Part 2-Chapter 70

555 19 2
                                    


I woke up as I heard my Mom called me.

I looked at the side.

"Good morning Mahal" I said and kissed her.

I go downstairs and I saw them eating na.

"Good morning guys"

"Good morning Kuya"

"Good morning Son"













"Kuya bilisan mo, tayo nalang hinihintay sa simbahan!"sigaw ni Vinny sa labas ng kwarto ko.

"Eto na"

I checked myself.

Still gwapo hahaha

I'm wearing a barong tagalog too.

I also wear my watch and the bracelet she gave to me.

Just wait for me Mahal, I'm coming na...........



"Tagal mo naman Kuya,sigurado naiinip na yon"asik ni Vinny.

"Eto na nga diba"sagot ko.

We're heading to the church.

A few minutes ay nandito narin kami.We decided na sa Paoay Church ito ganapin.

Marami nading tao.My family, her family, our relatives and friends are also here.

"Are you ready, Son?"my Dad asked me

"Yes Pops" I answered.

"Kaya mo yan"my mom whispered to me so I smiled and kiss her temple.

"Thanks Mom"

Pumasok na sila as they leave me sa labas.

Pinagmasdan ko ang simbahan. And suddenly a memory flashed.

"Ang ganda dito"manghang usal niya habang tinitingnan ang buong pasilyo ng simbahan"Ang sarap sigurong ikasal dito"dagdag pa niya.

"Why? Do you want to get married here?"tanong ko.

"Hmm kung pwede"

"Then dito tayo magpapakasal"

"Ha?"

This is where we dreamed to get married.

Naiimagine ko kung gaano ka kaganda habang naglalakad ka kasama ng papa mo papunta sa altar kung saan hinihintay kita upang sabay tayong haharap sa Diyos.

Pero lahat ng ito naglaho...........

Dahil  sa huling hantungan........ doon ka pala namin maihahatid.




































"Hi Mahal, how are you?"

I asked as if she will answered me.

I took the leaves na nahulog sa lapida niya and placed the sunflower I bought.

"Ako eto maraming works,maraming projects na kailangang gawin para sa mga kababayan natin.But worth it ang pagod kapag nasisiyahan sila at natutulungan namin sila"

"If nandito ka siguro you're always there para samahan ako"I wiped the tear that fell.

"I'm already done reading the story you wrote and it's a happy ending"

"I guess some love stories doesn't end into a happy one, but our love story will always remain as the sweetest and purest.Until we meet again Mahal. I love you"























Today is my day off so I decided to clean my room.

I'm done sweeping and arranging my stuffs, until I saw the box she gave.

I took it and sit at my bed.

Kinuha ko yung envelope na inabot sa akin ni Karen after ng libing.

I decided na itago ito dito.

It's Pia's letter for me, and until now kahit one month na ang lumipas ay di ko parin ito nababasa.

Maybe this is the right time.

Hey Sandro

           Siguro kung nababasa mo ito,wala na ko sa tabi mo.Ngayon nga lang nahihirapan na akong isulat ito but still kailangan kong tapusin.

           Thank you for coming into my life. I never thought na mamamahalin kita ng ganito and hindi ko rin inaakala na sasaluhin mo ako at mamahalin. Sino nga ba naman ako diba, Ako lang naman si Sophia Isabel Tolentino at ikaw si Sandro Marcos.Pangalan palang wala na talaga.

           Sabi nga ng mga kaibigan ko mas malaki pa daw ang percentage na manalo ako sa lotto keysa mahalin mo ako pero pano ba yan minahal mo ako hahahaha.

            Alam mo ba na andami kong pangarap sa buhay na kasama ka pero alam kong impossible lalo na sa sakit ko at isa pa di mo naman ako kilala pa non eh, pero nung nagkrus na ang landas natin,nagkaroon ako ng pag-asa, kaya lumaban ako. Kaso wala eh excited na akong makita ni San Pedro kaya kinuha na ko hahahaha.

             Basta alagaan mo ang sarili mo,kumain ka ng mabuti,pag gusto mo ng sinigang guluhin molang si Papa binilin na kita sa kanya.Huwag magkakasakit ah mahirap na baka sumunod kapa sa kin eh biro lang hahaha.

       Huwag mo ring isara yang puso mo sa iba,di ko naman kayo mumultuhin hahaha.Kidding aside, You also deserved to be happy even if hindi ako ang nakakagawa non.

       Thank you for the 289 days na pagpapakilig sa akin na babaunin ko sa kabilang buhay.

       Thank you for making my life more memorable and happy. I love you Sandro and I will always be loving you.

Until we meet in our next life, Mahal

Love Sophia























Page 28

Hey Sophia

       It's been a month since you left me for good. I'm doing great naman dito Mahal but still, I misses you a lot.

        There's no days, hours, minutes, seconds na nawala ka sa isip ko, dahil nakaukit na sa aking puso ang pangalan mo.

         You know what, I'm already done reading your story.Just like Sandro,who never stop loving Sophia......I can't also stop myself loving you.

           I maybe the character of the story you wrote but you're definitely  the title of mine....... forever.

I love you Pia, I love you Mahal.........
hasta que nos encontremos de nuevo.

Love Sandro.


Loving YouWhere stories live. Discover now