Kuzgun Korkmaz

Sır

Miray buz kesmişti. Rengi solmuş. Sanki soba başında çözülen bir buz gibiydi. Ağlaması da devam ediyor sakinleşmesi çok zor gibi görünüyordu. Bizmkilere durum iyi değil diye kafa sallarken baktım da. Onlar da da durum iyi değildi. Alice Köşede pişmanlık duyuyor. Cem Aysuyu bu uyandırsam İsmaili mi diye arada kalmıştı . Arda da hala sizce bir sonrakine ne izlemeleyiz diye soruyordu . Ona dönüp bir isyan koparttım.

KORKUT KORKMAZ : AZ DA OLSA  Bİ CİDDİYE ALAMAZ MISIN BE ADAM? 

Bu kadar şeye rağmen herif hala sırıtabiliyordu.

ARDA RÜZGARBEYLİ : Ciddiye alınıcak ne var ? Cinin gelmesinden çok  ben senin o konuştuğun dil neyse ona şaşırdım.

KORKUT KORKMAZ : Tamam sus ! Lan bi sus ! Kıçımda ayı bağırıyo zaten. 

ARDA RÜZGARBEYLİ : İyi la iyi. Az açık hava iyi gelir. Açık hava alıp rahatlmak isteyenler beni takip edip çatıya gelebilir. 

CEM SERTKAYA: Bilader bi at kafalığı yapma hangimiz hangimizi taşısın. Korkut Mirayı taşısa ben Aysuyu. Nilayla bu  damızlık dana İsoyu kim kaldırıcak.

ARDA RÜZGARBEYLİ : Ohoo. Herşeyi biz yapıcaksak. 

Arda tuttuğu gibi attı omzuna İsmaili sonra gitti Alisin yanına. 

ARDA RÜZGARBEYLİ : Özel servis ister misin yoksa gelir misin kendin ?

ALİCE : Ben gelirim. 

Arda yürürken omzuna attığı iso sallanıyordu. Bende Mirayı taşımak adına onu kollarıma aldım. Cemde aynı stili Aysuya uyguladı. Herkes tamam . Kuzgunda omzumda. Çıktık çatıya. Bir hamak yanında birkaç oturucak yer vardı. Oturulucak yere Mirayı koydum. Yanına da Aysuyu  koydu Cem.Arda ise İsoyu hamağa attı. Az yavaş koysaydı bari de İso da sallanıp düşmeseydi Hamaktan...

İso sarsılmayla kendine gelmiş olacakki. Aniden kalktı ayağa .

İSMAİL CANEVİNDEN : NE OLUYO LAN ! Ne oluyo ! NOLUYORUZ LAN !

Sonra Cemin Yakasına yapıştı.

İSMAİL CANEVİNDEN : BEN KİMİM LAN ! SEN KİMSİN LAN ! NERDEYİZ OĞL-

Sinirliyken Cemi uğraştırmican dayı. İsoya güzel okkalı bi tokat attı.

CEM SERTKAYA  : KENDİNE GEL Bİ HAYVAN HERİF.

İsonun bi başı döndü. Çatı katının küçük korkuluk gibi olan yerlerine dayanıp daha da bağırmaya başladı.

İSMAİL CANEVİNDEN: ALLAAAHIIIM ! HACCA GİDECEM HACCA. HACI OLACAM. ŞAŞI OLACM SEN BİZİ AFFEEEETT.

İyice balataları sıyırdı bu herif ya. O bağırıken Arda boşalan hamakta yatıyor.Alice bir köşede sakinleşmeye çalışıyordu. Anlık bir sessizlik oldu. Aysu kendine geldi. Bu sefer de sessizliği o bozdu. 

AYSU BEYAZ : Bir rüya görmüşüm inanamazsın Cem.

CEM SERTKAYA :Ne rüyası ? 

AYSU BEYAZ : Ne bilim bir cin geliyordu Korkutla konuşuyordu. İso bayıldı mayıldı. 

İsmail olduğu yerden kalktı . Aysunun önünde bağırdı bu sefer.  

İSMAİL CANEVİNDEN : LAN NE RÜYASI. GERÇEKTİ LAN!

Bu çocuğa bir daha içirmicem. Bu sefer koşa koşa bağırmaya başladı. 

İSMAİL CANEVİNDEN : GERÇEKTİ LAAAN ! GERÇEEKTİİİ! 

Bağıra bağıra çıktı evden. Çatıdan mahallede koşuşunu izlerken hala bağırıyordu GERÇEKTİ diye.

Aysu anlını tuttu şaşkın bir biçimde ortaya sordu.