Thomas

Hoofdstuk 22

Hoofdstuk 22
Skye

De deurbel ging. Skye liep naar de deur en opende hem. Een blonde jongen stond voor de deur. Hij had zijn handen in zijn zakken en droeg zijn oude versleten baseball vest.
'Sjors.' Zei Skye, bijna opgelucht. Ze knuffelde hem stevig en drukte haar hoofd tegen zijn buik. Sjors sloeg ook zijn armen om haar heen en gaf een kus op haar hoofd.

'Ik heb jou ook gemist, Skye.' Ze lieten elkaar los en keken elkaar aan. Iets in zijn geur, of zijn houding was anders. Ze besloot haar mond te houden. Misschien zag zij ze vliegen.

'Je bent anders, Skye.' Zei Sjors. Skye fronste. 'Jij ook. Maar hoezo ik?'
'Je... geur.' Hij leek zijn neus op te halen en rook. Skye keek hem boos aan en porde hem. 'Hallo ik heb vanmorgen nog gedouched hoor!'
'Niet zo...' Sjors keek ernstig en gluurde naar binnen. Hij besloot volgens Skye maar het onderwerp te laten rusten, want hij zei niets meer daar over. 'Kan ik binnenkomen? Ik heb iets voor je meegenomen.'

Skye zuchtte en knikte. Ze stapte opzij en liet hem binnen in het huis van haar oom en tante.

'Heb je het gehoord?' Vroeg Sjors en hij sloeg zijn ogen neer. 'Ja...' Skye wreef over haar schouder. 'Maar het is beter zo. Het zou raar zijn om jouw stiefzusje te zijn.'

Sjors keek haar fel aan. 'Maar nu zit je hier! Je vind je oom en tante toch...?' Skye knikte en zuchtte. Ze deed de deur dicht. 'Het is nu eenmaal zo.'

Sjors deed zijn jack uit en hing die op aan de kapstok. Met z'n tweeën liepen ze naar de keuken en Skye schonk wat drinken voor hem in.
'Zo... hoe was je vakantie?' Vroeg Skye. Sjors wreef over zijn nek en keek haar pijnlijk aan. 'Mwa... ik ga niet naar die van jou vragen.'

Sjors sloeg zijn armen om haar heen en knuffelde haar. Zo stonden ze een tijdje in de keuken, met hun armen om elkaar heen.

Iemand schraapte zijn keel. Skye keek om, net als Sjors en liet hem snel los. Thomas trok een wenkbrauw op en keek Sjors vijandig aan.

Skye keek naar Sjors en zag hem even vijandig terug kijken.
'Sorry dat ik stoor, hoor.' Zei Thomas kil. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en keek Skye scherp aan.

Sjors sloeg zijn ogen uiteindelijk neer en haalde een klein zakje uit zijn broekzak. 'Ik moet gaan. Ik vertel je later wel meer over de vakantie.' Zei hij zomaar. Hij stopte zijn handen in zijn zakken en liep weg. 'Sjors? Sjors!' Riep Skye. Ze wilde hem achter na gaan, maar Thomas greep haar bovenarm stevig beet.

'Wij moeten eens babbelen.' Gromde hij. Hij schoof een van de eenkamer stoelen naar achter en duwde haar op de zitting. Hij ging dominerend voor haar staan en boog voor over.
'Jij gaat niet meer om met hem.'

Skye fronste en sloeg geïrriteerd haar armen over elkaar. 'En dat ga jij stoppen?' Thomas gromde en liet zijn scherpe hoektanden zien.
'Ik kan hem vermoorden?' Suggereerde hij.

'Doe je niet.'

'Ga je me uitdagen?'

'Je vermoord niemand.'

'Goed. Zal ik het je laten zien.'

'Wat?' Snauwde Skye.

'Hoe ik omga met een prooi. Vanavond ga jij mee op jacht.'

'Nee.' Zei Skye koppig.

'Ik dwing je. Er is geen wil voor jou bij, Skylar.'

'Ik heet Skye. Niet Skylar.' Skye stond op en stampte naar boven, naar haar kamer toe.

Thomas mocht dan een vampier zijn, maar hij kon haar niets maken.

