Thomas

Hoofdstuk 24

Hoofdstuk 24
Thomas

Het was donker. De weg werd verlicht door het schemerige licht van de straatlantaarns. Ik liep over een verlaten stoep, met mijn handen in de zakken van mijn lange jas.
Een normaal persoon zou zeggen dat het doodstil was, maar ik hoorde allerlei geluiden, zoals vogels en een ruzie van een paar straten verder op.

Ik had nu al drie maanden hier een appartement, in een rijke buurt. Ik had nog geen actie ondernomen, wat betreft mijn wraak. Ik zou nog eeuwen leven, dus wat maakte mij die die tijd dat ik niets deed?
Ik kon mij maar beter in de situatie van nu verdiepen, de trends leren en goed de wetenschap in de gaten houden. Het geld - dat ik voor een groot deel gestolen had - was geen probleem.

Soms miste ik William. Ik was graag alleen, maar iemand die je begreep was fijn. Ik had een tijd geleden bericht van hem gekregen dat alles goed met hem was en dat hij iemand die hij leuk vond ontmoet had. Ik had het bericht genegeerd, want ik wist niet waar hij was.

Ik liep het cafeetje binnen. Allerlei mannen zaten aan tafeltjes en er was hier en daar een meisje of vrouw.
Dit was ook meer een fout soort café, waar je hoeren vond.

En dat was precies waar ik op zoek naar was.

Ik ging zitten aan een leeg tafeltje en bestelde bier. Het was bijna smakeloos, maar toch nog goor spul. Alleen als ik het niet zou nemen, zou ik opvallen. Ik moest niet de aandacht op mijzelf vestigen.

Thomas zuchtte. Toen was hij nog een nieuweling. Hij hoefte nu niet meer voorzichtig te zijn. Wie zou nou geloven in deze tijd dat vampieren leefden?

Skye lag naast hem te slapen. Ze sliep nu al de hele dag, en eigenlijk snapte Thomas niet hoe hij het volhield. Hij sliep niet, al heel lang niet. Hij werd ook nooit écht moe. Wel verzwakt, soms moest hij eventjes zitten, maar na wat bloed gedronken te hebben was dat wel weer voorbij.

Skye bewoog en ze maakte kreunende geluiden. Thomas haalde zijn hand door haar haren.
'Morgen, schatje van me.' Mompelde hij, met zijn gezicht in het haar. Hij rook de zoete geur.

Skye gaf hem een duw, en wilde hem uit het bed krijgen. Hij begon te grinniken, vooral omdat ze steeds meer kracht begon te zetten terwijl hij geen centimeter bewogen was.

'Thomas, rot op uit mijn bed.' mompelde ze, gesmoord door het kussen.
'Het is mijn bed, lief.'
Even reageerde ze niet. Toen schrok ze. Ze probeerde bij hem weg te krabbelen en viel met een klap uit bed. Meteen stond Thomas naast haar. Hij hurkte bij haar neer, terwijl ze kreunend op de grond lag.
'Ben je oké?'
Skye keek hem alleen boos aan.
'Stomme klootzak. Dit is gewoon mijn eigen kamer.' gromde ze. Ze stond wrijvend over haar arm op en trok haar nachtjapon naar beneden. Thomas grijnsde naar haar.
'Klopt.'

Skye keek op de wekker en kreunde. 'Te laat voor school!'
Thomas lachte. 'Dan gaan we toch niet? Ik weet wel dingetjes om te doen.' Hij pakte haar middel vast en probeerde in haar pyjama te kijken.

'Nee, laat me los!' Thomas wist ook wel dat ze alleen naar school wilde om Sjors weer te zien. Hij wilde liever dat ze helemaal niet meer ging. Geen Emma, geen tweeling en geen Sjors...
Ach hijzelf was er ook altijd bij, voor als iemand zich anders gedroeg dan als hij wilde.

Skye kleedde zich aan en een half uur later reden ze naar school.
Thomas zette de auto op een van de parkeerplaatsen op het moment dat de bel ging die het einde aantoonde van de eerste les.

Skye rende de school binnen, zonder nog iets te zeggen. Thomas zuchtte en deed het portier dicht. Hij ging tegen de auto staan en stak een sigaret op.

Nee, hij rookte meestal niet, maar dat hield wel de bloedgeur goed verborgen. Deo, parfum en aftershave was niet altijd genoeg.

Er kwamen wat jongens naar hem toe, waar hij wel eens bij stond. 'Hey gast,' zei Charles. Hij was populair, en was hier al jaren. Charles was ook een vampier.
'Hey.' zei Thomas. 'Hoe is het met het vrouwtje?' vroeg Charles, die ook tegen de auto aanleunde.
Thomas rolde met zijn ogen. 'Ze is nog zwak. Maar ze weet mijn ware aard.' 'Vond ze het sexy?' Charles wiebelde met zijn wenkbrauwen en de anderen joelden. 'Ze viel flauw.' Zijn "vrienden" lachte.

Skye

'Sjors?' Skye keek hem smekend aan, maar hij liep langs haar heen en ging helemaal achter in de klas zitten. Pijnlijk keek ze er naar. Haar beste vriend negeerde haar. Ze voelde de tranen branden in haar ooghoeken. Emma was weg. Sjors was hier, maar ook weer niet.

Skye beet op haar lip. Ze moest volhouden. Doorzetten en terugvechten.

Oliver en James, de roodharige tweeling, kwamen naast Skye zitten. 'Wij worden over een week volwassen en houden een feest. Kom ook.' zei Oliver - dacht Skye. 'Het is een afscheidsfeest.' voegde James toe. 'We gaan stoppen en een winkel openen.'

Skye kon niet eens reageren, zo kwaad werd ze.

IEDEREEN LIET HAAR IN DE STEEK!

'Is goed.' gromde ze.
James en Oliver dropen af, omdat ze zo boos klonk.

Toen de bel ging en iedereen het klaslokaal verliet, greep Skye Sjors' arm vast.
Er was niemand meer in de ruimte, zelfs de docent niet.
'Laat me los, Moon.' 'Nee.' zei Skye kalm. 'Laat mij godverdomme los!' schreeuwde Sjors en keek haar boos aan.
Zijn gezicht was rood van woede. 'Wat moet je nu van mij, Skye?' 'Niets! Je bent mijn beste vriend, waarom doe je zo?'
'Heb je aan die vampier van je niet genoeg?' schreeuwde hij.

Skye verstijfde. Sjors wist het van Thomas. En wacht... Wat?
'Hoe - Hoe bedoel je?' stotterde Skye. 'Je weet reuze goed wat ik bedoel. Waarvoor heb je mij nog nodig als je hem hebt?'

Skye liet hem los. 'Ik - je -' Skye kon niets zeggen en ze wist niet wat te zeggen.

Sjors liep weg en liet Skye achter. Skye zakte neer op de grond en snikte.
Ze voelde een koele windvlaag en wist dat Thomas bij haar zat. Thomas legde een hand op haar schouder.

Skye drukte zich tegen hem aan en huilde.
'Ik haat jou, Thomas Right.'
'Weet ik, mijn schat.' Zei Thomas liefdevol. 'Wil je naar huis?'

'Ja, en nooit meer naar school.' snikte ze.

'Dat hoeft niet meer, lieverd. Dat beloof ik.'