Thomas

Hoofdstuk 7

Skye

'Die nieuwe kijkt weer naar je.' Siste Emma. Skye keek om.

Het was vrijdag, en het laatste uur. Elke keer als ze les had met die nieuwe jongen, keek hij naar haar. Met zo'n charmante glimlach, die de meeste meisjes aan het zwijmelen maakt.

Skye werd gek van die jongen. Hij bleef maar naar haar kijken.

Sjors volgde haar blik en snoof. 'Niet weer Thomas.'

'Thomas?' Skye keek verbaast naar achter. Emma keek ook om.

'Ja dat is de naam van die mooie jongen daar. Zijn broertje heet William. William volgt zijn grote broer overal.' Sjors rolde met zijn ogen.

Skye grijnsde naar hem. 'Beetje jaloers, Sjorsie?' Zei ze plagend. Sjors liet zijn chagerijnigheid varen en glimlachte. Hij was nooit lang boos. Al was hij nu wel vaker boos dan vroeger.

'Ja. Ik zou echt uit willen zien als die Thomas. Gothic style is echt mijn ding.'

'Hij is niet gothic.' Zei Skye. 'Hij is gewoon...' 'Je vind hem toch niet knap he?' Snoof Sjors. Hij keek me echt afkeurend aan. Skye staarde even naar Thomas. Eerlijk is eerlijk: hij was knap. Die rechte neus, mooi gevormde lippen, stevige kaken...

Maar ze was niet verliefd. Op zo'n mooiboy? Dacht het niet.

'Mevrouw Wizard.' Ja ze had een enrom rare en nare achternaam.

Ze draaide zich terug. 'Ja meneer?' Vroeg ze uitdagend.

'Wil je iets delen met de rest van de klas?'

'Ja.' Zei ze kalm. 'Die jongen daar kijkt de hele tijd naar me. Kunt u zeggen dat hij me met rust moet laten?'

Sjors grinnikte zachtjes. Skye was niet altijd een bitch hoor. Ze wist van ophouden.

De leraar zuchtte en draaide zich om naar het bord.

Skye keek nog eens naar de jongen. Thomas grinnikte en gaf haar een knipoog.

De bel ging. Snel ruimden iedereen hun spullen op en verlieten ze het lokaal.

Sjors en Emma liepen mee naar haar kluisje en vervolgens fietsten ze samen naar huis.

Sjors keek naar Skye en glimlachte. Skye keek terug en grijnsde.

Emma sloeg af, terwijl Skye en Sjors hun straat in fietste. Sjors woonde al jaren tegenover Skye. Ze stapten af en liepen beide naar hun eigen voortuin.

Skye gooide haar fiest op het gras en zocht haar sleutels om de deur open te maken.

Haar moeder zat op de bank met een kopje koffie. Ze keek tv.

'Hoi mam.'

'Skye, moet jij niet wat vertellen?'

Skye fronsde. 'Eh. Nee?'

Haar moeder keek haar scherp aan. 'Je vier voor geschiedenis.' Skye's mond veranderde in een 'o'.

'Eh...' 'Dat is al zesde onvoldoende dit jaar, jonge dame!' Mijn moeder keek haar kwaad aan. 'Je vertikt het om te leren he?'

Skye keek haar moeder ook kwaad aan. 'Ik leer!'

'Hoe je moet zoenen met jongens zeker!' Zei ze scherp. Skye mompelde iets en liep naar haar kamer.

Thomas

Thomas wist dat ze vaak ruzie had met haar ouders. Hij grijnsde. Hij kon vast wat betekenen voor het meisje.

Laatst had ze ruzie met haar ouders omdat ze tot laat ging stappen. Nu om het leren. Vorige week om de rotzooi in haar kamer. Die week daarvoor om haar klusjes.

Hij volgde Skye naar boven. Geluidloos. Hij kon zich gemakkelijk onzichtbaar maken.

'ARG IK WILDE DAT ZE ER NIET WAREN!' schreeuwde ze kwaad. Ze gooide met haar kussens en stampte op de vloer. Ze trok even aan haar haren en liet zich op bed vallen.

'Altijd maar dat gezeik!' Gilde ze tegen zichzelf. Ze sloeg tegen haar hoofdkussen en drukte haar hoofd er daarna in.

'Ik moet echt snel het huis uit.' Ze zweeg even. Haar woede ebte langzaam weg. 'Over drie jaar.' Mompelde ze er achter aan.

Thomas grijnsde. 'Ik kan het proces wel wat versnellen, schat. Het proces van het kwijtraken van je ouders.'

Hij bleef even naar zijn meisje kijken, maar besoot toen naar huis te gaan.

Hij verliet het huis via een raam in de kamer van de ouders van Skye en liep toen op zijn gemak naar huis.

Hij stopte zijn handen in zijn zakken en liep naar het bos.

Een hondje kwam aanrennen met een tak in zijn bek en keek Thomas kwispelend aan. Thomas gaf een zachte trap tegen het beest, maar het kwam gewoon weer terug en kwispelde nog enthousiaster met zijn staart.

Thomas gromde en de hond piepte. Hij draaide zich weer om en rende weg. Thomas glimlachte tevreden en liep verder.

Thuis zat William op hem te wachten. Hij had net bloed gehaald bij de slager en had het de magnetron opgewarmd.

'Wil je ook?'

Thomas snoof, en ging ook aan de eettafel zitten, tegenover William. William keek hem aan.

Ik heb het gehaald bij het ziekenhuis...

Thomas begon te grijnzen. 'Had dat meteen gedacht!'

Dat gedachten uitwisselen met William beviel hem wel. Hij wist precies wat William deed en dacht. En andersom. William kwam soms met goede ideetjes....

William schoof het bloed naar zich toe.

'Welke?' 'AB negatief.' Zei William. Thomas grijnsde breed. Skye's bloedgroep.

'Wie is die Skye precies?' Vroeg William.

'Ze is het verre achterkleinkind van Elizabeth. Ze is nog mooier, Will.'

Thomas dacht even aan het mooie meisje, zodat William de beelden goed door kreeg.

Ze is mooi vond William.

En van mij zei Thomas grimmig

Pas je op met wat je doet? Vergooi niet haar leven?

Ik doe wat ik wil! Trouwens; ik maak haar leven beter dacht Thomas.

William uitte een zucht. Uit zijn gedachten kon Thomas opmaken dat hij er niet op gerust was.

Ze heeft ruzie met haar ouders

O nee Thomas! Laat die mensen met rust! Ze is nog maar een tiener!

Thomas worp William een boze blik.

'Laat je er buiten William!' Waarschuwde Thomas. 'Of je zal het bezuren!'

Hij stond op en maakte het bloed klaar. Hij opende de koelkast, pakte het zakje en scheurde het open. Hij liet het leeglopen in een mok en verwarmde het tot het ongeveer 38°c was. Daarna slofte hij naar zijn kamer.

Zijn kamer was zwart met bloedrood. Hij ging zitten aan zijn bureau, zette zijn mok neer en zocht zijn tekenspullen.

Hij zag haar zo levendig voor zich. Ze moest getekend worden. Hij had één keer eerder Elizabeth getekend, en de tekening in een plakboek geplakt.

Hij kwam op een idee. Hij kon een heel plakboek van zijn schatje maken. Zo kon hij zien hoeveel mooier ze elk jaar werd.

----------------------------------------------------------

Hoi!

Ik wilde me even verontschuldigen voor mijn spelling en grammatica foutjes. Ik lees ze na en kijk er dan overheen...

Greetzz Apollo-Girl