Belki

15 2 1
                                    

Canımın yandıgını hiç bu kadar derinden hissetmemiştim bir çok sebebim var gibi en yakınında ki insanı bile tanıyamıyorsun insanlara kendimi anlatmak için neden çabalıyorum ki ben böyleyim buyum kendimi sınırlamak istemiyorum hep aynı noktaya bakmak gibi huylarım var atlattım sanıyorsun büyüdüm sanıyorsun geçti sanıyorsun ama bir söz tekrar o anları hatırlatıyor içimde ki çocuk hiç büyümüyor göz yaşları dinmiyor mutlu olucakmıyım bilmiyorum ama o günü görmeyi çok istiyorum acım ansızın belirginleşmese belki de hatırlamıycagım acımın kanamasını istemiyorum kimsem yok göz yaşlarımı silicek herkes sanslı degil belki de bazı şeyler iyi ki oldu büyüyorum sadece hayatta kalma sürem uzuyor aslında hep aynıyım

ANKSİYETE'NİN GÜCÜ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin