Beyaz ışık beni sinirlendiriyor nerde oldugumu bilmiyorum hangi gezegendeyim şuan dümyadamıyım evimdemiyim neredeyim şu an hiçligin içinde yok oluyorum ellerim gökyüzüne tutunuyor fakat acılarım ailem arkadaşlarım yaralarım kayıplarım geçmişim beni günden güne karanlık kuyuya çekiyor ellerimle tutunuyorum parmaklarım acıdan sızlıyor beyaz ışıgı görüyorum dokunamıyorum ama hissediyorum olucagına inanıyorum belki umudumu kaybetmedim ama olumsuzluga alıştım göz yaşlarımın sebebi mutluluk olucak mı her savasdan çıkan ya kazanır ya kaybeder öldügümde arkamdan ne konuşulcak merak ediyorum eger şu an ölsem kendime o kadar kızarım ki çünkü ben yaşamıyorum ki yaşamak nefes almak mı öyleyse alıyorum ahh kafamın içi susmuyor çelişki çelişki sorular sorular cevaplayamadıgım tonlarca soru neyse bir gün belki
