Hoofdstuk31

2.3K 132 5
                                    

Terwijl ik naar de wc liep, liep ik langs een muur waar allemaal foto's aan hingen. Ik wierp er een snelle blik op en stopte met lopen toen ik een foto zag van Saskia en mijn moeder. Ze waren beide nog heel jong, ik denk een jaar of 20. Wat me opviel aan de foto was dat ik eigenlijk heel erg op mijn moeder lijk. Ik bekeek de foto nog iets beter en zag dat op de achtergrond mijn vader en de vader van Cayden stonden. Ze waren beide nog erg jong en keken allebei naar mijn moeder en Saskia. Je zag duidelijk aan hun houding en de manier waarop ze naar e twee keken dat onze vaders veel van onze moeders hielden. Ik glimlachte en wende mijn blik weer van de foto af en liep door naar het toilet.

Toen ik terug kwam van de wc ging ik samen met Saskia wat thee drinken. We praatte wat bij over wat er door de jaren heen is gebeurd.

"En heb je al een vriendje?" vroeg Saskia met een grijns, precies op de manier hoe mijn moeder het ook zou hebben gevraagd. Ik grinnikte en schudde mijn hoofd. "Nope, ik ben vrij en blij." Saskia rolde haar ogen. "Dat zeggen ze allemaal maar diep van binnen..." Nu was het mijn beurt om met mijn ogen te rollen. "Ik meen het, ik heb wel even genoeg gehad van jongens, of nouja vriendjes en dat soort dingen." Saskia fronste. "Je hebt toch wel vriendjes gehad hoop ik hè? Anders moet ik me echt zorgen gaan maken. Je moeder had rond deze leeftijd al een aantal gebroken hartjes achtergelaten bij ons op school. Zelfs je vader!" zei Saskia giechelend. Mijn mond zakte open. "Wat? Mijn vader?" Saskia knikte.

"Heb je dat verhaal nog niet gehoord? Nouja, ik zal het je dan maar vertellen. Toen je moeder en ik in de 4e klas zaten van de middelbare school kreeg ik verkering met Edwin. We vonden elkaar eigenlijk al en stuk langer leuk maar durfde allebei niet de eerste stap te nemen. Uiteindelijk was het je moeder die de eerste stap voor ons heeft genomen. Op Valentijnsdag heeft ze ons allebei een kaart gegeven. Op mijn kaart stond dat Edwin de afzender was en bij hem stond erop dat ik het had gestuurd. Dit was natuurlijk niet waar, maarja daar wisten wij toen nog niets van. Tijdens de pauze ben ik naar Edwins locker gelopen en heb hem bedankt voor de kaart. Hij was verbaasd maar speelde het spelletje toch mee, hij hield zich wel een beetje afstandig maar ik dacht dat hij verlegen was dus nam zelf de touwtjes maar in handen. Ik heb hem toen gezoend. Midden in de gang bij zijn locker. Toen we daarna de kantine in liepen kwam je moeder naar ons toe en vroeg hoe we onze kaarten vonden." Saskia was aan het grinniken en schudde haar hoofd.
 "Dat is dus het verhaal van mezelf. Jouw vader was altijd al de beste vriend van Edwin. Ze zijn samen opgegroeid en kennen elkaar als geen ander. Edwin wist al heel lang dat jouw vader helemaal gek was van jouw moeder. Je moeder.... Nouja laten we zeggen dat ze hem totaal niet zag staan. Jouw moeder was vooral heel erg gefocust op haar werk, leerwerk dan in dit geval. Met dat ze harten brak bedoelde ik dus niet echt slecht. Ze zocht geen aandacht maar ze kreeg de aandacht gewoon omdat ze nu eenmaal knap was. Iedere keer wanneer een jongen haar mee uit vroeg wimpelde ze het aanbod af en ging gewoon weer verder met haar schoolwerk. Pas toen we allebei aan het studeren waren kreeg ik het pas voor elkaar om haar mee te sleuren naar een feest. Ten eerste mocht ze nooit van haar ouders, haar ouders waren toen nogal streng over uitgaan en school omdat ze zelf hun school nooit hebben afgemaakt en ze dit wel wilde voor hun dochter. Ten tweede voelde je moeder zich altijd wel een stuk veiliger met haar neus in de boeken. In ieder geval, dit keer kreeg ik haar wel mee. We kwamen de club binnen en Edwin en jouw vader waren er ook. Ik kan me niet veel meer herinneren van die nacht maar ik weet 100% zeker dat ze deze nacht voor het eerst met elkaar hebben gepraat en de rest ging eigenlijk vanzelf."

Ik glimlachte. Het klonk wel als mijn moeder ja. Mijn moeder hield altijd zoveel van lezen.

