႐ွင္းဟန္ ဒီကမၻာကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူသိလို္က္တာက
'ေသစမ္း ဖုတ္ေကာင္ေတြအမ်ားႀကီးဘဲဟ'
သူလည္း ေလာ့ကတ္သီးကုိ သံုးပီး ေနရာေျပာင္းလုိက္တယ္ ဟုတ္တယ္ေလ ႐ူးေနလုိ႔ အဲ့အေကာင္ေတြနဲ႔ တုိက္ရမွာလား ေသသြားမွာေပါ့
'အား႐ွန္႔ မငး္ငါ့ကုိ နည္းနည္းေစာပုိ႔ေတာ့ ေသသြားမွာမုိ႔လား'
'က်န္႔က်န္႔ ကလည္း စိတ္ဘဲ ႐ွန္႔႐ွန္႔ မွမသိတာကိုးလုိ႔'
'ေတာ္တန္တိတ္ပိတ္ ေနာက္တခါဆုိရင္ မင္းအေသဘဲ ႐ွန္႔႐ွန္႔'
'ဟမ့္ လူဘဲလာေျပာေန'
႐ွင္းဟန္လည္း အနီးတဝိုက္က စားလုိ႔ရမဲ့ဟာေတြကုိ ႐ွာပီး ခ်ဳက္ျပဳတ္စားပလုိ္က္တယ္ ေတာ္ေသးတယ္ ငါအခ်က္အျပဳတ္သင္ထားလုိ႔ မဟုတ္ရင္ ငတ္ပီးေသမွာဘဲ
သူလညး္ စားေသာက္ပီး ျမဳိ့ႀကီးကို ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ေနလုိက္တယ္ မၾကာပါဘူး ဖုတ္ေကာင္ေတြနဲ႔ တိုက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ သူလည္းမေနသာတာနဲ႔ မုိးႀကိဴးလက္ပတ္ကိုသံုးပီး ဝင္တိုက္ေပးလုိက္တယ္ တုိက္လုိ႔ပီးစီးေတာ့
''ဝင္ကူေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ စိတ္မ႐ွိရင္ ဒီကညီ အကိုတုိ႔နဲ႔ လိုက္ခဲ့ပါလား တစ္ေယာက္တည္းဆုိရင္''
''ဟို ရပါတယ္ အားနာစရာ''
''အားနာစရာမလုိပါဘုး အကုိတု႔ိမွာ စခနး္႐ွိတယ္ ညီအဆင္ေျပရင္ လုိက္ခဲ့ေလ''
''ဟို အာ့ဆုိလည္း လုိက္ခဲ့မယ္ဗ်''
''ဟုတ္ပီ ညီလာ ''
သူတုိ႔ စခန္းကုိ သြားေနရင္း ေသြးေတြနဲ႔ လဲေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္
''ေနပါအံုး အကုိတုိ႔ သူ႔ကုိပါေခၚခဲ့ရေအာင္ သူမေသေသးဘူး''
'က်န္႔က်န္႔ အဲ့တာ juneဘဲ'
'ငါသိတယ္ ဟမ္ june ဟုိဗီလိန္ေကာင္လား ေသစမ္း ငါေတာ့ လူမွားကယ္မိပီ'
'က်န္႔က်န္႔က ဘသူထင္လုိ႔လဲ'
'ငါ့လင္မ်ားလားလို႔ေလ '
'အေရးထဲ ႏွာဘူးေနေသး'
''ေခၚခဲ့ေလ ညီ ဟိုမွာ ေဆးေပးခနး္ေရာ႐ွိတယ္''
''ေခါင္းေဆာင္ က်ေနာ္တုိ႔ လူႏွစ္ေယာက္ေခၚခဲ့တယ္ တစ္ေယာက္က ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရထားတယ္''
''ေအး ေဆးခနး္အျမန္ေခၚသြားလိုက္ ဒဏ္ရာရတာ ဘသူ ဟမ္ june မင္းမေသဘူးလား''
''သူမေသေသးဘူး ေခါင္းေဆာင္ ဒီကညီေလးက ကယ္ခဲ့တာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေရာဘဲ''
''ဟုတ္လား ကုိယ့္အဖြဲ႔သားေတြကို ကယ္ခဲ့လုိေက်းဇူးပါ ဒါနဲ႔ ကေလးနာမည္က''
''ဒီမွာ က်ေနာ္က ကေလးမဟုတ္ဘူး က်ေနာ့္နာမည္က ခ်န္႐ွင္းဟန္''
''ok ဒါဆုိ ကိုယ္ဟန္ေလးလို႔ ေခၚမယ္ရလား''
''ၾကဳိက္သလုိေခၚႏုိင္တယ္ ဒါနဲ႔ နားေနေဆာင္က ဘယ္မွာလဲ က်ေနာ္ တေရးအိပ္လို႔ရမလား အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလုိ႔''
''ရတာေပါ့ နားေနေဆာင္က ဒိဘက္မွာ''
