ယွမ်ဖေး ဒီကမ်ဘာကို ရောက်ရောက်ချင်း ထူးထူးဆန်းဆန်း သူ့မျက်ရည်တွေကျနေတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်
'ရှန့်ရှန့် အခု ဇာတ်ကြောင်း က ဘယ်အချိန်ရောက်နေပီလဲ'
'ဇာတ်လိုက်နဲ့ လက်ထပ်ပီး နောက်ရက်ပါ ကျန့်ကျန့် အခုက ဇာတ်လို်က်နဲ့ ရန်ဖစ်ပီး ဇာတ်လိုက်က ဇာတ်လိုက်မဆီသွားမလို့ ပြင်နေတာပါ'
'Ok မင်းအကြံအစည်တွေလုံးဝ ဖစ်မလာစေရဘူး ဒီတခါတော့ ငါ့လင်မင်းဆီကို လုံးဝရောက်မလာစေရဘူး'
ယွမ်ဖေးးလည်း ဇာတ်လို်က်နောက်ကို အမြန်ပြေးလိုက်လာပီး
"မောင်.................."
"ငါ့ကိုတစ်ယောက်တည်း ထပ်ပီးတော့ ထားခဲ့တော့မှာလား"
"မောင့်အတွက် ငါက အဲ့လောက်တောင် အရေးမပါဘူးလား"
"အာ့ဆိုလည်း သွားပါ မောင်လည်း သွားချင်တဲ့ဆီ သွားနို်င်သလို ငါလည်း ငါသွားချင်တဲ့ဆီငါသွားမယ်"
ယွမ်ဖေးလည်း ကားသော့ဆွဲပီး ထွက်ဖို့အပြင် သူ့ခါးကိုကိုင်ပီး သိုင်းဖက်လာတဲ့ ဇာတ်လိုက်
'ချီး ဇာတ်လိုက်ဆီက ရင်းနှီးတဲ့အငွေ့အသက်တွေရတယ်'
'ကျန့်ကျန့်လင်လားမှ မသိတာ'
'ငါ့လင်ဆိုလည်း အပြစ်တော့ပေးရအုံးမှာဘဲ ဒါနဲ့ သူဟိုကောင်မနဲ့ အိပ်ပီးပီလား'
'မအိပ်ရသေးပါဘူး နမ်းတောင် မနမ်းရသေးဘူးရယ်'
ဟန်စစ် ယွမ်ဖေးနဲ့ ရန်ဖစ်ပီး ရှောင်လော့ဆီသွားဖို့ပြင်နေတုနး် နောက်ကနေ ယွမ်ဖေး ရဲ့မောင်ဆိုတဲ့အသံအောက်မှာ သူဒူးထောက်လိုက်ရတယ် ပီးတော့ သူ့စိတ်ထဲကနေ မသိလိုက်ပါဘဲ ယွမ်ဖေးကို ကိုကိုဆိုပီး ခေါ်မိလိုက်တယ် သူ့ကို ကိုကိုက သွားချင်ရာသွား ကိုိကိုလညး် သွားချင်ရာသွားမယ်လို့ ပြောလာတော့ သူ့ရင်ဘတ်ထဲ ဆစ်ခနဲ အခုကိုကိုက သူ့ကိုဂရုမစိုက်တော့ဘူးလား မုနး်သွားပီလားဆိုတဲ့ အတွေးတွေဝင်လာတာကြောင့် သူကိုကို့ကျောပြင်လေးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်
"ဘာလုပ်တာလဲ မောင် ဖယ် မင်းသွားချင်ရာသွားလို့ ပြောပီးပီဘဲ"
"တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကို့ကို မောင်တောင်းပန်တာကြောင့် ေမာင့်ကို မမုန်းပါနဲ့"
"မုနး်အောင် ဘသူက လုပ်ခဲ့တာလဲ မောင်ဘဲ မဟုတ်လား ငါက ဟိုအရင်ကတည်းက မောင့်ကိုသိ်ပ်ချစ်ခဲ့တဲ့သူပါ"
"မောင်သိပါတယ် အကုန်လုံး မောင့်အမှားတွေပါဘဲ ဒါကြောင့် ကိုကိုက မောင့်ကို တခါလောက် အခွင့်အရေးပေးလို့မရဘူးလား"
