Just lucky?

HOOFDSTUK 38

"Oke, voor de laatste show zat ik te denken aan een groene rok, met een blouseje en een bruine jasje eroverheen, en dan bij je ogen een soort van groene smokey eye te creëren maar hier dan ook nog wat zwart en een wat bruin kleur er bij te voegen." vertelde mijn stylist me uitbundig. Ik knikte en liet haar haar werk doen. We hielden een praatje over van alles en nog wat. Alles leek normaal te gaan, maar diep vanbinnen wist ik dat dit optreden anders was dan alle andere. Dit was het laatste optreden... Hierna was de tour afgelopen. We waren nu in Miami, onze laatste stop.

Een uur later was mijn stylist helemaal klaar. Ik bekeek mezelf in de spiegel en glimlachte. "Dankjewel!" zei ik en gaf haar een knuffel. Ik zal nu niet met die onzin komen van ik kon mezelf bijna niet herkennen, want dat is totaal niet waar. Het was wel duidelijk dat ik het was, ik zag er alleen wat... meer verzorgd uit. Ik draaide me om en liep uit de kleedkamer. Meteen was ik begroet door Carter. Hij stond stil en keek me met grote ogen en open mond aan. Ik grinnikte. "Ook hallo." zei ik met een grijns op mijn gezicht. "uh.. je... knap...uhm... i-ik..." Carter zuchtte. "Hey." zei hij uiteindelijk en krabbelde achter zijn oor. "Je ziet er zelf ook wel aardig uit." zei ik en gaf hem een knipoog.

Leugen, hij was HOT! Smoking HOT!

"Aardig?" zei hij sceptisch en deed een stap in mijn richting. Ik deed grinnikend een stap achteruit en knikte. "Jupp, aardig. Niets meer maar ook niets minder, gewoon aardig." Carter kneep zijn ogen tot spleetjes en zetten een grote stap in mijn richting. "Oh echt?" vroeg hij toen. Ik moest wat omhoog kijken om hem in de ogen te blijven kijken. "E-echt..." antwoordde ik terug en slikte omdat ik me nu pas begon te beseffen hoe dicht we bij elkaar stonden. Carter grinnikte en duwde een klein plukje van mijn haar achter mijn oren en leunde een heel klein beetje voorover. Mijn ogen waren groot en ik staarde Carter aan, niet zeker wetend wat hij nu zou gaan doen. Carter bleef me in de ogen aankijken en leunde nog maar naar me toe en deed toen zijn ogen dicht. Nog geen seconde daarna voelde ik zijn lippen op de mijne.

Ik was in shock. Ik had geen idee wat ik moest doen, moest ik hem terug zoenen? Moest ik hem van me af duwen? Mocht dit überhaupt wel? Ik was met hem mee op tour, was er niet een contract waarin stond dat tour genoten geen relatie mochten hebben? Dit is tenslotte werk, en bij de meeste werk instanties, of hoe je het ook wilt noemen, heb je een contract waarin staat dat collega's geen relatie mogen hebben. En wat zouden de andere denken? Wat zouden de FANS denken?! OMG wat als hier iemand achter komt? Wat als niemand hiermee instemt, en wat als we elkaar hierna niet meer mogen zien door dít?!

"Ach wat boeit het wat de andere er van denken, het gaat erom wat jij denk. Jouw leven, dus jouw keuze. Laat je niet tegenhouden door wat andere denken...." zei een stemmetje in mijn hoofd.

En dat, dat stemmetje, dat zorgde ervoor dat ik terug begon te zoenen. Ik bracht mijn hand nar zijn haar en greep het vast. Ik opende mijn mond lichtjes en voelde Carters tong al snel binnen dringen.

Carter trok als eerste terug, niet dat het veel schilde aangezien ik waarschijnlijk precies hetzelfde had gedaan als we nog een paar seconde door waren gegaan. Ik voelde Carters voorhoofd tegen de mijne en de enige geluiden die ik kon horen waren onze ademhalingen. Na een tijdje haar Carter zijn voorhoofd van de mijne af.

"Ik wilde je veel succes wensen tijdens het concert." hij gaf me een knipoog en gaf me toen nog een kus op mijn voorhoofd. Hij grijnsde en liep toen weg. Ik bleef verwart achter. Wat was er net gebeurt? H-had hij me net gewoon gezoend en is daarna weggelopen?! A$$HOLE!

~

We hadden nog een paar minuten en dan moesten we optreden. Het probleem was nu alleen dat ik allen maar aan die zoen kon denken. Stomme idioot dat het is... Dankzij hem kan ik me nu niet eens normaal concentreren op mijn optreden!