Thomas

Hoofdstuk 33

Hoofdstuk 33
Skye

Tijd verstreek. Het werd kouder en kouder. Skye ging al lang niet meer naar school en zou er ook niet meer heen gaan. Ze zag het nut er echt niet van in.

Het was kerst. Buiten sneeuwde het. Thomas' huis had een kille sfeer en het was erg koud.

Skye sloeg Thomas' badjas wat steviger om haar heen met één hand, want in haar andere hand hield ze een dampende mok met chocolademelk.
Ze keek naar de dwarrelende sneeuwvlokken en huiverde.

Thomas was gaan jagen.
Kom op, dit was geen jaagweer. Skye waagde zich echt niet naar buiten, en was blij dat ze niet mee hoefte.

Thomas stond opeens achter haar. Het gebeurde wel vaker, maar elke keer schrok ze weer. Ze liet haar mok vallen. Thomas griste het snel uit de lucht. Het drinken lag dan misschien op de grond, maar de mok was gered.
'Hey lief.' Zei Thomas en hij gaf een kus op haar wang. De mok werd neergezet op de schouw van de open haard.
'Hoi Tommie.'

Ze zwegen.
'Kom.' Zei Thomas op eens. Hij liep weg. Skye keek verbaasd achter om. Ze deed de badjas uit en ze vond Thomas bij de kapstok. Hij had zijn jas aangetrokken en zijn sjaal. Zijn haar was nog nat van het sneeuw.
In zijn handen hield hij haar jas. 'Trek aan. We gaan een uitstapje maken naar de tuin.' Skye trok haar jas gedwee aan en ze pakte ook een sjaal, muts en handschoenen.

Thomas opende de deur. Een gure wind kwam de hal binnen. Skye huiverde en ze voelde hoe Thomas haar hand vast greep.
Ze gingen naar buiten en de voordeur ging weer met een klap dicht.

De wind blies om haar oren en ze trok de muts meer over haar hoofd. Ze bibberde.
'Kom,' zei Thomas weer. Hij trok haar mee naar de tuin.

Wat zouden ze gaan doen? Skye verwachtte niet dat ze gingen jagen, want dan gedroeg Thomas zich geïrriteerd en opgewonden tegelijk. Dit was meer de speelse Thomas. De Thomas die om haar gaf en die haar alles wilde geven.

Alleen wat wilde hij nu doen in de sneeuw?

Thomas bukte en maakte een bol van sneeuw. 'O nee.' Mompelde Skye. Ze draaide zich om en wilde wegrennen, toen ze een sneeuwbal tegen haar rug gegooid kreeg. Bijna automatisch bukte ze en maake ook een bol. Ze gooide terug. Thomas werd geraakt op zijn arm, terwijl Skye zeker wist dat hij hem met gemak had kunnen ontwijken.

Thomas maakte weer een bal, twee zelfs en gooide ze naar haar toe. Skye werd vol in haar gezicht geraakt. Thomas grinnikte. Skye gromde en maakte een grote sneeuwbal. Ze rende naar hem toe. Hij begon te lachen en sprintte weg - al was dat lang niet op zijn hardst. Hij deed menselijk. Voor haar.

Het gevecht eindigde, toen Thomas zich liet vallen in een berg met sneeuw. Skye greep haar kans en sprong boven op hem, met haar sneeuwbal in haar hand. Ze duwde hem hard in zijn gezicht en lachte.

'Ik heb je!'
Thomas proestte lachend de sneeuw uit zijn mond en veegde zijn gezicht af met de mouw van zijn jas. Hij keek haar liefdevol aan. Skye bloosde. Hij was niet boos. Meestal werd hij boos om dat soort dingen.
Skye vond hem veel leuker, als hij menselijker deed. Kon hij niet altijd zo zijn?

Thomas trok haar naast zich in de sneeuw. Sneeuwvlokken vielen op hun gezichten, terwijl ze omhoog naar de grijze hemel keken.

'Zou je willen dat ik mens was?' Vroeg Thomas opeens. Skye keek verbaasd opzij. Zo was Thomas duidelijk, soms draaide hij over al om heen.

'Ja.' Zei Skye eerlijk.
'Waarom?'
'Omdat we dan samen... omdat we dan gelijk zijn.' Zei ze.
'Als ik je een vampier maak, zijn we ook gelijk.' Zei Thomas. Hij likte met zijn tong langs zijn scherpe hoektanden.