extra hoofdstuk 4

1.6K 78 4
                                    

Ik zat op mijn bed en staarde naar mijn nachtkastje. Dit waren de ergste minuten van mijn leven. Hoe kan je verwachten dat vrouwen zo lang kunnen wachten op dat ene antwoord.

Positief of negatief. Niet meer en niets minder. Tss, wie hou ik voor de gek. Als er negatief uit komt dan veranderd er niets en ga je gewoon verder met je leven, alsof er niets is gebeurd. Komt er positief uit? Tja, dan neemt je leven opeens een abrupte wending.

Ik keek op mijn mobiel. Oké er zijn 5 minuten voorbij, dat moet wel genoeg zijn. Langzaam stond ik op en merkte meteen al dat ik helemaal stond te trillen. De zwangerschapstest liep ondersteboven op mijn nachtkastje dus ik kon nog niet meteen zien wat de uitslag was. Ik pakte de test op en draaide hem voorzichtig om.

Positief... Het was positief.... Ik was zwanger. Er was een baby in me aan het groeien. Tranen vormde zich in mijn ogen en stroomde al snel over mijn wangen. En natuurlijk moest op dat moment de voordeur open gaan.

"Ik ben thuis!" Mijn ogen werden groot en ik probeerde de tranen van mijn wangen af te vegen. Dit hielp maar voor een paar seconden totdat ze weer werden vervangen door nieuwe.

"Hailey? Ben je boven?" ik hoorde Carter de trap oplopen en niet veel later deed hij de deur open van onze slaapkamer. 
"He, wat ben je hier aan het doen?" Hoorde ik Carter vragen. Ik haalde mijn schouders op maar bleef verder stokstil zitten. Carter begon naar me toe te lopen en tilde me van de grond af. Ik keek baar de grond en deed niet eens mijn best om de tranen te verbergen.

"Waarom ben je aan het huilen?" Fluisterde Carter terwijl hij de tranen met zijn duimen weg veegde. Ik drukte mijn gezicht tegen zijn borstkas en voelde al snel twee vertrouwelijke armen om me heen.
"Ik ben zwanger..." Mompelde ik. Niet wetend wat voor reactie ik van hem zou moeten verwachten. Zou hij blij zijn? Verdrietig? Boos? Zou hij het kind überhaupt wel willen? We hebben het er namelijk nog nooit over gepraat.

"W-wat? J-je bent zwanger?" Ik keek op met een kleine glimlach op mijn gezicht. Langzaam knikte ik en liet de zwangerschap test zien.
"2 streepjes..." Fluisterde ik. Carter keek me in de ogen en tot mijn grote opluchting was er een grote lach te zien op zijn gezicht. "We krijgen een baby... Wauw... Er groeit nu gewoon een baby in jouw buik, onze baby..." En opeens bleek er iets tot hem door de dringen. "We worden ouders! Ik wordt een vader?! Maar dan moeten we nu meteen speelgoed gaan kopen, en knuffel en kleding en we moeten de baby kamer niet vergeten! En we moe-" ik onderbrak hem door mijn lippen op de zijne te drukken.

"Daar kunnen we allemaal later wel aan denken. Ik wil nu eerst gewoon samen op de bank zitten..." zei ik nadat ik me had teruggetrokken uit de kus.

Carter knikte langzaam en tilde me op. Hierop rolde ik mijn ogen. "Je weet dat ik gewoon kan lopen..." Carter keek me aan en gaf me een kus op mijn neus. "Maar straks val je, je moet nu voorzichtig zijn." Ik zuchtte geïrriteerd. "Ik ben zwanger! Mijn benen doen het nog prima die hebben niet een of andere stoornis gekregen! Zet me neer. Ik wil gewoon zelf lopen." Hij negeerde me, ja je leest het goed hij negeerde me en liep gewoon verder!

"Carter, zet me neer!" Hij schudde lachend zijn hoofd en liep de trap af. Toen we in de woonkamer waren legde hij me op de bank neer en gooide een kleed over me heen. Ik deed een poging om op te staan maar werd meteen weer terug geduwd.

"Nope, jij blijft liggen terwijl ik wat te eten en te drinken ga halen voor ons. Ondertussen kan je nadenken over welke film je wilt kijken." Ik knikte en ging op een zo comfortabel mogelijke manier liggen. Toen Carter terug kwam met 2 glazen water en een zak popcorn.

"En weet je al welke film?" Ik grijnsde en knikte. "Natuurlijk weet ik dat! Jij weet het ook al volgens mij." Carter kreunde. "Nee... Alsjeblieft niet alweer The Longest Ride... Die hebben we nu al 10 keer gekeken." Ik rolde mijn ogen. "Niet waar! We hebben het 6 keer gekeken!" "6 keer is al 5 te veel..." mompelde hij zachtjes, waarschijnlijk hopend dat ik het niet zou horen. Ik besloot om het maar gewoon te negeren en te genieten van mijn lievelings film. Carter zette de film aan en kwam toen achter me zitten zodat ik echt in zijn armen lag. Ik schoof lekker dicht tegen hem aan en zo genoten wij, nou ja ik iets mee, van de rustige middag.

***************************

Verrassing!!

Ik heb morgen vrij dus ik dacht dan gebruik ik deze tijd om een nieuw hoofdstuk te schrijven!!


Ik wil jullie ook heel erg bedanken voor het lezen van de intro van From Nerd To Spy. Door jullie staat dit boek nu al op de 28e plaats van avontuur!!! Echt geweldig gewoon!!

-xxx- love yaa

Just lucky?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu