Thomas

Hoofdstuk 28

Hoofdstuk 28
Sjors

De deurbel ging. Sjors liep de trap af en ging de gang binnen.
'Ik ga wel!' Riep hij naar zijn ouders.

Hij opende de voordeur. Avan duwde Sjors aan de kant en stormde naar binnen.

Sjors deed de deur dicht en keek de vriend van zijn broer verontwaardigd aan. 'Ook hallo, Avan.'

'Geen tijd voor begroetingen.' Zei Avan en hij hield iets omhoog in zijn hand. 'Dit kreeg ik van Skye. Het is aan jou en aan mij. Ik opende het en - en -' Zijn stem sloeg over.

Sjors zag Avans mobieltje in zijn hand. 'Lees dan.' Avan duwde de telefoon in zijn handen. Sjors las.

Beste Avan&Sjors,
Ik zit in het huis van Thomas.
Red me. Alsjeblieft. Ik heb zo'n spijt dat ik mee ben gegaan.
Kom me halen, ik kan niet alleen wegkomen. Het huis is gelegen ongeveer drie uur van mijn oom en tante. Ik geloof dat we richting het noorden reden.
-Skye

Zijn vingers trilde. 'Ik dacht dat ze het zei om mij te kwetsen, dat ze met Thomas meeging.. ik had niet verwacht dat ze het echt meende...' mompelde hij. Hij had haar geblokkeerd op zijn telefoon. Hij had daarvan nu al spijt!
'Dit is zo erg.' Kreunde Avan. 'Ik wil niet weten wat die Thomas met haar heeft gedaan en zou doen.' Hij huiverde.

Sjors wist al dat het foute boel was, de eerste keer dat Thomas in het vizier verscheen.
Maar sinds hij veranderd was... was het gevoel versterkt. Thomas was niet normaal.

'Thomas is een vampier. We moeten haar daar weghalen.' Zei Sjors standvastig.

Avan keek hem vreemd aan. 'Een vampier? Geloof je het zelf?' Avan dacht duidelijk dat Sjors niet goed bij zijn hoofd waa
'Als je hebt gezien wat ik gezien heb, dan geloof je dat, ja.' Zei Sjors knikkend.

'Ik dacht meer aan het feit dat Thomas een jongen met behoeften is, en Skye een meisje die zwakker is dan hem, maar wat jij wilt. Het doel is hetzelfde.'
Avan geloofde er geen klap van, zag Sjors. Avan wreef in zijn handen en keek Sjors aan.

'Ik ga nu. Het kan mij niet schelen of je meegaat, maar je moest het weten. Skye stuurde dit aan ons beide.' Avan draaide zich om en liep naar de deur.

'Waarom naar ons? Jou kent ze niet - ze weet niet eens dat jullie echt broer en zus zijn - en met mij heeft ze ruzie.' Merkte Sjors op.

Avan stond stil.

'Wat als... dit een val is?' Afwachtend keek Sjors naar de rug van Avan. Avan bewoog niet.

'Een val voor wat?' Gromde Avan. 'Wat als dit echt is en wij doen alsof het nep is? Misschien ligt ze nu wel half dood op de grond of word ze verkracht. Het is godverdomme jouw vriendin.' Zei Avan en hij draaide zich om.

Sjors had Avan altijd een kalme jongen gevonden, met een goed gevoel voor humor. Maar hij was nu totaal niet kalm.

'Skye is de enige die nu nog leeft van het gezin van mijn biologische familie. Ik heb nooit een echte familie gehad.' Avan haalde zijn hand door zijn haar. 'Ik vind het het waard. Of het nu een "vampier" is of niet.' Zijn ogen glommen fanatiek.
'We moeten haar laten zien dat we er voor haar zijn.'

'Eh - ja... maar eerst haar vinden...' mompelde Sjors.

