အပိုင္း(၂၇)
ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ၿပီး Laptop တစ္လုံးနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနတုန္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းၾကားကေနေခါင္းတိုးၿပီးဝင္လာသည္။
"ကိုကို!"
"အင္းးဘာအလိုရွိသလဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး...ဒီတိုင္းပ်င္းလို႔"
ေခါင္းတင္မဟုတ္ပဲလူတစ္ကိုယ္လုံးပါတိုးဝင္လာေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္းရင္ခြင္ထဲေရာက္လာၿပီ။ လက္ထဲမွာလည္း ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ေသာက္လက္စမိုင္လိုဘူးေလးကပါေသးသည္။
"စာရင္းေတြစစ္လို႔ၿပီးေသးဘူးလား"
"နဲနဲက်န္ေသးတယ္...မနက္ျဖန္ကိုယ့္အေဖကိုအၿပီးေပးရမွာ"
"ကူလုပ္ေပးရဦးမလား
"ဒီတိုင္းေလးပဲ ေဘးနားမွာရွိေနရင္ရၿပီ"
သူ ဒီေန႔မႈိင္ေတြေနသည္။ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုရင္ခြင္ထဲေကြးေနေအာင္ဝင္ေခြေနေသာသူ.....
"အိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္ရာေပၚသြားအိပ္ေလ Honey"
"ဟင့္အင္းးကိုကို႔ ကိုေစာင့္ေနတာ...ၿပီးေအာင္လုပ္"
"ဟင္းးးးHoney..က ကေလးႀကီးလား
ပါပီေလး၂ေယာက္ေတာင္ Honeyေလာက္မကပ္ဘူး"
"မင္းနဲ႔တူလို႔ေနမွာေပါ့"
"အဲ့တာဆို Honeyနဲ႔တူတဲ့ေနာက္တစ္ေယာက္ေလာက္ထပ္မေမြးခ်င္ဘူးလား"
"ရွိတဲ့၂ေယာက္ေတာင္ႏိုင္ေအာင္မထိန္းႏိုင္ပဲနဲ႔မ်ား ထက္ေမြးရင္မင္းေခါင္းေပၚသာတင္ထားလိုက္ေတာ့"
ကိုကို လို႔ေခၚရင္လည္းသူပါပဲ
မင္း ဆိုၿပီးရန္ေတြ႕ေနတာလည္းသူပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကိုႀကိဳက္တယ္။ ကိုကိုလို႔သူေခၚလိုက္တိုင္း ရင္ဘတ္ထဲပန္းေတြပြင့္ေနသလို မင္း လို႔သုံးလည္း ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏိုး၏။
မိုင္လိုဘူးအကုန္ေလးကိုေဘးသို႔ပစ္ခ်ၿပီးကြၽန္ေတာ့္ခါးကိုဖက္ၿပီး ဗိုက္ကအဖုအထစ္ေတြဆီကိုမ်က္ႏွာအပ္ထားျပန္၏။
"ေနမေကာင္းဘူးလား"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ေႏြးလို႔ဖက္ထားတာ"
