Özgürlüğe kavuşmak için 23 yıldır tutsak tutulduğu hayattan kaçarken doluya tutulan bir kızın hikayesi.
Özgür olmak, normal bir hayat yaşamak için her şeyden, herkesten kaçarken peşini bırakmayan olaylar onun özgür kalmasına engel olup olamayacağın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yataktakileri üzerime geçirmiş aynada kendime bakıyordum. Bu elbiselerin içindeki ben miydim? Benim için bugün kurtuluş günüydü.
Tutsaklığımdan kurtulduğum karanlıktan kaçtığım gün karanlığın siyahına bürünmüştüm.
Siyah incecik askıları ve gerçek birer pırlanta ile tek tek dizilmiş degaje yaka bu elbiseden gözlerimi alamıyordum. Tamamen tasarım bir elbise olduğu hem kumaşından hem de duruşundan o kadar çok belliydi ki.
Vücudumu tamamen sarmış daha önce hiç görmediğim beni gösteriyordu.
"Perla?"
Tüm bu düşüncelerim bellanın sesiyle toz olup gittiğinde hızla makyaj masasını kurcalamaya başladım
"bir saniye"
bellaya her şeyin yolunda olduğunu iletmem lazımdı. Aradığım şeyi bulduğumda göğüslerimin arasına saklayıp ayakkabıları giydim. Tam olmuştu. Hayatımda daha önce hiç giymediğim topuklu ayakkabılarla yavaşça bir adım attığımda kapı açıldı.
"Neden bu kadar uzun sürdü?"
"Benn...yürüme denemesi yapıyordum"
Bellanın gözleri vucudumu süzerken gözlerindeki kıskançlığı görebiliyordum.
Sanki topuklu ayakkabıyı yıllardır giyiyormuşum gibi bellayı da şaşırtacak şekilde ona doğru yürümüş ve yanından geçerken kulağına doğru fısıldamıştım.
"Senden de bu evden de kurtulduğuma çok mutluyum. Degil 800 milyona 1 dolar dahi olsa bu evden seve seve giderdim. Cehennemde görüşürüz Isabella Kim Perez"
Odama gidip banyoya girmiş tuttuğum nefesimi bıraktım. Derin derin nefes alıyor, bulunduğum durumdan bir an önce kurtulmak istiyordum. Her seferinde beni yarı yolda bırakan ciğerlerim annemin en büyük hediyesiydi. Belki de babamın yıllarca bana bıraktığı bir etki.
Başımı kaldırıp aynaya baktım. Nefesim düzene az da olsa girmişti. Gördüğüm siluet bana gülüyordu.
'Şu haline bak. Ne kadar da komiksin. Bu sen misin? Bir baksana. Bu makyaj bu elbise... Birazdan nereye gideceksin biliyor musun? Hiç görmediğin o dış dünyayı görmeye. Canavarların yanına. Dışarısı çok kötü perla. Güvenli degil. Babanın dediklerini hatırla. Sen dışarda yaşayamayacak kadar saf ve masumsun. Dışarda yaşayamazsın perla. Kaldırımda yürümek, mağaza görmek. Her şeyi geçtim sokakta yürüyen insanları göreceksin. Dışarısı çok korkunç perla. Perla zarar göreceksin. Dışarı çıkamazsın sen. Sen daha önce bahçeye bile çıkmadın perla. Şimdi o canavarların yanına dış dünyaya mı gideceksin? Bir de planın varmış gibi kendini kandırıyorsun! Hayatında hiç televizyon bile izlemedin! Hocalarından çaldığın aksiyon kitaplarında gördüklerin mi akıl verecek sana! Öleceksin perla. Yicekler seni paramparça edecekler. Dışarısı çok tehl-'
