႐ွင္းဟန္ သတိရလာလာခ်င္း သူ႔ေဘးက မင္က်ိဳးကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ တညလံုး သူ႔ကုိေစာင့္ေနရလုိ႔ ပင္ပန္းေနတယ္ထင္ပါတယ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာမ်ား သုိးလုိ႔
''အငး္ ဟငး္ အငး္ လူႀကီးေရ''
''ကေလး သတိရပီလား အခုဘလိုေနေသးလဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား''
''အင္း ေျပတယ္ ထခ်င္လို႔ ထူေပး''
''ေအာ္ ဟုတ္ပီ ထေလ ေျဖးေျဖးထ''
''မ်က္ႏွာသစ္ခ်င္လုိ႔ ေရယူေပးပါလား''
''အင္း ဒီမွာေရ ခန ကုိူ္ယ္လုပ္ေပးမယ္ေလေနာ္''
''အင္း လူႀကီး''
႐ွငး္ဟန္လည္း လူႀကီးမ်က္ႏွာသစ္ေပးတာကုိ ၿငိမ္ခံေနလုိက္တယ္
'အပ်င္းႀကီးရင္ ႀကီးတယ္ေပါ့ က်န္႔က်န္႔ရယ္'
'လ်ွာမ႐ွည္နဲ႔ ငါအပ်ငး္ႀကီးတာက လုပ္ေပးမဲ့ လင္႐ွိတယ္ မင္းမွာေရာ ႐ွိလုိ႔လား အား႐ွန္႔'
'အမေလး ေပါလြန္းလုိ႔ ခါခ်ထားရတယ္ ဘာမွတ္ေနလဲ ဟြန္႔'
'ေအာ္ ေတာ္ေတာ္ေပါေနရင္ သနားစရာfaမေလးေတြကို မ်ွေပးလုိက္ပါလား'
'ဟုတယ္ ႐ွန္႔႐ွန္႔လည္း ေျပာမလုိ႔ သူတို႔မွာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ သူမ်ား roတာဘဲ ထိုင္ၾကည့္ေနရတာ သနားပါတယ္'
'ေအးေလ ေနာ္'
''ကဲရပီ ကေလး လမ္းေလ်ွာက္ႏိုင္ရဲ႕လား မေလွ်ာက္ႏိုင္ရင္လည္း ကုိယ္မနက္စာ ဒီယူခဲ့မယ္ေလ''
''မဟုတ္တာ လူႀကီးကလည္း က်ေန္ာက ေျခေထာက္က်ဳိးေနတာ မွမဟုတ္ဘဲ''
''ဟုတ္ပါပီ ကုိယ္စိတ္ပူလုိ႔ပါ လာကုိယ္တြဲမယ္''
''အင္း''
''ဘာလုိ႔ တစ္ေယာက္စာပုိေနရတာလဲ လီဟြား''
''မပုိပါဘူး အဲ့တာ ႐ွင္း အတြက္ေလ ''
''ငါေျပာထားတယ္မလား အဲ့ေကာင္က အခုဆိုဖုတ္ေကာင္ ဖစ္ေနေလာက္ပီလုိ႔''
''ဘသူေျပာလဲ ငါဖုတ္ေကာင္ဖစ္ေနပီလုိ႔''
''႐ွင္း''
''ခ်န္႐ွင္းဟန္''
''႐ွင္း နင္သတိရလာပီလား ငါနင့္ကုိ အရမ္းစိတ္ပူေနတာ''
''အင္း ငါျပန္ေကာင္းလာပါပီ တခ်ဳိ့္သူေတြ ေမ်ွာ္လင့့္ေနသလုိ ဖုတ္ေကာင္လည္း မဖစ္ဘူး ဒါနဲ႔ ငါတခုေလာက္ သိခ်င္လို႔ june မင္းက ငါဖုတ္ေကာင္ဖစ္မယ္လုိ႔ ေသခ်ာေပါက္ေျပာရဲရတာလဲ ''
''အဟမး္ ဟိုုငါက မင္းတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ဖုတ္ေကာင္ေတြအမ်ားႀကီး တိုက္ခဲ့ရေတာ့ အကုိက္ခံရပီ ထင္ေနတာ ဟုိ ငါက စိတ္ပူလုိ႔ပါ ႐ွငး္ဟန္''
''ငါတစ္ေယာက္တည္း ဖုတ္ေကာင္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ တုိက္ခဲ့ရတယ္ဆုိတာ မင္းကဘလုိသိတာလဲ မင္းက စခန္းမွာေနခဲ့တာမဟူတ္လား''
''မဟုတ္ဘူး ငါက ဒီတိူင္း မွန္းၾကည့္လုိက္တာ ''
''ေအာ္ မွနး္ၾကည့္လုိက္တာလည္း ကြက္တိမွန္ေနတာဘဲ ေတာ္လုိက္တာ''
