Thomas

Hoofdstuk 31

Hoofdstuk 31
Skye

Skye zoende Thomas en sloeg haar armen om hem heen. Thomas kuste door in haar nek en mompelde dat hij van haar hield.

'Oh Thom, ik ook van jou.' Zuchtte Skye. Thomas knuffelde haar.
Zijn neus streek over haar nek.

'Bevrijd ze.' Zei Skye. Thomas gromde en stopte meteen.
'Bij Dracula! Niet opnieuw.' Hij zuchtte. 'Ik zei al vier keer dat ik er over na zou denken.'
Hij was er klaar mee, zag ze. Bovendien had ze zijn humeur verpest.

Skye zuchtte zachtjes. Ze probeerde het nu al vier dagen, maar er zat geen beweging in.
Ze had hem ook al proberen over te halen met bloed, maar hij liet zich niet zomaar omkopen...

Maar de tijd begon te dringen. Morgen was het volle maan en dan zou Sjors veranderen. Thomas gaf er niet om, als zijn kelder verbouwd werd, om het zo eventjes te zeggen. Het maakte hem ook niet uit als er twee nieuwe lijken in zijn kelder lagen.

Maar het maakte Skye zelf wel uit.

Ze had nog één plan. Haar laatste plan. Als je het roekeloze plan niet meetelde dan.

Het roekeloze plan was Thomas waarschuwingen negeren en gewoon de jongens los maken en vrijlaten.

'Ik ga even een luchtje scheppen.' Zei Thomas. Hij ging van de bank en rekte zich uit. 'Eventjes drinken.'

Oké, tijd voor het plan.

'Ja...' zei Skye zwoel. 'Ben je snel terug?'
Thomas grijnsde breed en Skye wist het antwoord al. Ze trok hem aan zijn shirt naar beneden zodat hij bukte en gaf hem een korte kus op zijn wang.
'Mooi. Ik wacht op je.' Zei ze.

Thomas schoot weg en Skye voelde een windvlaag.
Ze sprong op, en rende naar de hal. Haar voetstappen echoden op de plavuizen. Skye pakte de sleutels en een zakmes, die ze van te voren had klaar gelegd.

Ze rende het trappetje af, met het mes in haar ene hand en de sleutels in haar andere hand.
De jongens keken verbaasd op. Skye knielde bij Sjors neer en sneed met het mes de trouwen door. Ze sneed een keer in haar vinger, maar stopte niet. Er was weinig tijd.
Waarom had ze ook gevraagd of hij snel terug kwam? Dat was dom geweest!

Ze duwde Sjors de sleutels en het mes in zijn handen.
'Ik leid Thomas af. Jullie kunnen dan ontsnappen. Wees muisstil en leg de sleutels terug.' Zei Skye snel. Ze stopte haar bloedende vinger in haar mond.

Sjors knikte kort, al keek hij verbaasd.
'Weinig tijd. Wacht minstens tien minuten.' Voegde ze er aan toe, en ze schoot weer naar boven.

Vlug rende ze naar de keuken en deed een pleister op haar vinger. Opeens stond Thomas naast haar.

Skye schrok zich dood.
'THOMAS!' Ze hijgde. Thomas grinnikte. 'Verrassing, schatje. Ik ben snel terug gekomen.'
Zijn lippen drukten kussen in haar nek.

'Thomas.' Kreunde ze zachtjes, terwijl zijn mond haar liefkoosde.
Thomas legde zijn handen op haar heupen en draaide haar ruw om. Hij zette haar op het aanrechtblad.

Ze zoenden.

Oh schiet op, Thomas... dacht Skye. Ze hijgde, terwijl Thomas haar zoende, knuffelde en aanraakte. Dit hoort bij het plan. Til me op. Neem me mee naar je kamer. Er is weinig tijd.

Thomas tilde haar opnieuw op. Ze voelde een hoop wind om haar heen en opeens lag ze tegen een bed aan gedrukt.

Hij zoende haar nu over al. Hij voelde wamer aan dan normaal en gretig streelde hij haar.

Ze sloot haar ogen. Het voelde best goed.
Ja, het zou vast goed komen...

Sjors

'Nu?' Vroeg Avan. 'Weet ik veel.' Mompelde Sjors en hij haalde zijn schouders op. Hij had snel gehandeld en had zijn broer en Avan snel los gemaakt.