Kötü niyetli beni aşagıya çekicek insanlardan igreniyorum bunu sevdiklerim neden yapıyor artık kimseye yaralarımı açamıycagım agladıgım için sorunlarımı bildikleri için ayaga kalktıgında dik durmaya davrandıgım an bacagımı kırıcak sorunlarımı gün yüzüne çıkartıp yaşadıgım acıyı tokat niyetine nasıl yüzüme vurabilcek kadar kötü olabiliyorsunuz en kötüsüde agladıgımda kafamı koydugum omuzlarınız bana teselli verirken ki iyi niyetli rolleriniz kötülügünüz canımı acıtıyor ben birine bunları yaşattım mı umarım yaşatmamışımdır kendime de kızıyorum kimse yanımda yoksa sorun belkide benimdir eger sorun bensem bunun için elimden geleni yapardım kim insan kaybetmeyi sever ki hayatıma bir çok insan girip çıktı sorgulamamak mı daha iyi bilmiyorum yalnızlıgı sevmiyorum kalabalıkdan da kaçıyorum ama kalabalık oldugunda güvende hissediyorum kücükken eve misafirler gelirdi onların konuşmalarını dinler uyuya kalırdım öyle huzurluydu ki uyanınca hala seslerini ve yüzlerini görmek öyle güvende hissediyordum ki artık güvende hissettigim tek yer kendi kalbim özlüyorum büyüdükçe çocuklugumu özlüyorum büyüdügümü hissetmeye başladıgım an korkuyorum korkmamam gerekiyor hala kalbim cocuk gibi korkak
