Güçler Okulu 2

AVM KAÇAMAĞI

Internet hala kapalı etrafta bulduğum her internetin şifresini alıp tele bağlıyorum. Hepinizi seviyorum Güçlüler!
Bu arada wattpaddeki bi sorun yüzünden okumalar görünmüyo. Haksızlık ama! Çoktan 75K olmalıydık!
Bölüm şarkısı: Marina&The Diamonds-Teen Idle.

BERFIN
Yatağımda uzanmış film izliyordum. Yatağımın duvar kenarında olmasından faydalanıp tableti duvara dayanmıştım ve Kambakkt İshq'i izliyordum. Bu komedi filmini yarısına kadar izleyip bırakmıştım. Bir daha izleme fırsatım olmamıştı ama şimdi vardı. Filmi izlemeye devam ederken zil çaldı. Yorganı kafama çekip aynı zamanda da dizlerimden destek alarak çadır haline getirdiğim yorganımı istemeye istemeye bozup ayağa kalktım. Yatağımın yanında duran pofuduk terliklerimi giyip pijamalarımla kapıya doğru ilerledim. Kapının önünde durup bileğimdeki yeşil tokayla açık kahverengi saçlarımı enseden at kuyruğu yaptım ve kapıyı açtım.
Aytekin bana şaşkınlıkla baktı. "Bu hal ne?"
"Depresyondaydı. "
"Neden?"
Omuz silktim. "Hiiç. Pazar günü depresyonda olmak için iyi bir seçim. "
Kapıyı kapatıp içeri girdi. Odama doğru ilerlerken "Yani herhangi bir sebep yok?" dedi şüpheyle.
"Yoo. Hayatımda beni üzmüş ne olabilirki?"
Odama girdiğimde Aytekin bir ıslık çaldı.
"Anlaşılan sebep varmış..." dediğinde ona yapmacıkca gülümseyip "Yapma yaa..." dedim.
Kolumdan tutup beni banyoya sürükledi. "Sen duş al, ben yiyecek hazırlarım. "
Başımı sallayıp dolaptan bornozumu aldım ve kapıyı kilitledim. Kombiyi yakmadan direk duş kabinine girdim. Soğuk su bana çarpınca önce küçük bir çığlık attım, sonra alıştım.
Düşman çıkınca hızla giyinip başıma havlu satdım. Aynada kendime baktım. Yüzüm bembeyaz, gözlerim kızarmış ve çökmüş. Oflayıp mutfağa geçtim. Kızarmış tost ekmeklerine sürülmüş Nutella! Kaşarlı, sucuklu, ketçaplı, mayonezli, ekmeği sararana kadar kızarmış çıtır çıtır tostlar! Bardakta buz gibi süt!
Aytekin'in üstündeki aşçı önlüğüme bakarak gülümsedim. Kollarımı beline satıp "Çok tatlı olmuşsun. " diyerek kıkırdadım. Ona sarılırken başındaki havlu düştü. Havluyu almak için eğilince eliyle ıslak saçlarımı karıştırdı. Gülümseyip havluyu sandalyenin köşesine astım.
Yemek yemeğe başladım. Ikimiz de yemeğimizi bitirince "Melis nasıl?" diye sordu.
"Bilmiyorum. Ne Melis ne Korau... Hiç konuşmadım onlarla. "
"Berfin..."
"Ve-biliyor musun, bu olanlar için ağlamayacağım. " Gözlerim yaşarmaya başlamıştı. O yaşlara inat "Ağlamayacağım. " diye yineledim.
"Berfin..."
"Ağlamayacağım!" diye bağırdım, bir hıçkırık eşliğinde. Ve-artık ağlıyordum.
Aytekin hemen sandalyesini yanıma çekip bana sarıldı.
"Nasıl olur?" dedim tüm şaşkınlığımla. "Hiç tanımadığım insanlar beni nasıl yaralar? Anlamıyorum Aytekin... Anlamıyorum. "
Derin derin nefesler alarak hıçkırıklarımı bastırmaya çalıştım. Çabalarım sonuç gösterip ağlamam kesilince sütümden büyük bir yudum aldım ve soğuk sütün boğazımı açılmadını umursamadım.
Aytekin'e dönüp "Saat kaç?" dedim.
"Altı. "
"Sabah altı?"
"Akşam altı. "
"Ne?! Nasıl fark etmedim?"
Kapalı perdelere baktı. "Perdeleri çekmemişsinki fark edesin..."
Anahtar sesi duymamla bütün grubu (ölümden dönenler dahil) karşımda görmem bir oldu. Ablamın bahsettiği şu Asya hariç.
Zeynep gözlerini kısarak beni incelerken "Ağladın mı sen?" dedi.
Aytekin "Morali bozuk. " diye söze atladı.
Batu bağırıp "Sikerim adaleti sikerim emaneti, kalkın la!" diye bağırınca elimde olmadan kahkaha attım.
Koray abi konuştu. "Annem... Üvey annemden kalan altınları falan saklıyordum ve onları bu sabah sattım. Bu gece AVM'de kopuyoruz! Bütün gece AVM bizim!"
Herkes çığlık atıp ıslık öttürürken Melis bana göz kırpıp "Kafa dağıtırız. " dedi.

MELİS
Burger King bizden sorulur!
Pizzalar, İlayda ve Mert.
Spagetti, Nisa ve Berke.
İçecekler Zeynep ve Emir. (Onu bile kavga etmeden yapabileceklerine inanmak zor tabii)
Geri kalanlar ise... Hiiiç! Oturuyorlar!