İnsan her şeye ragmen umudunu kaybetmemeli mi kaybetmemeli mi her gün göz yaşı dökmek ardından mutlulugu getirir mi daha önce hiç öyle olmadı ama insan acıya bile alışıyor bu dünyada hep en kötüsü en iyisi diye bir şey var ama aslında öyle bir şey yok kücücük acı sana en kötüsü gibi gelebilir zamanla başka bir acı görüp bu digerinden daha kötüydü dedigin zamanlar olur zamanla en kötüsü demeyi bırakır alıştım demeyi ögrenirsin insan alıştıgını sanıyor ama aslında alışmıyor sadece zaman geçiyor yara hep kanıyor bilmiyorum her çocuk sanslı degil her cocuk mücadeleci degil her cocuk saf degil herkes herkes degil hayat devam ediyor bir şekilde birinin öldügü gün hayat durmuyor o sıra başka bir cocuk doguyor göz yaşları hiç dinmiyor