"Maar je hebt mijn vraag niet beantwoord." Ik keek naar de grond. "Ik heb wel een vriendje gehad... Maar uhm.. Ja, daar wil ik het eigenlijk liever niet over hebben." Saskia's gezichtsuitdrukking veranderde. "Wat is er gebeurd? Heeft hij het uitgemaakt?"Ik knikte eerst langzaam mijn hoofd maar stopte dit al snel en schudde toen mijn hoofd heen en weer. Uiteindelijk haalde ik maar gewoon mijn schouders op aangezien ik niet zeker wist wie het had uitgemaakt. Ik bedoel ik heb de woorden echt gezegd, Jace heeft daarentegen de stap gezet...

"Huh... Ik snap het niet. Bedoel je nu ja hij heeft het uitgemaakt of nee?" vroeg Saskia terwijl ze me verwart aankeek. "Een beetje allebei denk ik... Ik heb het echt met woorden uitgemaakt. Hij is daarentegen vreemd gegaan en heeft daarmee al aangegeven dat onze relatie voorbij was. Dus... Ik weet het niet." Saskia keek me meeleven aan en sloeg haar armen om me heen. "Ach meis, hij is het niet waard. Je bent veel te goed voor hem." Ik glimlachte en knikte. "Dat weet ik. Hij verdiend z'n nieuwe vriendin. Ze zijn allebei verraders." Saskia fronste maar ging er verder niet op in.

~

We praatte nog even verder en na een kwartier hoorde ik het gepiep van de over. De taart was klaar. Ik liep naar de keuken en haalde hem met ovenhandschoenen uit de oven. Ik zette de taart neer en pakte de icing. Ik begon de icing op de taart te smeren e had zo'n gevoel dat het wel oke ging.

"Je weet toch wel dat je het helemaal verkeerd doet?" Ik schrok van de stem en sprong achteruit. Ik draaide me om en zag Cayden staan met een geamuseerde uitdrukking op zijn gezicht. Ik rolde mijn ogen. "En weet jij dan wel hoe het moet?" vroeg ik geïrriteerd. Cayden knikte. "Natuurlijk weet ik dat. Ik ken de regels tenminste die je moet toepassen." Mijn mond zakte open. "Waarom zouden daar überhaupt regels voor nodig zijn?!" Cayden begon te grijnzen. "Die regels zijn er voor domme mensen die niet snappen hoe ze icing op een taart moeten doen. Pff ik had toch wel beter verwacht van jou nerd. Als je alleen al niet weet hoe je icing op een taart moet doen dan denk ik dat die taart ook niet te vreten gaat zijn straks." Ik voelde mijn bloed gewoon koken! Hoe durft hij! "Hoe durf je! Jij... jij... ulg! Ik ben niet dom! Hoe durf je me überhaupt alleen al zo te noemen! En by the way, mijn taarten zijn gewoon te eten hoor!" Cayden deed een stap naar mij toe. "Wedden van niet?"fluisterde hij in mijn oor. "Wedden van wel!" zei ik meteen terug. Cayden pakte mijn hand vast en schudde deze. "Hierbij hebben we onze weddenschap gemaakt, keukenprinses." Grijnzend schudde ik zijn hand. "Kom maar op, oh en als je het zo goed weet mag jij ook de icing op de taart doen." Ik gaf hem een knipoog en liep naar de woonkamer.

~

Later die avond zaten we allemaal aan de eettafel. We hadden het voorgerecht al op en het hoofdgerecht was ook al op. Saskia kwam binnen gelopen met de taart en mijn mond viel open toen ik de icing zag. Het zag er perfect uit. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen?! Ik zag dat Cayden grijnzend mijn richting in keek waardoor ik meteen mijn mond dicht deed en naar mijn haar punten begon te kijken om het maar te laten lijken dat ik verveeld was.

Ik kreeg een schoteltje met een stukje van de taart erop voor mijn neus gezet. Ik wachtte af tot dat iedereen een stukje had en toen iedereen iets had begonnen we met z'n alle te eten.

"Oe de taart is verrukkelijk!" zei Saskia. Ik keek Cayden aan en stak mijn tong naar hem uit.

"De icing is ook lekker! En ook zo glad! Ik snap nogsteeds niet hoe het kan dat jij het beter kunt dan mij Cay." zei ze daarna tegen Cayden. Nu was het Cayden's beurt om zijn tong naar me uit te steken. Ik rolde mijn ogen en gaf hem een trap. Hij plaatste zijn hand op de plek waar zijn hart hoort te zitten, ik weet niet helemaal zeker of hij er een heeft maar alsnog, en deed alsof hij zich gekwetst voelde. Ik schudde lachend mijn hoofd en ging weer verder met eten.

We hebben heel de avond bij Cayden thuis doorgebracht en eigenlijk was het best gezellig. Het gaf me een vertrouwd gevoel. Hierdoor viel ik 's avonds ook met een glimlach op mijn gezicht in slaap.

*******************

hey guys!

Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden!

Hij is eindelijk weer een keer wat langer!! Ik heb de laatste tijd echt totaal geen inspiratie meer voor dit boek en ik haat het... maar ja

-xxx- love yaa










Just lucky?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu