Just lucky?

HOOFDSTUK18

*een maand later*

Het is een maand later en Austin is weer in Nederland, en heeft mij hier weer achter gelaten. Ondertussen zit ik nu dan toch samen met Nicky in de band van Tristan, Brad en Bruce. Deze maand bleven ze maar aan ons hoofd zeuren, en ze stelde steeds dezelfde vraag: Willen jullie in onze band. Uiteindelijk kwamen ze zelfs een les binnen gelopen en vroegen het! En dat terwijl ze zelf ook les hadden, en om jullie er aan te herinneren: ze zitten niet bij ons op school! Blijkbaar waren ze de dag van de voetbalwedstrijd alleen maar bij ons op school omdat ze naar de voetbal wedstrijd wilde kijken, maar nadat ze Nicky en mij hadden horen zingen blijven ze iedere keer terug komen totdat we bij ze in de band kwamen. En uiteindelijk hebben we ze hun zin gegeven...

We hebben al een paar keer samen gespeeld en als ik eerlijk ben klinkt het echt heel goed, maar dat ga ik hun niet vertellen! Als ik het aan de jongens vertel, en vooral Tristan, hoor ik waarschijnlijk heel mijn leven nog aan hoe fout ik eerst zat en dat de band wel leuk was en dat hij het me had verteld en blah blah bla..

"Oke, nog een keer Paralyzed en dan zijn we klaar voor vandaag." Ik zuchtte opgelucht. Tristan, onze drummer ( A/N: geen idee of ik dit al een keer heb gezegd, als ik het al een keer heb gezegd maar in een andere volgorde dus dat iemand anders de drummer is zeg het even) begon af te tellen en begon daarna op zijn drumstel te spelen. Bij dit nummer hoefde ik zelf geen piano of gitaar te spelen, dus ik stond gewoon met een microfoon in mijn hand. Bruce en Brad hadden allebei een elektrische gitaar in hun hand en begon ook te spelen. Nicky moest ook zingen bij dit nummer, eerst was ze hevig aan het protesteren maar uiteindelijk heb ik haar toch kunnen overhalen.

"Have you had a million reasons why you wish you'd never seen the truth? Have you looked into the mirror and the problem's staring back at you

I can't control myself, don't know who I've been And who is this monster wearing my skin? A movie in black and white. When will it end? 'Cause every time I scream no one hears me"

Ik keek Nicky aan en knikte naar haar om haar nog een steuntje in de rug te geven. Ze knikte terug en samen begonnen we het refrein te zingen.

"It feels like I'm paralyzed , and I can't escape from the prison I'm living in. I'm naming the voices in my head They keep on telling me to give in But it's making me stronger Fight a little longer I'm gonna bring me back to life And I won't be paralyzed"

Ik keek glimlachend naar Nicky en luisterde naar hoe ze verder zong.

"Have you searched for something deeper out of fear that life's a lonely road? Have you roamed the darkest corners of the earth until you're just a ghost?"

Het klonk geweldig, ik snap niet waarom ze het zo eng vind om te zingen. Oke de ogen die naar je staren maar ze hoeft niet bang te zijn dat mensen zeggen dat ze niet kan zingen omdat je dan al meteen weet dat ze liegen. Ik hoorde dat het couplet van Nicky bijna was afgelopen en concentreerde me weer helemaal op het zingen.

"It feels like I'm paralyzed, and I can't escape from the prison I'm living in. I'm naming the voices in my head They keep on telling me to give in But it's making me stronger Fight a little longer I'm gonna bring me back to life And I won't be paralyzed"

Ik was een beetje buitenadem maar keek toch met een grote lach op mijn gezicht naar Nicky. Nicky keek me ook met een kleine glimlach aan.

"Dat was echt goed! We kennen nu genoeg nummer, dus ik denk dat we binnenkort maar eens een gig moeten boeken ergens!" Zei Brad. Bruce en Tristan stemde meteen toe. Ik hield zelf mijn lippen stijf op elkaar en wachtte op het antwoord van Nicky. "Wat is een gig?" vroeg Nicky verward.

"Oh een gig is een optreden, maar dat doen, of deden we meestal in een klein caké waar niet al te veel mensen komen. We kunnen ook een keer gewoon naar een karaoke avond en daar dan een liedje doen om een beetje te wennen aan het publiek. Als jij dat dan zou willen natuurlijk." Zei Tristan. Nicky trok een beetje wit weg en keek mij zenuwachtig aan. "Uhm...." Antwoordde ze. Ik liep snel naar haar toe. "Hé, als je het helemaal niks vind kunnen we altijd zeggen dat ik ga zingen en dat jij alleen gitaar speelt." Nicky schudde langzaam haar hoofd. "Nee, als jij zingt dan zing ik ook." "Weet je dat zeker? Ik vind het niet erg om alleen te zingen hoor."