Thomas

Hoofdstuk 17

Plaatje hierboven is Thomas :D
--------------------------------
Hoofdstuk 17
Skye

Ze hapte naar adem en Sjors greep haar steviger beet. Zijn vingers knepen in haar vel, maar ze voelde het nauwelijks.
'Dat kan niet...' Haar hoofd tolde. Nog geen half uur geleden vertelde haar vader dat ze een broer had en nu stond hij voor haar. Ze zakte door haar trillende knieën. Thomas stond meteen naast haar. Sjors probeerde haar te houden, maar Thomas trok haar gemakkelijk op. Sjors keek boos naar Thomas, maar die keek kwaadaardig terug.

Avan zei niets en hij beet even ongemakkelijk op zijn lip. Brad gaf hem een zachte klop op de schouders.

'Skye.' Gromde Thomas. Skye staarde voor zich uit, maar toen vermande ze zich. 'Dat kan jij niet zijn.' Zei ze met een trillende stem. Ze probeerde zichzelf weer stevig op de grond te zetten en Thomas liet haar los.
'Skye, hij lijkt op je vader.' Zei Brandon kalm. Sjors keek Skye bezorgd aan. 'Het moet wel.' Ging Brad verder.

'Hoe weet je dat nu?' Vroeg Skye. Ze rukte zich los van Thomas, al huilde ze nog steeds.
'Een brief. Van je - onze - moeder.'
'Hoe kan je die gekregen hebben?' Zei ze toonloos. Avan graaide in zijn zakken en haalde er een verfrommeld papiertje uit. 'Met de post. Vandaag nog.' 'Hoe - hoe' Skye stak haar hand uit naar de brief en las.
Lieve Avan,
Ik kon je alleen een naam geven, maar geen leven. Ik was pas achttien toen ik je kreeg. Mijn moeder vond het een vreselijke schande en zij heeft er voor gezorgd dat je geadopteerd werd. Ik heb je adresgegevens nagetrokken met veel moeite en wilde je dit graag vertellen. Als je dit leest, kom me alsjeblieft opzoeken. Dan kan je je vader en je zusje ontmoeten. Je zusje weet van niets. Ik zal het haar wel vertellen, maar alleen als jij wilt komen. Anders zal ze van niets weten.
Dit is mijn adres:

Het adres van Skye's huis volgde en daarna nog een liefs Eliza Wizard

'Dit is- is...' 'Ik weet het.' Avan pakte de brief weer uit haar hand en stopte het terug in zijn zak. 'Het is oké. Ik snap dat het veel is voor in één dag.Ik zal je alleen laten. Brandon heeft mijn nummer wel...' Voor de eerste keer trok Thomas zijn mond open. 'Ja, dat lijkt me het beste. Laat haar nu met rust.' zei hij afkeurend. Hij keek Skye aan. 'Ik breng je naar je oom en tante.' Mompelde hij, met een liefdevolle ondertoon.

'Niet. Dat doe je niet.' Zei Sjors meteen. Hij klonk boos. 'Ik wil dat ze mee gaat naar mijn huis.' Thomas trok Skye hard handig naar achteren.
'Doe voorzichtig met haar.' Gromde Sjors afkeurend. 'Houd je bek.' Snoof Thomas. 'We gaan.'
Thomas nam Skye mee naar buiten, zonder verder nog iets te zeggen. Skye sputterde niet tegen en begon weer te huilen. In de auto zeiden ze niets en Thomas reed haar naar het huis waar ze beiden in woonden. Hij parkeerde de auto voor het landhuis. Hij stapte uit en deed de deur van Skye's portier open.
'Kom.'
Skye bewoog niet en staarde voor zich uit. 'Skye...?' Zei hij waarschuwend. Geen teken van leven. Thomas zuchtte en tilde haar de auto uit.
Hij bracht haar naar haar slaapkamer en legde haar op bed. Ze huilde, en nu echt hard.

Thomas

Hij zuchtte. Hij kreeg medelijden met het meisje en ging zitten op het bed. Zijn vingers streken door haar haren. Hij gaf haar voorzichtig een knuffel. Ze sloeg haar armen verlangend om hem heen, net als ze bij Sjors had gedaan. Hij was verrast, maar aangenaam verrast.
Hij sloeg ook zijn armen om haar heen, maar deed niets.

Ze stopte met huilen, maakte zich los en ging liggen. Thomas zuchtte weer en stond op. Hij had de deur al open gedaan toen hij een zacht geluid hoorde.
'Kom terug.'
Hij verstijfde.
'Thomas.' Klonk de mooie stem van Skye.
Hij deed de deur dicht en liep terug. Thomas ging op het bed liggen, naast het meisje. Skye keek hem aan. Haar bruine ogen glansden van de tranen en haar gezich was wit weggetrokken. Ze leek hem te smeken.
Thomas kon zich niet meer inhouden. Dit was het moment.
Hij trok haar naar zich toe en zoende haar ruw op de mond. Skye schrok, maar reageerde. Ze zoende terug en gaf toestemming toen hij die vroeg.
Hij kreunde zacht van genot. Hij had zich zo lang in moeten houden. Hij wilde haar al tijden zoenen.

En eindelijk mocht hij dat.

Skye

Ze proefte een soort ijzere smaak in zijn mond, of iets van bloed, en ze huiverde. Ze vond het niet fijn, al kon ze hem niet stoppen. Ze had niet verwacht dat hij haar zou zoenen, maar het troostte haar wel.
Hij stopte.
'Je bent van mij.' Zei hij, met een zachte grom. Skye huiverde opnieuw.
Thomas boog zich naar haar nek en rook. Zijn neus streek langs haar nek.
'Waarom doe je dat?' Mompelde Skye. 'Je bloed ruikt goed.'
'Eh dank - wat?' Skye fronsde. Ze duwde hem opzij en ze keek in zijn ogen. Zijn ogen waren pikzwart geworden en zijn gezicht lijkbleek. Zijn blik was agressief.
Skye slaakte een gil van schrik en wilde weg komen bij hem. Hij greep haar stevig vast. 'Laat me los!' Gilde ze. 'Niet gaan. Stop met sputteren.' Gromde Thomas zacht. Skye gaf nog een paar harde rukken om zich te bevrijden, maar ze had door dat ze meer zichzelf pijn deed, dan hem.

Hij was wel ongelooflijk sterk.

Skye zuchtte, en bleef van Thomas vandaan, zo ver als hij toeliet. 'Je moet iets van me weten.'
'Ik moet niets.' Snoof Skye.
'Het is mijn geheim. En cruciaal dat je het niet door vertelt.' Ging Thomas kalm en ongestoord verder.
Skye keek hem aan. Wilde hij haar serieus een geheim vertellen?

Een glimlach speelde rond zijn lippen. 'Misschien vertel ik het wel later.' Besloot hij. Skye rolde met haar ogen en sloot haar ogen. De tranen rolden nog steeds naar beneden, vooral toen ze terug dacht aan wat er gebeurt was.

Ze sliep die nacht niet.
Ze moest zelfs overgeven, zo ziek begon ze zich te voelen. Ze had hoofdpijn en viel uiteindelijk van pure vermoeidheid in slaap.

--------------------------------------------------
A/N:
Beetje kort hoofdstuk!
Ik wil iedereen even bedanken voor de reacties en stemmen op dit verhaal. :)
Maakt mij echt heel erg blij. Ik denk dat ik misschien nog wel een vampier boek ga schrijven.

Wat denken jullie?

Een vampier boek

Fanfiction

Weerwolven

Of iets anders???

Xxx