Her Indecent Desire (COMPLETED)

KABANATA 29

"San mo pa gusto pumunta?" Tanong niya saakin.

We've decided to have a date today kasi nabored na kami sa bahay niya at gusto ko rin mamasyal.

"Let's eat shabu shabu!" I exclaimed excitedly. Medyo matagal nadin ako hindi nakapag shabu shabu dahil strict diet nga, and I need to maintain my figure since I'm the highest paid model in industry.

But I swear, if alexander and I will have a family, hindi na ako babalik sa modeling.

I'm gonna manage a business, since business is what I'm looking forward to at under bussines management din ang kinuha kong course.

At first modeling is very welcoming to be, pero habang tumatagal naging kilala ako at naging sikat pa na modelo. After my sucess I asked myself 'What now?'

Unting unti nawawala ang passion ko sa modeling kaya umuwi ako dito sa pinas para sana mag business, but this happend.. alexander.

"What are you thinking?" Tanong ni alexander. Napakurap naman ako at napatingin sakanya.

Nandito na pala kami sa japanese restaurant. 

"You've been quiet is there something wrong? Do you wanna go home?" Nag-alalang tanong niya. Umiling naman ako.

"I just thought about modeling." I opened up.

"Yeah?"

"Uh-huh."

"Gusto mo bumalik?" Tanong niya. 

"Ikaw? gusto mo akong bumalik?" Pabalik na tanong ko sakanya. 

"It's up to you love, why are you asking me?" He asked.

"I just want to hear your opinion." 

"My opinion is..." He kissed my temple. "Whatever that makes you happy, I'm in." He said. 

Sumandal ako sakanya at huminga ng malalim. Magkatabi lang kasi kami. We're like this everytime we eat. Ayoko kasing magkaharap kami dahil nakaka intriga ang titig niya.

"You never fail to make me blush, huh?" Sabi ko sakanya at tumawa ng mahina. 

"Kahit wala akong ginagawa, namumula kana." He chuckled kaya hinampas ko siya sa dibdib at nag-angat ng tingin sakanya. 

"Hangin mo ah?" Sabi ko sa pagmumukha.

"Bakit? Hindi ba?" Asar niya.

Sinamaan ko siya. Alexander had this playful side of him that no one knows except me. 

"Minsan lang!" 

"Yeah right." He surrendered. "Do you want to go back to modeling?" Tanong niya at nilalaro ang kamay ko. Napatingin din ako doon. 

"No." Sagot ko. Halatang nagulat din siya sa sinagot ko dahil napatigil siya sandali sa pag lalaro sa mga daliri ko. "Modeling is for me, but I can't fight for it anymore." Sabi ko sakanya at sumandal ulit. 

"What do you want to do?" Tanong niya. "Maybe, be a house wife?" 

"A housewife and a bussiness woman." Sagot ko sakanya. "I want to make a bussiness." Sabi ko sakanya. 

"What bussiness?" Tanong niya. 

"Branch. a clothing line." 

"When do you want to start? I will take care of your own branch—"

"Wala pa nga akong maayos na plano!" Sabi ko sakanya at agad naman napaupo ng maayos nang nakitang dumating na ang order namin kanina.

"Thank you." Pagpapasalamat ko sa dalawang nag serve saamin. 

"When do you want to start the planning? I can help you." He offered. 

"I can do it. I will just ask yo if I have trouble." Sabi ko at kumuha ng bowl.

"I trust you. I know you can do it for someone persistent as you." Sabi niya.

"Thank you." Sabi ko at hinalikan siya sa pisgne. Sinimulan ko na ang paglakay ng mga gulay sa pinaintan na tubig.

"Kumakain ka ba ng shabu-shabu? I forgot to ask hehe." Tanonng ko sakanya at tumikim sa niluto ko. 

"Oo." Sagot niya. 

"Buti naman!" Sagot ko.

"How's work?" Tanong ko sakanya. Pumasok na kasi siya ng work simula kahapon.

"Work is fine." Sagot niya. "But when you came, I strive harder to work."

"Why? aren't you working hard right now?" Takang tanong ko dahil halos ibabad na niya ang sarili niya sa trabaho nuong hindi pa kami. Nahihirapan nga akong kumuha ng oras niya noon pero ngayon ay isang request ko lang sakanya ay sumusunod na siya. 

I just felt weird. Siguro dahil hindi na ako nag excpect ng ganito. 

nasanay lang siguro ako na hindi niya pinapansin kaya naninibaguhan parin ako hanggang ngayon.

"I did, but this time double time." Kumindat siya saakin. 

"You know.. don't stress yourself much in work okay? I don't want you to get old already!" 

"I'm still handsome when I'm old, baby." He said, sounded offended.

"I know that, but I don't want you to feel insecure, okay?" I said with a matter of facts.

Baka mainsecure siya. Mahilig oa naman ako sa pogi.

"Sedeina!" 

Tumawa ako ng malakas. 

"Offend na offend ah?" Natatawang bigkas ko. 

"Insecurity is not my thing."

"Oo nga! Sobrang gwapo mo na! matalino! mabango! six footer! engineering!" I boasted his confidence habang tumatawa.

"Ginusto mo lang siguro ako dahil sa mga katangian na yan." He said. 

Tumawa ulit ako habang nakahawak na sa tiyan. 

"Alexander..." Natatwang tawag ko. Huminga muna ako ng malalim para makapag salita ng maayos. 

"Alam mo, you're the kind of guy na hindi naman naghahangin pero nao-offend!"

"I don't know what you're talking about." Nakangusong sabi niya. "Eat your food, sedeina. Baka mabusog ka kakatawa niyan." 

Kumapit ako sa braso niya habang pinapahupa ang tawa. 

"Sakit ng lalamunan ko kakatawa ."  Sabi ko at umayos ng upo.

"Let me see." Sabi niya at hinawakan ang baba ko. 

"Hindi naman grabe ang sakit!" Sabi ko at iniwas ang tingin sakanya.

"OA mo alexander." I pouted.

"I just want to check," He ironically said.

Tinaasan ko lang siya ng kilay at pinagpatuloy ang pagkain.

"I want to be