Her Indecent Desire (COMPLETED)

KABANATA 47

IDINILAT ko ang mga mata dahil naaalimpungutan ako.

It's already afternoon pa pero nakaidlip pala ako ng konti.

It's been four days na simula ang pamamalagi namin dito sa hospital.

Ayaw umuwi ni aiden kaya napilitan kqming dito nalang muna. Buti nalang pinayagan kami ni alejandro.

Pagtingin ko sa kama ay wala na si alexander doon kaya bigla akong kinabahan.

Nasa hospital bed ni alexander si aiden habang natutulog, but alexander is not there!

Nanginginig na inabot ko ang emergency button at dumeretso sa banyo para tignan siya pero wala akong nakita ni anino niya.

"Where are you alexander." I mumbled while looking at the whole room.

May pumunta na dalawang nurse at isang doctor sa room ko.

"T-the patient is missing." Agad kong tanong. Ang kaninang seryoso niyang mukha ay napalitan ng kaginhawaan.

Pati rin ata sila ginabahan.

"He's in the rooftop." Sabi ng doctor.

Nakahinga ako ng maluwag at tinignan ulit ang anak ko.

"T-thank you po at pasensya na rin sa abala." Sabi ko.

"Your brother is the owner of this hospital and we're incharge of your health ans safety while he's away." Sabi niya.

"T-talaga?" Gulat na tanong ko.

Kay ali to? Shit, I should have know! Magtatampo na naman iyon saakin.

Kaya naman pala kami pinayagan na manatili dito!

Napatingin ako sa anak kong mapayabang natutulog.

"C-can you watch my son? Pupuntahan ko lang si—," I stopped midway. I don't know what to address our status right now. Baka magulat sila kapag sinabi kong asawa ko siya e hindi naman kami parehas ng apelyedo.

"Ofcourse." Sabi ng doctor at ngumiti.

"Kami na po ang bahala dito, ma'am." Sabi ng isang nurse.

"What are your names?" Tanong ko.

"I'm sofia po." Sabi ng isa. "I'm karyl." Sabi din ng isang nurse na medyo may kaputian. Her attire almost blend with her skin color.

Tumango ako at ngumiti.

"Maraming salamat." Nakangiting sabi ko sakanila. Tumango naman sila.

Nagpaalam na ako at umalis sa kwarto. Hindi ko naman alam ang pasikot sikot dito sa hospital kaya nagtanong ako ng nagtanong.

Sinamahan pa ako ng isang nurse patungo sa rooftop dahil hindi ko talaga alan kung nasaan. Sobrang laki ng hospital ni alejandro naman kasi.

Nakakaproud. Sana libre lang ang bill namin.

"Maraming salamat." Nakangiting pasasalamat ko sa babaeng nurse.

Pagpasok ko sa rooftop ay madaming pasyente ang nagpapahangin.

Hindi naman ako nahirapan sa pag hanap kay alexander. I know him too well.

Wala siyang kasama at tahimik lang na umuupo habang pinagmamasdan ang kalangitan.

I composed myself before walking towards him.

"Hi." Bati ko at umupo sa tabi niya. "How are you?" Tanong ko.

Nakapikit ang mga mata niya at nakaangat ng konti. He's feeling the air kaya medyo nahiya naman ako at nag-iwas ng tingin.

Nasturbo ko pa ata siya.