Güçler Okulu 2

Kaçır Beni Deli Oğlan!

BU BÖLÜM GERÇEK HAYATTAN ESINLENEREK YAZILMIŞTIR. OKUYUNCA GÖRÜRSÜNÜZ ŞU YAN SINIFTAN SAAT ÇALMA MESELESI VE GUSÜL ALMA MESELESİ. BU ARADA YAZDIĞIM EN UZUN BÖLÜM. 4649 KELIME VAR.

GÜÇLER OKULU 3 HAKKINDA!!!! KITAPTA ARTIK KARAKTERLERIMIZIN ÇOCUKLARI OLACAK. YEPYENI KEHANETLER, KAVGALAR VE INTIKAMLAR HEPIMIZI BEKLIYOR!!! GÜÇLER OKULU 3 KARAKTERLERI ÇOĞUNLUKLA TEEN WOLF OYUNCULARINDAN OLUŞACAK. ÇÜNKÜ TEEN WOLF ÇOK AKSIYONLU BIR FILM VE KITAP REKLAMI YAPARKEN, YA DA CAPS YAPARKEN ÇOK DAHA KOLAY VE ETKILEYICI OLUR DIYE DÜŞÜNÜYORUM. FIKIRLERINIZI BEKLIYORUM.
"Bütün videoları sildiniz mi?"
Lacivert gömleğimi düzeltirken bir yandan da Melis'le konuşuyordum. Telefonu hoparlöre almıştım ve aynada kendime bakıyordum.
"Hayır. Güzel olan videolar hala duruyor. "
"Tamam. "
"Bu arada abin var ya, Metehan ne yapıyor?"
"Hiç sorma! Eve gelir gelmez bağırıp çağırmaya başladı ben de hemen odama girip kapıyı kilitledim. "
"Deme yaa..."
"Aynen! Neyse kapatıyorum benim hazırlanmam lazım. Otobüse yetişirsem sizinle beraber gelirim. "
"Tamam Barbie, görüşürüz. "
"Görüşürüz. "
Lacivert dar kotumu giydim ve ayağıma pembe renk, üstünde yeşil çiçekler olan çoraplarımı giydim. Bir süre çoraplarıma baktım ve okulda bir yere oturduğumda çoraplarımın görüneceğini düşünerek hemen çıkardım. Onun yerine beyaz NIKE çoraplarımı giydim. Sarı saçlarımı yandan bol bir örgü yaptım. Örgüyü yanlardan çekiştirerek biraz saç çıkardım ve dağınık bir görüntü verdim. Yüzüme beyaz fondotenimi iyice yapıp bol bol rimel sürdüm. Bugün küçük bir değişiklik yapmaya karar verdim ve siyah göz kalemi de sürdüm. Dudaklarına pembe Nivea krem rujlardan sürüp aynadaki yansımama baktım. Iyi sayılırdım işte. Pembe ve gri renklerinin hakim olduğu çantamın kolunu tutup yatağın kenarından çektim ve sırtıma takıp odamdan çıktım.
Bugün kahvaltı yapmadan evden çıkmayı planlıyordum. Mümkünse Metehan'la hiç konuşmazdım. Hatta... Umarım o malı görmem! Sanane yaa?! Sevgilim değil mi Mert? Evet! Ve ben 17 yaşındayım, reşit sayılırım. O kızlarla partiye gidiyor, bazen arabayı falan da geceleri alıp evden kaçıyor ama o yapınca sorun yok. Hayatımdaki ilk içkili partimdi. Hatta hayatımdaki ilk ÇILGIN GECE partimdi. Bence hayatımdaki bir ilk için hesap vermemeliyim.
Kapımı örtmemeye karar verdim; belki kapı gıcıktık olur diye düşündüm. Parmak uçlarımda yükselerek küçük adımlarla koridorda yürümeye başladım. Koridordan geçerken abimin odasının kapısının önünde durdum. Yüzümü yan çevirip kulağımı kapıya deyecek şekilde yaklaştım. Horlama seslerini duyunca "Ayı..." diye fısıldadım. Koridorda yürümeye devam ettim. Işte orada! Kapı! Tam da salon kapısının yanında olan kapı... Salon kapısı..? Salon kapısı yarısı ağaç, yarısı buğulu camdı ve şu an o camdan anladığım kadarıyla bir gölge vardı. Kapıya dikkatle bakarken kapı açıldı. Zaman ağır çekime alınmıştı sanki. Kapıya doğru koşmaya başladım. Kapıyı açtım. Ayakkabılarımı tam giymeye vaktim yoktu bu yüzden ayağımın başını ayakkabılarıma sokup yamuk bir şekilde yarım giymiştim. Dışarıya doğru bir adım attımki çantam sırtımdan çekip alındı. Lanet olsun! Yine o ses kaydı numarasına kanmıştım! Oflayarak arkamı döndüm. "Ya, abi o çantaya ihtiyacım var ama..."
"Mert'le mi gideceksin?"
"Ne alakası var?! Melislerle gideceğim. "
"Melis'in zaten nasıl bir kız olduğunu biliyorum! Sevgilisiyle aynı evde kalmalar falan..." Tam ağzımı açıp cevap verecekken "İçeri gir, konuşacağız. " dedi. Oflayıp eve geri girdim. Kapıyı çarparak kapattığında gözlerimi sinirle yumdum. Gözlerimi açıp Metehan'a meydan okuyan bakışlarımı çevirdim.
"Sen Melis ve Koray'ın neler yaşadığını bilmiyorsun. "
"Biliyorum! Sadece aynı evde kalmalarını onaylamıyorum. "
"1) Bunu yaparken sana sormayacaklar.
2) Onlar birlikte olmadılar, Koray gayet iyi bir çocuk. "
"Peki ya Mert?"
Gözlerimi sımsıkı yumup derin bir nefes aldım. Boş gözlerimi Metehan'a çevirip anlatmaya devam ettim.
"3) Onlar nişanlı. "
"Nişan mı?! Kimden istediler kızı?!"
"Biz aramızda kız isteme yaptık. Ben Melis'in annesi oldum. " Içimden 'Aytekin'de babası' diyerek güldüm.
Metehan ellerini omzuma koyup beni sarsmaya başladı ve bağırarak "Sen de mi nişanlının kız?!" dedi.
Gözlerimi kocaman açıp "Aaaaa!" diye bağırarak ellerimi Metehan'ın ellerinin üzerine koyup onu ittirdim. "Ne nişanlanması! Nişanlı falan değilim ben!"
"Öyle desene kızım..."
"Iyi de zaten bir şey deme-"
"Neyse. Neyse. "
Ofladım. Sonra aklıma annem ve babam geldi. Biz böyle bağırıp çağırırken onlar neredeydi?
"Annemle babam nerede?"
"Bugün ayın kaçı?"
Telefonumu cebimden çıkarıp tarihe baktım. "8 Nisan Çarşamba. "
"Yaniiiii..."
"Yaniii?"
"Hatırlasana!"
"Annem ve babamın evlilik yıl dönümü. "
"Evet!"
"Iyi de bundan bize ne?"
"Annem ve babam her evlilik yıldönümlerinde ne yapar?"
"Tatile çıkarlar. "
"Ama bu sefer bir hafta tatile çıktılar. Ve bil bakalım, sorumluluğu kime verdiler?"
Isteksiz bir sesle "Sana. " dedim.
Metehan kollarını karnında çarprazlayıp durumdan zevk alırmışçasına gülümseyerek bana baktı. "Benim dediklerimi yapmak zorunda olan kim?"
Kaşlarımı çatıp ona tuhaf tuhaf baktım. "Öyle biri mi var?"
Göz devirdi. "Evet. Hem de çok tanıdık! Sarışın... Mavi gözlü... Beyaz tenli böyle ruh gibi. "
Ağzımı eğerek "Saroşiin, mövi gözlıii! " dedim. Sonra dediğinin farkına vararak "Beyaz tenli, ruh gibi mi?!" diye ciyakladım.
Metehan sakin bir şekilde telefonunu çıkarıp Mert ve benim öpüşürken çektiğimiz fotoğrafı gösterdi. Gözlerim kocaman açıldı. Fotoğrafı hemen indirmişti demek...
"Ilayda, bundan sonra o çocukla konuşmayacaksın. Seni okula ben götüreceğim, ben alacağım. Anladın mı? Yoksa bu fotoğrafı annemle babama gösteririm. "
Kollarımı karnımda çarprazlayıp ve havalı görünmeye çalıştım. "Giçlerimle seni hipnoz ederim. "
"Yapamazsın. Bir hafta ceza alırsın. "
"Sen nereden biliyorsun?!"
"Internetten..."
"Senden nefret ediyorum!" diye tısladım.
"Ben de seni canım. Ben de seni..." dedi sırıtarak.
Ayakkabılarımı giydim ve Metehan'la beraber okula gitmek için kendimi hazırlamaya çalıştım. Keşke benim de ehliyetim olsaydı...