Just lucky?

HOOFDSTUK13

Ik liep naar de kantine om een zak chips te kopen voor Austin. Natuurlijk is de zak ook voor mij aangezien hij mijn beste vriend is en wat van hem is is dus ook van mij. Nadat ik de zak chips had gekocht, het was paprika chips, voor de gene die het wilt weten, draaide ik me om en wilde weer terug naar het voetbalveld lopen maar werd tegengehouden.

"Wow, Hailey we komen elkaar hier ook de hele tijd tegen! Zo toevallig!" Ik bleef verdoofd staan en klemde mijn kaken op elkaar. Ik draaide me langzaam om en toverde een glimlach op mijn gezicht.
"Hey Stacy...." mompelde ik. Stacy pakte mijn arm beet en trok me ruw uit de kantine. Toen we in de gang kwamen liep ze naar de wc's en trok me mee de wc's in. "Oke, luister Bitch. Jace is nu van mij. Dus als ik je nog een keer bij hem in de buurt zie da-" ik onder brak haar. "Oke, luister eens Stacy. Je mag hem hebben. Het boeit me niet oké! Doe met hem whatever the hell je wilt maar laat mij er alsjeblieft buiten!" riep ik terug. "We weten allemaal dat je hem nog leuk vind, als hij mij niet had gezoend waren jullie nu nogsteeds samen! Dus je wordt sowieso jaloers!" zei Stacy met een grijns. "Pff, ik ben helemaal klaar met hem. En een wijze man zei eens: "Als je klaar bent met iets geef het dan aan de armere mensen." ( A/N: dit bedoel ik niet kwetsend of zoiets. ) Stacy's mond viel open. Ze begon te stamelen maar tegen de tijd dat een goede comeback had was ik al weer bij de tribunes.
Austin zat naast Nicky en was met haar aan het praten. Cayden zag me aankomen en wilde iets zeggen maar ik hield mijn vinger tegen mijn lip en gaf hem een teken dat hij stil moest blijven. Ik gooide de zak chips tegen Austin's hoofd en ging naast Nicky zitten.
"Hey!!" Riep Austin naar me en gaf me een boze staar. Niet veel later werd de staar vervangen door een grijns. "Voor straf krijg je nu geen chips! HA, wat zeg je daar van!" Ik schudde lachend mijn hoofd. "Ach, Austin doe nu niet zo dom! Alles wat van jou is, is van mij! Dus je kan niet zeggen dat ik niet nee mag eten aangezien het ook van mij is! Ik weet dat het nogal verwarrend is voor kleine jongen zoals jij maar je zult het toch moeten leren." Ik wreef net mijn hand door Austin's haar en gaf hem een knipoog. "Oh en trouwens, zonder mij had je die zak niet eens gehad." Austin begon iets te mompelen maar ik hoorde niet wat hij precies zei. Uiteindelijk rolde hij zijn ogen en gaf me een handje chips. Ik grinnikte en pakte het aan. "Thank you, you kind sir." Zei ik met een extreem Brits accent. Nicky begon te lachen. "Dat heb je hier wel heel erg snel opgepikt!" Ik knikte en glimlachte trots.
Opeens zag ik de voetbalspelers van onze het veld op lopen, gevolgd door de spelers van. Een of andere school uit Australië. Eerst begonnen alle spelers elkaar een hand te geven, en 5 minuten later begon de wedstrijd dan eindelijk.

Jason had de bal afgepakt van de andere school. Hij dribbelde met de bal naar de andere kant van het veld maar werd daar geblokkeerd waardoor hij de bal moest overspelen. Je kon zien dat hij gefrustreerd was en wanhopig opzoek was naar een speler van onze school die vrij stond. Tyler rende nu ook in de richting van het goal en liep vrij. Hij kreeg de bal aangespeeld van Jason en dribbelde nog een stukje naar voren. Jason was meteen weer gaan vrijlopen en stond vlak voor het goal vrij. Meteen kreeg hij de bal toegespeeld en scoorde hij. Iedereen van onze school begon te juichen.