Ze ging bij het raam staan en zag Sjors weglopen. Hij trok zijn jack wat steviger tegen zich aan en keek de hele tijd achter om naar het huis. Zijn blik waalde even omhoog en Sjors zag haar. Skye stak haar hand op om te zwaaien, maar hij keek weg. Verbaasd en teleurgesteld liet ze haar hand zakken.
Ze liep triest naar haar bed en probeerde Sjors te bellen en te smsen. Hij reageerde niet. Ook niet toen het avond was.
Skye lag lamlendig op bed.

'Skye, eten!' Riep Drake. 'Ik hoef niets!' Skye hoorde Drake weglopen en ze zuchtte.

Haar telefoon rinkelde en ze nam hem op. 'Sjors?' Vroeg ze hoopvol. 'Bel me niet meer, Skye. Kom ook niet naar mijn huis. Ik hoef je niet meer te zien.' Sjors hing weer op.

Skye begon bijna te snikken en belde hem opnieuw, maar ze kwam erachter dat ze geblokkeerd was. Skye huilde en duwde haar hoofd in het kussen. Iedereen verliet haar.

Opeens voelde ze een hand op haar middel. Ze keek niet om, want aan de ijskoude handen wist ze dat het Thomas was.
'Gaat het?' Vroeg hij zacht en zoet. Hij streek door haar haren. Skye kwam overeind en drukte zich in zijn armen. Ze voelde niet eens dat hij koud was, ze wilde gewoon dat er iemand voor haar was.
'Iedereen laat me in de steek! Wat doe ik verkeerd, Thomas, wat?'
Haar tranen maakten zijn T-shirt nat.

'Niets, mijn schat. Sommigen zijn anders dan wij, zoals Sjors.' Hij tilde haar kin op en keek in haar ogen. Hij leek haar te onderzoeken.

Thomas

Haar ogen zijn net als die van Eliza, Willie.
Skye heeft toch bruine ogen en Elizabeth blauw? Merkte William op.
Dezelfde vorm en hetzelfde stipje in haar iris... zuchtte Thomas.
Hij boog naar haar lippen toe en kuste haar. Skye was het makkelijkst over te halen als ze van streek was. Aangezien ze vaak van streek was, gaf ze zich makkelijk over. Ze drukte zich tegen zijn borst, alsof ze hoopte op troost en warmte.
'Ik zal je nooit in de steek laten. Niet zoals je ouders - ik ga niet dood. Niet zoals Emma - ik blijf bij jou. Niet zoals Sjors - ik zal van je blijven houden.' Hoopvol keek Thomas haar aan.

Skye keek niet terug. De tranen liepen over haar wangen en ze kneep haar ogen stijf dicht.

'Houd je van me?' vroeg ze zachtjes. Thomas hief haar kin op en keek haar aan met zijn donkere ogen. Skye opende haar ogen.
'Zielsveel.' siste hij verlangend.

Hij zag een aarzeling in haar ogen, maar toen boog ze naar voren. Ze kneep haar ogen dicht en drukte haar lippen hard op de zijne.

ZIJ kuste hem! Voor het eerst, het aller eerst, kuste zij - Skye Willow Elizabeth Moon - hém!

Gretig legde hij zijn handen op haar nek en zoende terug. Hij rook die zoete geur van haar bloed, voelde de zachte huid onder zijn vingers...

'Dus je komt je belofte na?' Skye keek Thomas verward aan. 'Van wat?' 'Ik liet jou een vampier zien,' Hij liet zijn scherpe hoektanden zien, 'en jij zou mijn vriendin worden.'

Skye keek hem moeilijk aan. 'Dus je houd echt van me?' Ze keek hem onzeker aan.

Aan de ene kant irriterende hij zich aan haar onzekerheid, maar soms was het ook schattig. Als hij nu geïrriteerd zou raken, had hij het geheim voor niets verteld.

Geen enkel mens, behalve Skye, wist dat hij een vampier was. Degenen die het wisten waren dood of die werden een vampier.

'Ja. Ik zal het je laten zien. Maar niet nu.' Ze fronste en knikte toen.
'Ik zal je beschermen, Skye. Ik zal je verzorgen wanneer je het nodig hebt.' Hij streek over haar haren.

Toen stond Thomas op.
'We gaan wat eten.'