Just lucky?

HOOFDSTUK21

"You never put you love out on the line
You never said "Yes" to the right guy
You never had trouble getting what You want
You but when it comes to you, I'm never good enough"

Ik luisterde hoe Tristan het eerste couplet begon te zingen. Ik keek naar Nicky en zag dat ze er eigenlijk best wel relaxed uitzag. Ik glimlachte en begon zelf het volgende couplet te zingen.

"When I don't care
I can play 'em like a Ken doll
Won't wash my hair
Then make 'em bounce like a basketball"   

Ik keek tristan aan en glimlachte. Hij gaf me een knipoog en samen zongen we verder.

Uiteindelijk kwamen we bij het refrein aan en zongen we de longen uit ons lijf.

"You make me glow,
But I cover up
Won't let it show,
So I'm puttin' my defenses up
'Cause I don't wanna fall in love
If I ever did that
I think I'd have a heart attack
I think I'd have a heart attack
I think I'd have a heart attack."

Ik keek naar Nicky en zag dat ze even naar mij keek. Ik gaf haar een glimlach en dit was blijkbaar precies wat ze nodig had want niet veel later begon ze te zingen.

"Never break a sweat for the other guys
When you come around, I get paralyzed
And every time I try to be myself
It comes out wrong like a cry for help"

We zongen het lied verder af, en het ging echt geweldig! Nicky was gelukkig oom niet echt heel zenuwachtig, of waarschijnlijk was ze dit wel maar het viel niet op.

~

Na het optreden bleven we met z'n alle nog wat drinken in het café. Het was echt goed gegaan en na afloop begon iedereen te klappen. We bleven met z'n alle nog even in het café en praatten nog wat na over het optreden en na een uur gingen de jongens naar huis en bleef ik nog even met Nicky zitten maar na een half uur ging zij ook weg. Ik besloot zelf om nog even met de gitaar van Nicky, die ik mocht lenen, naar het park te gaan aangezien het nog licht was en het was ook niet koud buiten.

Ik kwam in het park aan en ging op de grond zitten. Ik pakte mijn liedjes schrift uit mijn tas en legde het voor me neer. Ik bladerde door naar de bladzijde waar ik het laatst gebleven was met het schrijven van een liedje en glimlachte toen ik de tekst zag. Deze tekst had ik geschreven net nadat ik erachter kwam dat Jace had gezoend met Stacy. Waarschijnlijk zullen veel mensen nu denken van, waarom glimlach je dan?! Nou omdat ik nu pas echt door heb hoe sterk ik wel niet ben geweest. In het begin was ik echt gebroken, maar nu voel ik mezelf steeds weer een beetje sterker worden. Ik pakte de gitaar op en begon langzaam te spelen.

Eigenlijk had ik nog helemaal niet veel van het liedje geschreven, alleen maar de coupletten voor het eerste refrein en het refrein zelf.

"This is a story that I've never told
I gotta get this off my chest to let it go
I need to take back the light inside you stole
You're a criminal
And you steal like you're a pro
All the pain and the truth
I wear like a battle wound
So ashamed so confused, I was broken and bruised"

"Now I'm a warrior
Now I've got thicker skin
I'm a warrior
I'm stronger than ive ever been
And my armor, is made of steel, you cant get in
I'm a warrior
And you can never hurt me again"

Toen ik het stukje wat ik al had opgeschreven had had gezongen stopte ik en dacht even na. Ik speelde een stukje verder en zong het eerste wat er in me opkwam.

"Out of the ashes,I'm burning like a flame"

Ik stopte met spelen en herhaalde de zin een paar keer. "Mmm..." mompelde ik en tikte met het potlood wat ik altijd mee had tegen mijn mond aan.