Pagkadating namin sa bahay nila ay agad na akong bumaba sa kotse at dali daling pumasok sa loob.
Nadaanan ko naman si Vinny na kumakain sa Sala.
"Oh ang aga niyo ah,how's the date?"nakangiting tanong nito pero di ko na siya pinansin at agad ng umakyat sa taas.
Narinig ko naman na tinanong niya rin ang kuya niya pero di ko na sila pinakiramdaman at agad ng pumasok sa guest room.
Humiga lang ako doon at binuhos ang emosyong nararamdaman ko.
Naiinis ako sa kanya.
Nakaya niya kong di pansinin ng ilang oras dahil lang sa isang biro.
Ang tanga tanga mo naman kasi eh bat pa kasi nagbiro pa kayo, edi sana walang ganto.Di siya mababad -trip at di ka iiyak.
Narinig ko naman ang pagbukas ng pinto at alam kong siya yon. Kaya naman siniksik ko ang mukha ko sa unan para di niya makita ang mga luha ko.
"love"tawag nito pero di ako umimik.
"love sorry na"sabi nito at naramdaman ko ang paghawak niya sa aking balikat.
"love"
"Umalis kana muna Sandro"sabi ko.
"No, hindi ako aalis hangga't di mo ko kinakausap"sabi nito.
Di ko na mapigilan na harapin sya.
"Bat ikaw natiis mo kong di kausapin kanina"umiiyak na usal ko.
"I know that's why I'm sorry......it's just that......I'm jealo-"
"Jealous.......selos nanaman!wala ka bang tiwala sa kin! Tsaka biro lang naman yon ah!"
"I trust you love,sadyang di ko lang nagustuhan yung biro niyo.If ikaw ang nasa sitwasyon ko,ganito rin naman ang mararamdaman mo diba"paliwanag niya. Natahimik naman ako don.
"Bat di mo ko pinansin?"humihikbing usal ko at nakayuko dahil nahiya ako sa ginawa ko.
Ako na nga ang may kasalanan ako pa ang may ganang magalit ng ganito.
"Dahil masyadong mainit ang ulo ko non at baka mas lalong lumala ang sitwasyon,pero mukhang mali ang ginawa ko"saad nito.
"I-I'm sorry"sabi ko at agad siyang niyakap.
Natawa naman siya at sinuklian ang yakap ko.
"Apology accepted"sabi nito sabay halik sa noo ko.
"Bati na kayo?"nang-aasar na tanong ni Vinny pagbaba namin.
"why?nag-away kayo?"tanong ni Simon
"Yup,napakaseloso kasi ni kuya"si Vinny na ang sumagot.
Sabay-sabay kaming kumakain ngayon ng hapunan.
"Kuya what time ang flight mo bukas?"tanong ni Simon kay Sandro.
"9 am"-Sandro
"Sinong maghahatid kay Soph?"tanong ni Vinnybsabay turo sa akin. Napatingin naman ako kay Sandro bago sumagot.
"Magcocommute nalang ako"
"No,hatid niyo muna ako sa airport then after that hatid niyo na si Sophia"paliwanag ni Sandro kaya naman umoo nalang kami.
Tinutulungan ko ngayong mag-impake si Sandro dito sa kwarto niya.
"Akala ko sa Wednesday pa flight mo?"tanong ko habang tinutupi yung mga polo niya.
"Yeah,but nagka emergency sa school kaya kailangan ko nang bumalik sa London"paliwanag niya.
"Ah okay"malungkot na usal ko.
"are you sad?"tanong niya.
"Medyo,mamimiss kasi kita eh"pag-aamin ko.
"Don't worry love, one month nalang din naman and after non dito na ko ulit"tugon niya."Do you want to continue our date?"dagdag na tanong nito.
"Ha?gabi na ah,tsaka baka malate kapa sa flight mo"
"Hindi yan,so tara?"pag aaya niya kaya naman pumayag na ako.
Nandito kami ngayon sa Sta Monica Church.Alas otso na ng gabi pero maliwanag parin dahil sa mga nagkalat na pailaw sa paligid.
Wala ng masyadong tao ngayon dahil nga sa gabi na.
"Love, did you know that this is where tita Irene and tito Greggy married"sabi niya pagpasok namin sa loob ng simbahan.
"Really?"
"Yup, and I also want to married here"
"Hmmm"sagot ko at nakatuon parin ang atensyon sa buong estraktura ng simbahan,Nakakamangha.
"Let's get married"saad niya kaya naman tiningnan ko ito baka nantitrip lang or what.
Kasi naman 21 palang ako dito tapos siya 24.Nasa tamang edad na pero masyado paring bata.Pero seryoso itong nakatingin sa akin.
"h-ha-ha-ha, anong klaseng pick up line yan love,napakaseryoso naman hahaha"dinaan ko sa tawa dahil di ko matake mga sis.
"I'm not joking love,I want to get married......with you"nakangiting sabi niya"I want to build a family with you, I want to do everything with you, I want to be with you........forever"dagdag pa nito.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa oras na iyon,dahil isa lang ang nararamdaman ko,Saya.
Masaya ako na ang taong mahal ko ay mahal din ako. Na nais niyang bumuo ng pamilya kasama ako.
Di ko na napigilan pa ang emosyong nararamdaman ko kaya napan umiyak ako sa harap niya.
"H-hey w-why are you c-crying?did I say something wrong?"mahihimigan ang pag-aalala niya kaya naman umiiling ako at niyakap siya,naramdaman ko rin ang pagyakap niya sa akin.
"Tears of Joy,Love."sabi ko
Humiwalay naman siya ng konti para matingnan ako sa mata.
"akala ko ayaw mo kong pakasalan eh"biro niya kaya naman pinalo ko siya sa braso.
"Sira" natatawang sabi ko at hinigit niya ako ulit para yakapin.Naramdaman ko naman na hinalikan niya ako sa noo.
Nakatayo kami ngayon sa harap ng altar.
Ewan ko dito kung anong trip.
Nakangiti lang siya habang deretchong nakatingin sa akin.
"Why?"nagtatakang tanong ko.
Bigla naman siyang may nilabas na maliit na box.Napasinghap naman ako ng makita ang laman nito.
"Mama Meldy said that I should give this ring to the person I want to spend the rest of my life with. The first time I saw you at the beach, I knew that you are that person"
Nagsimula ng magtubig ang mga mata ko.
"But I'll never rush you to answer me cause I know where too young pa.......I just wanted to give you this and take care of it like how you did to me........... And when the right time comes........ I hope to see you wear it the same day you'll said yes."dagdag pa nito at inabot sa akin ang maliit na box na kulay pula.
Naluluhang tiningnan ko naman ito.
"I love you love and I will always be"sabi niya.
"I love you too"
