Her şeyin bir anlamı olmak zorunda mı bilmiyorum ama her şeyin bir anlamı olduğuna aslında inanıyorum sadece bir yere odaklanıyorum ve düşündügüm her şey gözümün önünden film şeridi gibi geçiyor bazı şeylerin gerçek olmasını o kadar çok istiyorum ki keşke şuan saçlarım okşansa saçlarımın her teli sevilse ruhumun her parçası sevilse yaralarım kusurlarım sevilse sevgi dünyayı güzelleştirecek olan tek şey içimde ki acıyı tarif edemiyorum tuhafım dünyadayım ama sanki kimse beni fark etmiyor fark ediliyorum ama dışlanılıyormuyum bilmiyorum belki de kendimi kendim dışlıyorumdur kendimi sevmiyorum kusurlarım gözüme batıyor kusursuz olmak istiyorum ama kimse kusursuz degil bunu da biliyorum hiç bir şey başaramıycakmışım gibi geliyor ve bu beni üzüyor gücsüzleştiriyor bilmiyorum canım yanıyor bagırmak istiyorum sesim kısılana kadar içim dışarıya çıkana kadar acım soguyana kadar gökyüzüne kızmak istiyorum sadece güzelliklerin beni bulmasını istiyorum kafamın içinde ki susmuyor ki konuşayım bazen o kadar çok içimden konuşuyorum ki biriyle sohbet etmem için bile bir konu olmuyor aslında suskun degilim bir yere daldıgımda o kadar çok hissediyorum ki iyi bir şey hissettigim de kalbim agzımda atıyor çünkü korkuyorum iyi bir şey hissedemezmişim gibi geliyor oysa ki hakediyorum haketmiyormuyum ? Neden insan güzelliklerden korkar ki neden insan hem iyi hem kötü şeyden aynı anda korkar bu yazdıklarımı geri dönüp okumuycam eger şu an bunu okuyorsanız benim gibi hissediyorsunuz çaresizmisiniz beni hissedebiliyormusunuz ? Her şey bizim elimizde sadece kafamızda ki sese odaklanıp duruyoruz belki de sevgisiz de insan yaşar kimse tarafından sevilmeden kimsenin iyi ki si olmadan umudum var sizinde olmalı .
