Keşke bunları kendime yaşatmasaydım onca evrenin ve seçimlerimin kötülüğünü hakedecek ne yapmış olabilirim bunları haketmedim sevilmek sevmek paylaşmak mutlu olmak eglenmek oysa hiç bir yere ait değilim huzuru çok nadir yakalıyorum ondada uykum geliyor mutluluk gibi kısa acılarımız olsa keşke öyle bir yerdeyim ki sinir krizi geçireceğim ama tutunuyorum tutunmuyorum da kendimi yıpratıcak gücüm kalmadı zorluyorum siz de öyle yapın ataklarınız gelicek ve gidicek her zaman oldugu gibi o hissi unutamıycaksınız size kalben inanıyorum bu ara çocuklugum aklıma geliyor o zamana gitsem bu halde başımı okşardım kimseye ihtiyaç duyma bunu bilerek büyü derdim oysa küçükken hiç duymuyordum hep sokaktaydım herkesin evine girip çıkıyordum sokakta büyüdüm o kadar sokaktan eve gelmiyordum ki bitlenmiştim öyle kırıcı anlarım olmuş ki şimdi hatırlıyorum kücücükken o kadar umrumda degilmiş ki sadece nefes alıp veriyordum ...
