Güçler Okulu 2

Ama Ben Böyle Kadere Tüküriyim.

Mediada bu bölümde kitabımıza katılan yeni karakterler biri var. Burdan arkadaşlarım Nisa, İlayda ve Zeynep'e selamlar :D

Mert'in ağzından

Sabah Güçler Okulu'na gittim ve bizim çocukları aradım. Çardakta oturduklarını görünce hemen yanlarına gittim ve olanları anlattım.

Esra-Sana inanmıyorum.

-Ne?!

-Bize ihanet ettin, güvenim çok kırıldı. Artık sana inanmak istemiyorum.

Esra bunu söyledikten sonra ayağa kalktı ve diğerleri de Esra'yla beraber gitti. Şeyma'yı kolundan tutup durdurdum. O bizim gruba sonradan katılmıştı. Belki bana inanır.

-Şeyma bak yalan söylemiyorum. Cidden.

Üzgün bakışlarını bana yöneltti.

-Üzgünüm. Bak, ben yani biz çok da yakın arkadaş sayılmayız ama senin onlara ihanet ettiğini görmek... Yani ne biliyim ben de etkilendim. Ben de ihanete uğramış gibi hissettim, benim de güvenim kırıldı. Hem zaten sana inansam da tek başıma yapabiliceğim bişey yok. Alt tarafı su püskürtürüm falan yani başka bişey yapamam. Cidden çok üzgünüm.

Yanımdan koşarak ayrıldı.

Napıcam ki? Başka kime haber verebilirim?

Bahçedeki kız kıkırdamalarını duyunca kafamı gülüşlerşn geldiğini yöne çevirdim.

İlayda, Zeynep ve Nisa! Onlarla Sihir Tarihi dersinde aynı sınıftaydık. Onlar belki yardım eder.

Yanlarına koşarak gittim.

İlayda-Nisa şu petitolardan birini versene.

Nisa-Benim onlar.

Mert-Şey kızlar...

İlayda-Ya orda 8 tane petito var hepsini yicen mi?

Nisa-Yicem.

Zeynep-Yuh!

Mert-Kızlar...

Nisa petitoyu yerken İlayda Nisa'nın ağzına vurdu.

İlayda-Gıcık!

Nisa-Lan napıyon bi düzgün yedittirmedin!

Mert-Lan bi bakın!

İlayda, Nisa ve Zeynep-Ne bağırıyosun!?!?

Mert-Lan iki saattir dikiliyorum burda ne petito muhabbetiymiş be.

Zeynep-Sanane!

Göz devirdim.

-Neyse. Bakın şimdi size bazı şeyler anlatıcam ve sakin olucaksınız.

Meraklı bakışlarını bana dikip kafalarını olumlu anlamda salladılar. Onlara herşeyi anlattım. Yardım etmeye karar verdiler.

Melis'in ağzından

-Melis sızlanma artık.

Amcam bana sızlanmamamı söylerken ben arabadan inip merdivenleri çıkmaya başladım. Yengem kapıyı büyük bi mutlulukla açtı. Benimse suratım asıktı. Bana hazırladıkları odaya geçip oturdum. Kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye koyuldum. Beni amcamın evinden kimse kurtaramaz. Kimliğime göre biz akrabayız. Yani yetim kaldığıma göre bana sahip çıkma hakkına sahip. Lanet olsun, ben üveydim! Onlar benim gerçek akrabalarım diildi ama nüfusda öyle kayıtlı!

-Naber?

Kapıdakinin Yalçın olduğunu görünce rahatladım. O benim kuzenimdi. Aynı yaştaydık ve iyi anlaşırdık.