Op de helft van de wedstrijd stond Austin op. "Ik moet me gaan omkleden en daarna gaan warmlopen." Ik knikte en bleef zitten. Austin rolde zijn ogen. "Ik weet dat je voetbal heel leuk vind kuch kuch, maar zou je zo vriendelijk kunnen zijn om je vriendje naar de kleedkamers te brengen aangezien hij niet weet waar die zijn?" Ik rolde mijn ogen. "Ten eerste ben je echt mijn vriendje niet. Dat zal je ook niet worden aangezien je ego daar veel te groot voor is, jij ezel. En ik kan je wel naar de kleedkamers brengen maar dan moet je me wel dragen, een piggyride!" riep ik grinnikend. Ik sprong meteen op zijn rug. Austin kreunde door het gewicht wat opeens op zijn rug kwam en probeerde zijn evenwicht te vinden. "Pff Hailey, je bent zwaar man!" Ik gaf hem een klap tegen zijn hoofd aan. "Ten eerste, ik ben dus echt niet zo zwaar! Stel je niet aan, jij bent 10 keer zo zwaar en zelfs ik kan jou nog optillen. Ten tweede je bent een voetballer, die trainen en gaan naar de sportschool om spieren te kweken dus ik denk dat je me wel makkelijk kan optillen. Ten derde ik ben dus echt geen man, volgens mij moet je een bril hebben, aangezien je dat verschil niet eens ziet." Ik hoorde dat Austin zuchtte. "Waarom ben jij ook alweer m'n beste vriendin?" "Omdat je van me houd! Duh! Dat was toch al wel duidelijk of zit je nog steeds in de ontkennings vase?" Ik grinnikte toen Austin helemaal niks terug zei. "Oke, op naar de kleedkamers. Je moet nadat we de school weer binnen zijn gekomen meteen naar rechts, en dan de eerste deur die je tegen komt naar binnen. Daar zijn de kleedkamer, je ziet dan uiteindelijk een bordje met een mannetje en een mannetje met een rokje aan, ze hebben die tweede speciaal voor jou gemaakt, dus maak er gebruik van." Nadat ik dat had gezegd gaf ik hem een knipoog. Ik sprong van zijn rug maar toen ik weer neer kwam op de grond pakte hij me beet en gooide me over zijn schouder, je weet wel zoals een zak aardappelen... Ik begon op Austin's rug te bonken maar het hielp niet veel. "Austin! Laat me los! Ik moet weer naar de wedstrijd!!" Ik hoorde Austin lachen. "Nope!" hij rende de kleedkamers in.

Oh shit... Hij neemt me toch niet mee die jongenskleedkamer in hè?!

Bij de twee deuren van de meisjes en de jongens kleedkamers nam Austin gelukkig de linker; de deur met het meisjes poppetje erop. Hij zette me neer en trok meteen de deur dicht nadat hij weer naar buiten was. Ik pakte de deurklink beet en probeerde hem naar beneden te duwen zodat ik de deur kon openen maar Austin blokkeerde hem aan de andere kant. Ik begon op de deur te bonken. "Austin!! Laat me eruit!! Jij... Jij ezel!" Ik hoorde Austin grinniken aan de andere kant van de deur. "Kon je niet wat beters verzinnen?" Ik begon weer op de deur te bonken maar stopte al snel aangezien ik iemand achter me hoorde kuchen.

Ik bleef staan en probeerde me niet te verroeren in de hoop dat ik gewoon onzichtbaar kon worden of dat ik opeens de de grond heen kon zakken. Toen er opnieuw gekucht werd draaide ik me heel langzaam om terwijl ik mijn wangen steeds warmer voelde worden. "Uhm Hey, mooie dag vandaag, niet waar?" voor me stond een best grote groep cheerleaders van de school die uit Miami komt. De meeste van de cheerleaders keek me heel erg raar aan. Andere waren aan het lachen. Een van de meiden stapte naar voren. Ze leek me opzich wel aardig, en voor zover ik kon zien was ze niet echt een bitch die alleen maar aan haar uiterlijk dacht. "Wie ben jij?" vroeg ze op een gelukkig niet gemene manier. "Uhm... Ik ben Hailey en ik zit hier op school maar mijn beste vriend heeft me hier nu een soort opgesloten..." mompelde ik. Ik draaide me op en bonkte nog een keer op de deur. "Austin! Laat me eruit!" "Nooit!" riep Austin grinnikend terug. Ik zuchtte en draaide me weer om. "Anyway, wie ben jij?" Het meisje keek me aan. "Ik ben Clair." "OW oke, hey!" Zei ik ongemakkelijk. Ik keek op mijn horloge en begon te grijnzen.

"Hey Austin?" Riep ik hard. "Wat is er?" Riep hij terug. Mijn grijns werd groter. "Volgens mij vergeet je iets!" Ik kon me al voorstellen hoe verward hij nu wel niet moest zijn. "Uhm volgens mij ben ik niks vergeten?" Antwoordde hij terwijl je de verwarring duidelijk in zijn stem kon horen. "Oh jawel, je moet nu eigenlijk al op het veld staan om je op te warmen!" Het was even stil aan de andere kant van de deur. "SHIT!" Riep hij opeens en niet veel later hoorde ik voetstappen op de gang snel wegrennen. Grinnikend draaide ik me om en opende de deur. De cheerleaders waren allemaal aan het lachen door die actie van Austin. "Nou, ik ga er maar eens vandoor! Veel succes!" Ik liep de kleedkamer uit en ging weer naar de tribune toe.
****************************
Hey Guys!!!
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden, en de mensen die mijn boek The Football Princess hebben gelezen herkennen Clair waarschijnlijk wel. In het volgende hoofdstuk gaan jullie Kaitlynn en Jayden ook zien, of nouja je weet wat ik bedoel haha ;D

-xxx- love yaa ❤️