Tsumi No Hana

Chapter 40: The Prince of Blue

• The Author •

Isang mahina ngunit masiglang tawa ang maririnig mula kay Lucifiene. "It's tea time!"

Nakangiting wika nito kay Alaron na nakatayo sa harap niya. Ngumiti pabalik ang binata at dahan dahang binuhos ang mainit na tsaa sa tasa ni Lucifiene. Kasama ang paborito nitong tinapay na Brioche.

Naglalaglagan ang mga naninilaw at namumulang dahon ng isang puno na nasa malapit sakanilang pwesto. Kasama ngayon ni Lucifiene si Alaron sa pavilion ng kaniyang hardin. Ang hardin na madalas puntahan ng kaniyang ina para mapag-isa noong ito ay nabubuhay pa.

"Pwede kabang umupo sa tabi ko, Al?" Natigilan saglit si Alaron dahil ngayon na lamang ulit niya narinig na tawagin siya nito ng 'Al'.

"Of course, my qㅡ" Pinutol ni Lucifiene ang sasabihin nito at hinawakan ang palad ni Alaron. "Luci, wasn't it?" Sabi nito. Wala naring nagawa ang binata kundi ngumiti nalang at umupo sa tabi nito. Tiningnan niya ang nakayukong dalaga na nakatingin sakaniyang mainit na brioche.

"Mukhang masaya ka ngayon," sabi ni Alaron habang hindi pinuputol ang tingin sa mga asul na mata ni Lucifiene.

"Wala naman. Sinusulit ko lang ang ganitong katahimikan." Wika ng dalaga at sa wakas ay tinagpo na nito ang mga mata ng binata na kanina pa nakatuon sakaniya. Tingin lamang naman iyon ngunit bakit umiinit ang mga pisngi ni Alaron? Pakiramdam niya ay para siyang matutunaw at gustuhin niya mang umiwas ng tingin ay hindi niya magawa. Sadyang napako na siya doon. Talagang maganda, at nakakalunod ang kaniyang mga mata.

"Sabihin mo lang sakin kung nahihirapan ka, alam ko naman na hindi ganun kadali ang maging reyna. Pwede mo naman akong kausapin at ituloy ang naiwan mong trabaho." Lucifiene closed her eyes as she shooked her head infront of Alaron. It was as if she was an innocent girl whenever she wear that smile.

"Hmp, it's not about that. I just want to spend this afternoon with you. I know that you are busy as well." Hindi naman alam ni Alaron ang isasagot niya kaya natawa na naman ng mahina ang dalaga.

"Your cheeks are so red!" Lucifiene giggled as she said those works at talaga namang nakakakiliti sa mga tenga ni Alaron ang mga tawang iyon.

"It's because you're saying it as if we are lovers." Direktang sabi ni Alaron at saka na lamang niya naisip ang kaniyang sinabi 'nung tapos na ito. Kaya si Lucifiene naman ang natigilan.

"N-No, what I mean isㅡ"

"I hate to admit that you're right." Pagputol ni Lucifiene at muli na namang tumawa. Sumubo si Lucifiene ng kapiraso mula sakaniyang tinapay at matapos niya itong nguyain ay nagsalita itong muli.

"I know there are a lot of girls that would want to marry you. Of course, we look similar. I am a goddess in terms of beauty, so is you." Natawa nalang din ang dalawa pagkatapos 'non at nasa isip isip ni Alaron, hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon niya kung may nagtangkang manligaw kay Luci.

"Oo nga pala, the prince from the land of blue will be visiting our country. Sabi doon sa sulat ay nais nilang makipag palitan ng produkto saatin. Ano sa tingin mo?" Tanong nito kay Alaron.

"Wala naman sigurong masama kung iyon lang ang gusto nilang gawin. Baka mas mapalago mo pa ang kaharian dahil doon." Sagot ni Alaron.

"Hmm, okay. I'll send a letter right away." Hanggang ngayon ay hindi pa binibitawan ni Lucifiene ang kamay ni Alaron kaya lalong hindi mapakali ang binata.