İhanet(tamamlandı)

Daha Fazlası

6 YIL ÖNCE
Dostuz
Dila'nın dudaklarından dökülen sözlerden sonra Erdem çenesini sıktı,sonra da ifadesine buruk bir tebessüm yerleştirdi.

Bunu istemiyor muydu?En başından beri istediği bu değil miydi?Arkadaş kalmak. Bu sahte evliliği omuzlarına yük edip gerçeğe taşımamak.
En başında istediği buydu,ama şimdi?

Kendine ifade edemediği yoğun bir öfke vardı içinde. Damarlarından taşacak kadar yoğundu bu öfke.
Batu'ya,Dilara'ya ve dostluğa sinirliydi.

Dila ile evlendiğinden beri belki ilk kez bu kadar öfkeliydi.

Eskiden hep öfkeliydi.
Ailesine,hayata,dünyaya...
Ama Dila ona iyi gelmişti,Dila onu sakinleştirmişti. Dila hayatın öfkesini ondan almayı başarabilmişti.

Şimdi Dila'yı mı kıskanıyordu? Onunla dosttan daha fazlası olmak mı istiyordu?

İtiraf etmedi,edemedi.

"Dila,ben biraz dışarıya çıkacağım. Akşam yemeğini bu akşam kendin yesen sorun olur mu?"

Dila afallamış bir şekilde Erdem'e baktı.
"Nereye?"diye sormak istiyordu ama kendinde bir hak göremiyordu.

Nesi olarak bunu soracaktı ki?
Aynı evde yaşadığı,aile baskısıyla evlendiği dostu olarak mı?

Yine de içindeki dürtüyü bastıramadı.

"Benim için sorun olmaz ama sen nereye gideceksin?''

"Ne zamandır spor yapmıyorum,boks yani. Rahatlama seansı benim için.''

Dila başıyla onayladı.
"Tamam,rahatlamana bak sen. Görüşürüz.''
''Sen uyumadan gelirim. Anahtar almıyorum.''
''Tamam, en geç 1 gibi gel yoksa uyurum.''

Erdem ensesini sıvazlarken güldü. Sonra da kapıdan ağır ağır çıktı. Yanına spor çantasını da almıştı.
Erdem boks yapmak için gidiyordu. Ama karşısındaki basit bir kum torbası olmayacaktı.

Dila akşam yemeği yemek için pek iştahlı değildi. Henüz akşam olmamıştı,biraz daha bekleyebilirdi.

O sırada titreyen telefonunu eline aldı.

Dilara arıyordu.

Dila açmak istemese de telefonu açtı. Dilara'nın yaptığı aptallığın hesabını sormak istiyordu.

"Abla,ben bilmiyordum. Ben sizin birbirinizi sevdiğinizi düşünmüyordum. Yani sizi kırdım sanırım. Özür dilerim.''

"Geri zekalı. Umarım bu saçma düşünceni annemlere de söylememişsindir?''

"Hayır hayır. Ben sadece,yani siz... siz evli bir çift gibi değildiniz. Çok soğuk bir ilişkiniz var. Ben de sandım ki...''

''Bir şey sanma. Biz birbirimize aşığız. Aptal yorumlarını kendine sakla.''

"Özür dilerim tekrardan.''

Dila cevap vermeden telefonu kapattı.
Yalan söylemişti.

Erdem'den hoşlanıyordu ama bu duygularının karşılığı olup olmadığını bilmiyordu.

O yüzden şimdilik Erdem'e bir şey söylemeyecekti.

Erdem merdivenlerden aşağı doğru indi. MARDA tabelasını görünce kapısını araladı. Yer altından gelen alkol kokusu burnuna ulaştı. Aşağı indiğinde kendi dolabına çantasını koydu. Herkesin içinde üzerinden sıyırdığı tişörtü dolaba koydu. Melisa ve Hande ile göz göze gelmese de hayranlık uyandıran iri vücuduna baktıklarını hissediyordu.
Üzerine siyah bol askılı bir tişört giydi. Altında da rahat gri bir şort vardı. Hande giydiği mini elbisesiyle Erdem'in yanına geldi.