Kendinizi çaresiz hissettiginiz anlar oldu mu ? Oluyor mu ? Keşfedemedigim tonlarca güzellik varken kendi hücrem bana zarar veriyor kötü düşünceler kafamın içinde dolanıp duruyor sevdigim kimsenin acı çekiyor oluşunu görmek hayal etmek bile beni çaresiz hissettiriyor bu hayatta eger birilerine faydam olursa başarabilmiş olucam öyle hissediyorum çünkü kücüklügümden beri başaramaz okumaz yapamaz gibi gurur kırıcı sözler duydum kötü dileklere karşı başarmak istiyorum aslında insanların bu kadar kötü düşünüyor olması da beni üzüyor neden insanlar bu kadar kötü ki neden birinin kötülügünü isterler bazen ben bile istemeye yeltendigim için kendime kızıyorum hemde çok o insanlardan olmak istemiyorum kimsenin başarısını kıskanmak istemiyorum kimsenin kötü olmasından gurur duymakta herkes mutlu olsun istiyorum ama mümkün degil bir şeyler iyiye giderken diger yerler dibe batıyor dogumlar olması ve aynı zamanda ölümlerin olması gibi
