Het zal je maar gebeuren.. De ene dag ben je een normaal meisje en ga je naar school en de andere dag ben je beroemd.
Dit gebeurd Hailey Benson. Hailey is een meisje met een passie voor muziek. Het liefst loopt ze heel de dag te zingen terwijl ze o...
Ik stond al een aantal minuten te wachten. Waar blijft ze? Is ze verdwaald? Oh nee, zeg me alsjeblieft niet dat ze verdwaald is... Ik keek opnieuw op mijn mobiel en zag dat er al 5 minuten voorbij waren gegaan. Stel dat er iets is gebeurd?! Wat zou ik dan voor een vriendje zijn?! Stel je eens voor wat mensen wel niet van me zouden zeggen. Stel je voor wat Hailey van me zou zeggen als er iets is gebeurd?! Ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten... Ik zou waarschijnlijk helemaal ge-
Opeens hoorde ik voetstappen. Ik stopte met ijsberen en keek op. Daar kwam ze mijn engel....
{ POV Hailey}
Ik keek in de spiegel en mijn mond viel open. Mijn make up was geweldig gedaan! Mijn haar zat ook echt super mooi, wel simpel maar ik wil het ook echt niet extreem. En mijn jurk! Mijn jurk was zo gaaf! Ik keek naar mijn nagels en mijn mond viel open. Hoe heeft ze dit allemaal kunnen doen?! Ik draaide me om naar Nicky en gooide mijn armen om haar heen. "Ik heb geen idee hoe je dit hebt gedaan, of waar je het allemaal hebt geleerd maar bedankt! Dit is echt zo mooi!"
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Het is niet moeilijk als het slachtoffer ook al knap is van zichzelf is." Ik grinnikte. "Wat vind je van de jurk?" Er verscheen een lach op mijn gezicht. "Zo gaaf! Waar heb je hem vandaan gehaald? Deze had ik namelijk nog niet?" Ik fronste. "Je hebt hem toch niet nieuw gekocht hè?" Nicky schudde haar hoofd. "Nope! Skyler heeft hem gemaakt! Gaaf hè? Dit is de aller eerste die er van is gemaakt! En hij moest uitgetest worden, om te kijken of de jurk lekker zit, dus heb ik gezegd dat jij het proefkonijn wel wilde zijn." Ik rolde mijn ogen. "Natuurlijk heb je dat gedaan." Opeens begon ze in haar handen te klappen. Ik keek haar verwart aan. "Het is 7 uur! Kom! Anders ben je te laat!" Ze greep mijn arm vast en sleurde me mee. Ik deed mijn best op achter haar aan de lopen zonder te struikelen. We liepen naar buiten en opeens stopte Nicky abrupt, zo abrupt dat ik tegen haar aan liep en bijna viel. Bijna...
"Wa-" Nicky onderbrak me. "Oke, vanaf hier moet je het zelf doen." zei liet mijn arm los en nog voordat ik kon protesteren was ze alweer weg. Ik stampte met mijn voet en keek voor me uit. Ik keek vol bewondering naar het beeld wat ik voor me zag. Er was een pad gemaakt van kaarsen. Voorzichtig liep ik naar het pad toe en keek nog een keer in het rond voordat ik het pad begon te volgen. Toen ik al een aantal minuten aan het lopen was begon ik te twijfelen of ik wel verder moest gaan. Waarom zou ik zo lang moeten lopen? Is dit überhaupt wel het goede pad?
"Natuurlijk is dit het goede pad, waarom zou er anders een pad gemaakt van kaarsen zijn?!" zei een klein stemmetje in mijn hoofd.
Ik besloot om gewoon verder te lopen. Uiteindelijk zag ik een open stuk met allemaal kaarsen en lichtjes eromheen. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond toen ik Carter in het midden zag staan.
"Oh my god.... Carter!!" Ik begon te rennen en gooide mijn armen om zijn nek. "Wat doe je hier? Je hoort nu toch in Parijs te zitten?" Carter fronste. "Mmmm.... Als je wilt dat ik weer te-" Ik onderbrak hem door mijn lippen op de zijne te drukken. "Waag het niet om die zin af te maken." mompelde ik toen we weer terug trokken. Ik bleef nog een tijdje tegen hem aangeleund staan en ademde zijn geur in.
