Just lucky?

HOOFDSTUK4

De super mooie cover is gemaakt door: @DeborahToeanoeboen

{the first stap towards getting somewhere is to decoders that you are not going to stay where you are}
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Het is 2 dagen later en over een paar uur zit ik op de boot, onderweg naar Londen. Mijn nieuwe thuis. Ik weet niet precies hoe ik erover moet denken. Aan de ene kant ben ik namelijk heel erg blij, blij dat ik over een paar uur zeker weet dat ik Jace nooit meer hoef te zien. Maar aan de andere kant wilde ik me het liefst verstoppen zodat niemand me ooit kon vinden en zodat ik dus gewoon hier kon blijven. Hier in Nederland.

De afgelopen 2 dagen had ik nog een paar sms'jes gehad van Jace. Van die sms'jes waarin hij zogenaamd bezorgd was. Hij vroeg me bijvoorbeeld of het wel met me ging omdat ik al twee dagen ziek was gemeld van school.

Wat ik het liefst terug wilde antwoorden was:

"Of het gaat? Mmm... Laat mij eens even jou hart breken en vertel me dan maar eens of het gaat!"

Maar ik kon dat natuurlijk niet antwoorden. Hij wist tenslotte nog niet dat ik wist dat hij eigenlijk vreemd ging met een van mijn goede vriendinnen. Dus mijn antwoord was gewoon simpel: "ja, het gaat wel. Ik heb alleen maar een griepje opgelopen. Als het goed is ben ik over een paar dagen weer beter."

Leugens.. Leugens.. En nog eens leugens. Maar hij hoefde de waarheid niet te weten. Hij had mij dat namelijk ook niet verteld, dus waarom zou hij nu wel de waarheid verdienen?

Anyway, in die 2 dagen dat ik "ziek" thuis ben gebleven heb ik wel bijna allen in kunnen pakken van mijn kamer. Ik had al een weekendtas met kleding en alle andere spullen die ik nodig had voor tijdens mijn verblijf bij Nicky. En de rest zat allemaal in verhuisdozen. Gelukkig was ik daar nu vanaf.

"Hailey, we moeten over 5 minuten vertrekken anders mis je je boot dalijk nog." Mijn vader was in de deuropening verschenen en gaf me een droevige glimlach. Hij wist dat dit moeilijk voor me was, maar tegelijkertijd wist hij ook dat dit het beste voor me was. Ik gaf hem een kleine glimlach. "Ik pak even mijn spullen en dan kom ik eraan pap." Ik draaide me om en pakte mijn mobiel en deed die in mijn broekzak samen met wat geld. Mijn oplader deed ik in mijn rugzak die ik als handbagage meenam voor op de boot. In diezelfde rugzak zat ook nog een boek en een paar oortjes. En als laatste zat daar ook nog een ipad in zodat ik met Nicky kon face-time. Ik pakte mijn spullen en sleurde ze achter me aan. Met veel moeite kreeg ik alles mee naar beneden. En tot mijn verbazing was het me gelukt zonder te vallen! Toen ik in de woonkamer kwam zag ik Austin zitten. "Hey, wat doe jij hier?" Mijn vader glimlachte en wreef voorzichtig over mijn hoofd, waardoor mijn haar door de war ging zitten. "Hij gaat mee om je uit te zwaaien." Ik keek mijn vader blij aan en gaf hem toen een knuffel. Als laatst gaf ik Austin een knuffel. En daarna liepen we met z'n drieën naar de auto en stapte in nadat alles was ingeladen.

~

Ik zat op het schip en we waren al een half uur aan het varen. Het afscheid was best moeilijk. Oke, ik zie mijn vader over een week gewoon weer maar de kans dat ik Austin nog terug ga zien was niet al te groot... We hebben elkaar wel beloofd om met elkaar te blijven praten, en ik ga er allen aan doen om me aan deze belofte te houden.

Terwijl ik op het schip zat keek ik naar buiten. Het was dan wel avond maar het was nog gewoon ligt buiten, niet dat dat nog lang zo zou blijven aangezien de zon steeds langer ging staan en waarschijnlijk over een half uurtje helemaal onder zou zijn. Wat zou betekenen dat ik nog 5 uur op de boot zou zitten. Ik zou rond een uur of 12 weer aan wal zijn en dan moest ik nog samen met Nicky en haar moeder naar hun huis. Dus waarschijnlijk zou ik pas rond een uur of 1/half 2 echt in slaap vallen. Gelukkig was het morgen zondag en had ik nog alle tijd om uit te slapen!

Ik keek toe hoe de zon langzaam onder ging en ik pakte mijn boek en begon erin te lezen. Ik had al een heel hoofdstuk gelezen toen ik het boek weer dicht deed en meteen in mijn tas stopte. Ik stond op en stopte al mijn spullen in mijn tas. Als laatste pakte ik mijn tas en liep naar het winkeltje wat hier op de boot aanwezig was. Ik kocht wat te drinken en te eten en ging daarna weer naar mijn plekje. terwijl ik terug liep naar mijn plekje begon de boot opeens te schommelen. Ik hoorde een aantal voorwerpen uit de schappen van de winkel vallen. Ook zag ik dat er recht voor me een vrouw uit het hokje van de wc kwam terwijl ze normaal probeerde te lopen liep ze opeens schuin en knalde ze tegen een muur aan. Precies op hetzelfde moment gebeurde dit ook bij mij. En ik kan je verzekeren dit kwam niet doordat ik alcohol had gedronken. Dit kwam door het schommelen van de boot!

Toen het me eindelijk was gelukt om weer bij mijn plekje te komen ging ik zitten en at mijn eten en drinken op. Langzaam voelde ik dat de boot weer iets minder begon te schommelen, waar ik heel erg blij mee was aangezien ik aan aantal mensen echt naar de wc heb zien rennen, en ik denk niet dat dat kwam doordat ze zo nodig naar de wc moesten om te plassen of te poepen... Als je begrijpt wat ik bedoel...

Terwijl de boot de laatste 2 uur weer gewoon normaal aan het varen was besloot ik om maar gewoon een boek te gaan lezen. Het zou dan misschien wel saai zijn maar in ieder geval had ik dan wel wat te doen!

******************************

Hey guys!
Eerst wil ik jullie echt heel erg bedanken! Dit boek staat er nog niet een 2 weken op en heeft nu al 1000 reads!!! 💕

Dit hoofdstuk vond ik zelf best wel leuk om te schrijven, ookal was het echt super laat toen ik dit schreef.

Het deed me namelijk echt heel erg denken aan mijn eigen reis naar Londen van een paar jaar geleden. Bij ons was de boot op de heenweg ook een tijdje heel erg aan het schommelen door de golven, en er vielen toen ook echt daadwerkelijk dingen uit de rekken van het winkeltje. En die vrouw die van de wc afkwam en tegen een muur aanliep.... Laten we zeggen dat dat geen vrouw was... Dat was ik namelijk toen ik een jaar of 12 was. Ik heb tijdens die reis zoveel lol gehad! En geloof me als je zelf een keer de kans krijgt om naar Londen te gaan en je bent er nog niet geweest dan moet je dat echt doen!

Anyway dit wilde ik gewoon even kwijt, normaal schrijf ik eigenlijk nooit echt veel in de a/n maar ik had nu gewoon een leuk verhaal om te vertellen *eindelijk* ik zal proberen om vaker een leuke a/n te maken voor de mensen die dit ook echt lezen enzo :)

-xxx- love yaa!