Ruling The Last Section (Season 2- COMPLETED)

Wakas

This is the official end of Season 2. Thank you so much for reaching this part! I am so glad to feel your warm support in this series.

Happy 200k reads RTLS Season 2!!

Sa mga nagtatanong kung kailan ang update sa Season 3 (Hindi ko alam bakit may nagtatanong next month ba o next year ಥ_ಥ hahaha) Pero paparaanin ko lang Finals week at Season 3 na tayo! Tuloy tuloy pa rin update. Tapos na itong story sa isip ko, iyong mga mangyayari at ending. I only need to write it down, kaya hindi ko na rin kayang patagalin pa. Again, thank you so much for loving my stories! I'll post the FAQs part tommorow. If you have more questions, feel free to comment it down! Thank you so much! ^_^

Wakas

I am already breathing massively after I uttered those words to Jaydiel. Mas nadagdagan ng intensidad ngayon ang kanyang mga mata pagkatapos kong sabihin iyon.

"Come here, Raiven. You won't be hurt if you----" Jaydiel said, and I immediately cut his sentence. He tried to inch the gap between us, but I immediately retrieved steps, not because I was afraid of him, it's because I wanted to widen the space of my defense.

"I'll leave this place." mariin at diretso kong sinabi. Hindi niya nagustuhan muli ang sinabi ko. Mas lalong nag-ngitngit ang ngipin niya.

"Hindi ka aalis!" sa nag-aapoy niyang tingin sa galit sa akin, para bang gustong gusto niyang saktan ako ngayon.

"Huwag mo kong pigilan, Jaydiel. You don't own me. No one owns me." I said in my serious tone. Kumuyom ang kamao niya. The veins on his arms show because of his tight clenched on his knuckles.

"Hindi ka makakaalis rito ng walang permiso ko! You're my fiancee and you will turn my wife. The mo----"

"Stop me with your bullshit!" sigaw ko. His eyes turn more sharp on that. Nagtangis ang bagang niya at mas lalong mukhang galit na galit na ngayon. Binalewala ko ang ekspresyon niyang galit. Hindi na ako natatakot pa roon.

"Don't try to restrain anymore. You're only making me hurt you." he said. Humakbang muli para lapitan ako.

"Rot in hell!" I shouted and I suddenly hide on the sofa when I heard a series of gunshots. Napasinghap ako nang makarinig ng malakas na pagbangga na saglit nayanig ang lupa.

Natigil sa paglapit sa akin si Jaydiel dahil sa biglaang sunod sunod na putok ng baril. Napayuko siya para iwasan iyon. Ganoon rin ako dahil may mga ilang bala na nakapasok sa loob ng sala. I cursed on my mind.

Hindi ko alam na biglaan ang dating nila at ganitong kabayolente.

Eris and the others are here now. Sakto ang dating nila. Kahit papaano nagkaroon ako ng kumpiyansa ngayon sa gagawin. Alam kong hindi magiging madali ang lahat. Lalo na ang pagtakas sa kamay ni Jaydiel. It's like were going to overcome the hell. We need to passed all of the labyrinth just to escape here.

Napahawak ako sa sahig. Agad na kumilos para magtungo sa pangalawang palapag. Patungo sa kuwarto ko, kagaya ng napag-usapan namin sa plano. Nakakailang hakbang pa lang ako sa hagdan nang mapabalik sa sahig sa unang palapag sa paghila sa akin ni Jaydiel sa braso.

"Saan ka pupunta huh?" napasinghap ako nang mahatak ni Jaydiel ang braso. Sa sobrang rahas ng hatak niya sa akin, naramdaman ko agad ang pagbaon ng kuko niya sa balat ko. I winced on pain. He pull me in a violent way. Para bang isang bagay lang ako sa kanya kung hatakin. Sa lakas ng hatak niya, nawalan ako ng balanse na napaupo ako sa sahig.

He's still holding my arm tightly even I fall on the ground. Hinatak ko ang kamay ko pero mas mariin ang hatak niya pabalik, na pakiramdam ko mababale ang braso ko.