Tüm acılarımı bugün şu anda bu gece de bırakmak istiyorum unutmak istiyorum hissetmek istemiyorum her defasında yalnız oldugumu hayat yüzüme vursun istemiyorum yalnızlıgı kendim seçmedim ki yalnızlıga sürüklendim ezildim kenara atıldım aşagılandım gücümü kaybettim bazen benligimi sorguladım hayatıma giren her insanın izi var büyümemde bilmiyorum büyüdügümün farkına varmak beni korkutuyor mu bilmiyorum kendimi hiç gibi hissediyorum hiç bok boş işe yaramayan biri gibi hissediyorum yalnızım çabalıyorum umudum hiç benden gitmiyor neye tutunuyor bilmiyorum bazen gelecegi görebildigimi bile düşünüyorum insanların hisslerini insanların nasıl biri olduğunu bile hissedebiliyorum garip geliyor bazen kötü biri oldugunu hissetmeme ragmen yanlış olmasını o kadar çok istiyorum ki bazen önümüzde olan bir şeyi görmezden geliyoruz oysa ki önümüze baksak orada olduğunu görücez ayağımızın takılmasını bekliyoruz görmeden inanmıyoruz aslında hissediyoruz zaman her saniye akıp gidiyor geriye döndügümde acıdan başka bir şey göremiyorum gelecege umutluyum kötüye gitmemesi için dua ediyorum acımın geçtigini görmek istiyorum acım geçtiginde de mutluluktan aglasam koşsam ucurumun kenarına çıglık ata ata haykırsam başardım desem bir anda dünya dursa hayatta sadece ben ve denizin sesi nasıl hissediyorum hala acılı şuan o andayım orayı hissediyorum ucurumdan atlasam uçsam her şey boşa mı gidicek bu dünyadan silinecegim ya da görünmez olucam her şeyi göreceğim orada olacagım ama ne dokunabilecegim ne de gözükebilecegim öyle daha çok canım yanar belki de unutulduğumu hissetmek görmek deniz kokusunu hissediyormusun kiminle konuşuyorum şu anda kimin kalbine dokunuyorum kimin gözlerinde acımı görebiliyorum her şeyin geçeceğine inanmak istiyorum canım çok yanıyor içim beyazlıgı göremiyor