Skye

'Waar kom je vandaan?'
'Uit Duitsland.'
'Hoe oud ben je?'
'Heel oud.'
'Hoe lang ben je al "heel oud"?'
'Skye, houd je kop dicht.'
Thomas streek door haar haren.

Ze zaten op zijn bank en keken een film. Het ging over een vampier, die geïnterviewd werd. Hij vertelde over zijn leven en hoe hij een vampier is geworden.
"Klopt dit?" Vroeg Skye, de helft van de tijd. Thomas rolde de hele tijd met zijn ogen en gaf kortaf antwoord. Op een gegeven moment werd Skye gek van die afgezaagde antwoorden en ging hem toen maar irriteren.

'Dit komt vrij dicht bij de waarheid.' Zei Thomas, met zijn ogen op Skye's hoofd. Hij gaf haar een kus op haar kruin.
'Wow echt? Cool! Al die tijd wist ik dus wel wat van vampiers. Is het vampiers of vampieren?'
'Vampiers.' Mopperde Thomas en hij rolde met zijn ogen.

Hij gaapte. 'Oké, ik ben dit nu wel weer zat.' Thomas pakte de afstandsbediening en zette de tv uit. Hij stond op en rekte zich uit. 'Hey?!' Zei Skye verontwaardigd. 'Die knappe vampier kwam net terug!'

Thomas trok een wenkbrauw op en keek misschien een beetje boos.
'Hij had van dat mooie zwarte haar, die diepe ogen. En dan van die lekkere en stevige spieren...' ging Skye door, expres om hem te irriteren.

Thomas grijnsde, want hij had door wat ze bedoelde. Hij boog voorover en gaf een kleffe kus op haar mond. 'Dank je, schat.'
'Schat is zoooo passé.' Skye rolde met haar ogen.

Thomas negeerde dat.
'Ik ga jagen. Er zijn hier kampeerders in de buurt.'

Skye was blij dat hij niet vroeg of ze meeging. Ze had totaal geen behoefte om te zien hoe Thomas mensen afslachtte. Bij het idee huiverde ze al.

'Kom.' Zei Thomas. Hij reikte zijn hand naar haar uit en Skye pakte hem aan. Zoals altijd voelde zijn hand ijskoud aan en was hij zo wit als een witte orchidee. Nou, dat was niet zo'n goede vergelijking. Thomas en een orchidee hadden twee dingen maar gemeen: de schoonheid en de kleur.
Skye schudde haar hoofd. Ze dwaalde weer eens af met haar gedachten.

'Waarom schud je met je hoofd, Skye-lief?' Vroeg Thomas plagerig. Al dagen noemde Thomas haar Skye'tje of Skye'tje-lief of Skye-lief. Skye wist niet waar het vandaan kwam, maar wel dat hij het op een vreemde manier zei. Bijna liefkozend, maar toch ook spottend.
'Niets, Tommie.' Zei ze.

Thomas sleepte haar mee naar boven en duwde haar hardhandig haar slaapkamer in. Skye keek hem uitdagend aan en liep naar het bed. Thomas volgde haar niet en keek kil en afstandelijk terug.
Skye trok een wenkbrauw op.
'Ga je me nu opsluiten als een huisdier?' Gromde ze. Thomas grinnikte. 'Zo zou je het kunnen zien. Maar je bent ook mijn huisdier.'
Opeens stond hij voor haar en aaide over haar hoofd, alsof hij over de kop van een beest streek. Skye duwde zijn hand weg en keek hem kwaad aan.

'Dus je sluit mij echt op? Denk je dat ik dat van je pik, Thomas Right?' Skye zette koppig haar handen in haar zij.

Thomas zuchtte vermoeid. Het was duidelijk dat hij niet zo'n zin in tegenstand had. Hij gaf haar met zijn vampierkracht een harde duw op het bed. Skye viel achterover en krabbelde meteen weer op.
Thomas sloeg de deur met een klap dicht. Ze hoorde een slot klikken en Skye werd krijtwit.

Hij had haar echt opgesloten.

Maar... waarom?