အပိုင်း(၂၈)
ကိုယ်တို့ဒီည....
ဒေါက်...ဒေါက်....
အိပ်ရာပေါ်ရောက်ခါစပဲရှိသေးတယ်။ တံခါးခေါက်သံကကြားရပါပြီ။
ဟိုနှစ်ယောက်ထဲကတစ်ယောက်ဆိုတာသေချာနေပြီမို့ မဖွင့်ချင်ပဲ တံခါးကိုသွားဖွင့်လိုက်၏။
"ရူးပေါက်ချင်လို့ဂျ"
"ဟ!! ပါပီတို့အခန်းမှာအိမ်သာလုပ်ပေးထားတယ်လေ။"
"ဘတ် ဝင်ပြီးအီးပါနေတယ်။"
"အော်...အေး နောက်တစ်ခါ နှစ်ခုလုပ်ပေးထားရမယ်။"
"ဒယ်ဒီရေ အပေါက်ဝကြီးပိတ်ရပ်မထားပါနဲ့။ ဒီမှာထွက်ကျတော့မယ်။ ပေါက်ချလိုက်ရမလား"
"ကဲကဲ လာဟေ့"
လှိုင်းကပိတ်ရပ်ထားရာမှဖယ်ပေးလိုက်ရင်း။
"Honeyရေမင်းကလေးဝင်လာပြီဟေ့"
ဘောင်းဘီပဲကောက်ဝတ်ရသေးတဲ့ခွန်းက တစ်ကိုယ်လုံးကိုစောင်ဖြင့်အုပ်ချလိုက်သည်။
ရူးပေါက်ချင်အားကြီးတာကြောင့် ကုတင်ပေါ်ကစောင်ကြီးနဲ့လုံးလုံးကြီးဖြစ်နေတဲ့အရာကိုလည်းဂရုမစိုက်နိုင်ပဲ အိမ်သာကိုသာ သုတ်ချေတင်ပြေးသောပါပီကြောင့် နည်းနည်းသက်သာရရသွားတာပေါ့။
"Honeyရဲ့ဟာလေးတွေကနော် လာရင်အချိန်ကောင်းမှရောက်ရောက်လာတယ်။"
"မင်းကလေးမဟုတ်တာကျနေတာပဲ...မင်းနဲ့တူတာလေ။"
"ကိုယ့်သားမလို့အဲ့လောက်သည်းခံနေတာ။ သူများကလေးသာဆို ပြတင်းပေါက်ကပစ်ချလိုက်တယ်။"
"ခိ..ခိ"
စောင်ထဲကရီသံကအပြင်ထိလွှင့်စင်ကျလာ၏။
"ဒယ်ဒီ"
"ပြီးပြီလား ပြီးရင်ပြန်လာလို့ရပါပြီနော်"
"ပါးပါးရော"
"ဒီမှာလေ အိပ်ပျော်နေတယ်။"
စောင်ပုံထဲကိုလက်ညိုးထိုးပြပြီး မျက်နှာလေးမြင်ရအောင်စောင်လေးကိုလည်ပင်းထိလှန်ပြလိုက်၏။
"ဟိတ်ဟိတ်!! အိပ်နေတယ်ဆို"
ပြောမရဆိုမရသူကတော့အတင်းသူ့ပါးပါးပေါ်တက်သွား၏။
