Joyce POV
Hahabulin ko sana si Ate ng bigla akong pigilan ni Papa.
"Paburen munepa"(Hayaan mo muna siya)
"Pa naman!"asik ko.
"Matanda na ang ate mo kaya na niya yon"
"What?wala ka bang pakealam kay ate"
"Hindi sa ganon"
"Pero yun ang lumalabas Pa, at isa pa napatawad mo na siya"turo ko sa babaeng inaalo ni Lola"Nakalimutan mo na ba yung ginawa niya sa atin!"
"Humingi na ng tawad ang mama niyo at may sapat siyang dahilan bakit niya ginawa yon kaya sana naman pakinggan niyo siya"pagmamakaawa ni Papa.
"Diko alam Pa, di ko alam"sabi ko at dumiretso na sa loob dahil alam kong di rin naman sila kikilos.
Ilang beses kong tinawagan si Ate pero nagriring lang ng biglang sinagot niya ito.
"Thank God Ate sinagot m-"diko na natuloy ang sasabihin ko ng biglang may narinig akong malakas na busina at nakakabinging tunog."ATE!"sigaw ko.
Nagsilapitan naman ang lahat.
"Anong nangyari?"nag-aalalang tanong ni Papa.
"What happened?"nag-aalalang tanong din ni kuya Sandro.
"S-Si A-Ate pa ,s-si Ate"naluluhang tugon ko.
Nabaling ang atensyon namin sa report na pinapalabas sa tv ngayon.
"Breaking news: Isang 10th wheeler truck at isang suv ang nagsulpukan dito sa *******.Isang babae patay at habang ang dalawa ay naisugod na sa ospital.Samantalang patuloy parin ang search and rescue operation sa SUV na hinihinalang nahulog sa tulay."
No, hindi pwede, hindi si ate yon.Hindi siya yon.
Dumiretso kami agad sa pinangyarihan ng insidente pero hanggang ngayon ay di parin nila nakikita.
Malakas ang kutob ko na si Ate yon dahil sa narinig ko sa telepono bago ito naputol.Pero sana mali ang hinala ko.
Limang buwan narin ang lumipas.Nakuha nila ang sasakyan pero ang katawan ni Ate ay dina narecover.
Lahat sila nawalan na ng pag-asa kaya naman nagdesisyon sila na itigil na ito. Mga walang kwenta.
Kaming dalawa nalang ni Kuya Sandro ang naniniwala na buhay si Ate, na nakaligtas siya kaya naman pinatuloy parin namin ito kahit na tutol ang lahat.
"Any update?"tanong ni kuya Sandro pagkarating dito sa coffee shop.
"Wala parin kuya eh"malungkot na tugon ko.
Simula nung nangyari iyon ay nagresign na ako sa trabaho ko sa manila para hanapin ang ate ko.
Binigyan naman ako ng trabaho ni kuya Sandro para may panggastos ako dahil ni piso ay hindi ako humingi kina papa.
Lumayas din ako sa bahay namin sa Pampanga at kahit isa sa kanila ay di ko kinontak.Galit parin ako sa kanila.
"Don't worry I know makikita din natin siya"pag assure niya.
Tiningnan ko naman siya ng deretso.Mapapansin ang pagod niya sa mukha dahil kahit na may problema parin kaming kinakaharap ay kailangan parin niyang humarap sa mga kababayan niya dito para magbigay ng serbisyo lalo nat humahabol siya bilang Congressman ng Ilocos Norte.
"I think we should stop"saad ko na ikinatigil niya.
"What? I thought-"
"It's already been 5 months kuya and hanggang ngayon wala parin"
"So sumusuko kana?"malungkot na turan niya
"Kailangan, siguro nga it's time to finally let her go"
"Do we have to?"nakita ko nang pamumuo ng luha niya.
"Yes Kuya ,we have to"
Nandito ako ngayon sa airport kasama si Kuya Sandro. Siya ang naghatid sa akin dahil aalis na ko ng bansa.
I decided to go to London to start a new life there. Walang nakakaalam na aalis ako ngayon at tanging si Kuya Sandro lang. I also asked a favor to him na di niya ipagsasabi sa iba.
Para saan pa diba, I already cut my ties to my family.
"Just call me when you need something ah."paalala niya.
"Yes kuya..... Oh and before that, eto pala"sabi ko sabay abot sa kanya ng box na nakuha ko sa drawer ni Ate,may nakaukit na pangalan kasi ni Kuya Sandro kaya naman ibibigay ko na sakanya.
"Nakita ko sa drawer ni ate and I think she wants to give it to you kaso ngalang"diko na tinuloy dahil naiiyak nanaman ako.
"Thanks Joyce. Have a safe flight and live a happy life"nakangiting usal niya.
"Ikaw din kuya, you also deserve to be happy"sabi ko.
Ilang minuto lang din ay tinawag na ang flight ko.
"I guess it's time to say goodbye........for now"nakangiting usal ko at niyakap siya.
"Goodbye Ading"
ading
Yan ang tawag sa amin ni ate before lalo na pag naglalambing siya.
I hope kung nasaan man si ate masaya siya.
I know she's in the happiest place right now. Walang problema, walang sakit.
Until we meet again,Manang.
-------------------------------------------------------------
A/n:Pasensya na pala if may mga maeencounter kayong mga grammatical errors.
Thank you and keep reading!
