Thomas

Hoofdstuk 6

Twaalf jaar later

Skye

'Skye!' Skye sloot haar schoolkluisje en keek om. Haar beste vriendin Emma kwam aanrennen.

'Heb je die nieuwe al gezien?' 'Hm?'

'Die jongen! Met zijn broertje!' Skye schudde haar hoofd.

'Ze zijn knap!' Skye lachte en liep samen met Emma richting haar klaslokaal.

'Laat James dat niet horen!' Plaagde ze. Emma bloosde.

Twee handen voor Skye's ogen. 'Wie ben ik?' 'Hm... een vampier?' De jongen achter haar lachte. 'Bijna. Je grootste nachtmerrie: je beste vriend.'

Hij sloeg zijn armen om Skye en knuffelde haar.

Sjors was al sinds haar zesde haar beste vriend. Eigenlijk waren ze meer, maar ze deden alsof ze vrienden waren. Ze wilden hun relatie die ze nu hebben niet kwijtraken. Het was goed zols het was

Sjors was een lieve jongen. Geen top athleet, maar opzich wel snel en sterk. Hij had donkerblond haar en blauwe ogen. Hij was een beschermend persoon.

'Chagerijnig of dat niet?' Vroeg hij. 'Nog niet!' Zei Emma. 'Maar heb jij al die nieuwe jongens gezien?'

Sjors liet Skye los. 'Ja. Die ene lijkt me stil. En die ander... keek nogal geweldadig.' Hm, Sjors vond iemand gewelddadig... dan was hij dat dus ook.

'Zijn ze knap?' Vroeg Emma aansporend. 'Wat is er met knap? Hadden jullie het over mij?' James, Emma's vriendje, kwam aanlopen. Hij kuste zijn vriendinnetjes wang.

'Nee over die twee nieuwe jongens.' Zei Emma en ze glimlachte. 'Sorry.'

'Welk jaar?' Vroeg James. De twee meisjes haalden hun schouders op.

'Kijk, die daar.'

Twee jongens van ongeveer hun leeftijd kwamen aanlopen. Skye constanteerde meteen dat de kleinere jongen verlegen was. Hij had donkerbruin haar en ijsblauwe ogen. De jongen die naast hem liep was duidelijk arrogant. Hij liep recht op, en keek kil. Zijn ogen ontmoetten die van Skye. Zijn gezicht verzachtte en hij glimlachte. Het was bijna een hebberige glimlach.

Hij was helemaal niet lelijk. Zijn zwarte haren zaten een beetje warrig door elkaar en zijn heldere blauwe ogen maakte hem knap. Zijn huid was lijkwit, net als die van zijn broertje (want ik nam aan dat ze broers waren). Zijn lippen waren sencueel, zijn neus perfect recht en zijn tanden wit.

Hij bleef maar naar Skye loeren. Hij stond er zelfs even voor stil.

Skye keek hem afkeurend aan. Ze mocht bijna geen enkele jongen.

Behalve Sjors.

Ze wilden altijd maar één ding en daarna kon je net zo goed verdwijnen.

Bovendien mocht ze hem nu al niet. De grijns, zijn ogen, zijn houding...

Sjors snoof en sloeg zijn arm steviger om haar heen. Skye duwde hem weg.

De jongen liep door, samen met die andere nieuwe.

Hij keek nog een keer achterom, naar Skye.

Ze wist nog niet, dat deze jongen haar leven ging vergooien.