Her Indecent Desire (COMPLETED)

KABANATA 38

"HOW are you?"

"I'm fine." I answered without looking at him. I'm busy checking my ratings on my business.

"You've been working too much, do you want to— atleast take a rest?"

Nag-angat ako ng tingin kay brent.

"I love what I'm doing. Ayos lang ako, brent," nakangiting sabi ko sakanya.

"Mukhang hindi ka na mapilit." He smiled.

"Yeah, I'm sorry, I really need to do this." I sheepishly said.

"I understand." He answered. "I'll go get aiden."

"He will love it, thank you brent, you're the best." Sabi ko at hinalikan ang pisgne niya.

He froze like he didn't expect that to come. Napatawa ako ng mahina at umiling bago binalik ang tingin sa ginagawa.

Brent is really conservative.

Nagpaalam na ulit siya bago umalis.

It's been four years since I gave birth to my first child, aiden. It was so hard. Sobrang hirap palang magbuntis lalo na't iba ang hormones na binibigay ng katawan mo saiyo.

Pero nakaya ko naman lahat yon sa tulong ng pamilya ko.

Wala na akong balita sa pilipinas. Pati kay lara at anton. Hindi ko gusto magkaroon ng connection sa pinas dahil ayokong matrigger at umuwi.

Nasa new york kami ngayon kung saan ko napiling tumungo para ipatuloy ang pagbubuntis, at dito na rin ako nanganak kalaunan.

I missed philippines so so much. Gustong gusto ko ng umuwi pero marami pa akong kailangan tapusin na transaction dito para ma transfer na lahat sa pinas ang lahat ng pinaghirapan ko.

I've decided to move in philippines for good.

I missed lara, too. Wala na siyang balita saakin pero ako meron. Parati ko siyang hinahabilin sa pamilya ko sa pinas.

Alam kong galit siya sa pag-iwan ko ng walang paalam. Sa loob ng apat na taon ay namuhay ako ng hindi masabing emosyon.

Gustong gusto kong maging masaya ulit pero parang ayaw talaga akong pag-bigyan ng tadhana.

Nagiging masaya naman ako pero bilang lang yon. Isa na sa mga dahilan ng saya ko ay ang anak ko.

His definitely my ray of sunshine. Kapag nakikita ko siya, nagliliwanag ang paligid ko.

Kamukhang kamukha niya ang daddy niya.

Nang dumapo ang isip ko kay alexander ay napakuyom ako ng kamao. Hindi ko pa rin makakalimutan.

Hindi ko hahayaang magcross ang landas namin kapag nakauwi na kami sa pinas.

All my love for him had died when I gave birth to my child. Hindi ko na maalala kong paano ko siya minahal matapos niya akong saktan.

"Mommy!"

I gasped in shock when my son kissed me on my cheeks.

I saw his wide smile. The smile. That smile is what matters the world for me.

I kissed his cheeks. Pinaupo ko siya sa kandungan ko at niyakap siya ng mahigpit.

"Mommy, I want to go on the ice cream parlor with tito brent! Please? I missed him mommy! I didn't see him for a week!"

Napangiti ako habang pinagmasdan siya.

"You really like tito brent, huh?" I said to him.

"Yes! Very much! I want her to be my father!"