Nereye gidersen git nerde olursan ol düşündügün şeyler de seninle geliyor acını başka bir şehire gömüp gidiyorsun ama acı peşini bırakmıyor seninle geliyor hayallerinize bok atacak olan insan sayısı o kadar çok ki insan büyüdükçe hayallerini hedeflerini acılarını mutluluklarını bile içinde yaşamaya çalışıyor kötü insanlar malesef ki var çok yazık acınızı hafife alan sizi hafife alan tonlarca insan karşınıza çıkıyor hayatınızı sürdürdügünüz sürece çıkıcak da sonra psikolojiniz düştügü anda sizde kendinizi öyle görmeye başlıyorsunuz beceriksizmişsiniz gibi başaramayacakmışsınız gibi hissediyorsunuz bu sizin suçunuz degil belki gerçekten başaramayabiliriz kimse geleceği görmüyor insan insanı nasıl bu kadar kırabiliyor hayattan ögrendigim çok fazla şey var ne zaman hayat bize çiçeklerini açıcak ?
