Her Indecent Desire (COMPLETED)

KABANATA 20

YESTERDAY was full of emotions pero masaya parin naman ako, nagawa ko pa rin naman ang ngumiti sa kalagitnaan ng sakit.

Almost 1am na kaming nakauwi sa hotel. Alexander didn't talk too much after hearing my words. Sana hindi ko nalang sinabi yon edi sana mas nagkausap pa kami ng matagal.

As of now, I'm packing na for my check out. 9am check out namin at 8:47am na ngayon. Hindi pa ako tapos mag empake dahil tinatamad ako. Sobrang nagsisi ako dahil sinabi ko pa yon sakanya, hindi niya tuloy ako pinansin.

Dito na ako nagbreakfast sa suite dahil wala na akong oras para kumain pa sa labas. 

Saktong pagkatapos kong mag impake ang pagkatok ng pinto ko. Iginuyod ko ang maleta palabas ng kwarto at dumeretso na sa pinto. Maliit lang naman ang maleta ko dahil tatlong araw lang naman kami dito.

"Goodmorning, po." Bati ko sa staff ng hindi nakalingon dahil nahulog ka wallet ko.

"Pasensy- alexander?" Takang tanong ko ng makita siya sa harapan ko.

"Let me carry that." He said sabay ko sa maleta ko.

"Kaya ko at... hindi kayo sabay ni delancy?" 

Hindi siya sumagot at hinila lang ang maleta ko palayo. Sumunod nalang ako sakanya habang panay ang iwas ng tingin. Dalawang maliit na maleta na ang iginuyod niya. 

"Wala bang staff dito? Para sana tulungan tayo sa pagdala ng mga gamit natin." Sabi ko nang makapasok kami sa elevator.

"There is. but we can just bring this. Wala kang naiwan?" Tanong niya. Umiling naman ako.

"Sasabay ka saakin, alexander? Naka book na kasi ako ng flight baka hindi magtugma ang flight natin." Sabi ko sakanya which is true dahil buon akala ko ay magkasabay sila ni delancy uuwi.

"Why you didn't tell me?" Tanong niya na may halong pagtatala.

"A-akala ko kasi kasama mo si delancy." Nauutal na sagot ko.

Tumahimik siya ng ilang segundo bago sumagot saakin.

"Hindi kami magkasama." Kalmadong sabi niya. Tumango naman ako sakanya at ginawa kong busy ang sarili para hindi mahahalataan na masyado akong nahihiya sakanya.

"You're quite." I gasped when he suddenly spoke.

"A-ay ano.. hindi naman haha." I awkwardly laughed.

"Do you still want to stay?" Marahan niyang tanong. Dahan dahan naman akong umiling para masabi sakanya na hindi na.

But to be honest.. nabitin talaga ako, nahihiya lang akong sabihin sakanya. I still want to stay and spend more time with him here in boracay kasi kapag uwi namin sa manila ay m-babalik na naman asa dati ang lahat.

Uuwi lang siya kapag gabi at hindi na kami magkikita kapag morning at hapon hindi narin kami sabaya mag breakfast at lunch dahil parati naman akong gumigising na wala siya sa tabi ko.

Nakakalungkot lang isip.. tapos hindi pa ako pwede bumisita sa work niya dahil nandon ang familya niya.

 Nang bumukas ang elevator ay nauna ako sa paglabas habang nakatutok sa cellphone ko. Balak kong itext si lara na uuwi na kami at pupuntahan ko siya pagrating ko.

Nag check-out na si alexander at siya ang sumasagot sa mga interview ng staffs. Hindi naman masyadong nagtagal ang pag check-out.

"Sedeina.." Napaangat naman ako ng tingin sakanya. "Do you want something?" Tanong niya.

Ngumiti naman ako at umiling. "No, thanks."

"Saakin ka sasabay." Sabi niya.

"11am flight ko e, baka hindi tayo magtugma."