UMAGANG-UMAGA pero 'yong bunganga ng mga kapitbahay ko'y hindi na magkamayaw sa pasigaw. At iyon ang naging dahilan kung bakit ako wala sa oras na nagising mula sa tulog kong hindi naman gano'n ka ganda. Dahil pati sa pagtulog ko'y dinalaw ako ng lungkot.
Ang mga sigaw na nanggagaling sa mga kapitbahay namin ay ang siyang unang nadatnan ko ng magising ako kinabukasan. Nagsisigawan ang mga ito na tila ba'y may sunog. Nagkakagulo rin ang mga ito dahil sa hindi ko mawari na dahilan. Hindi ko ganoong maintindihan ang mga pinagsisigaw nila, pero may isang kataga ang tumatak sa isipan ko.
At ang mga kataga na iyon ay ang mga katagang, "May patay!"
At dahil sa pag-aakalang may sunog kaya may patay ay dali-dali akong napabangon sa hinihigaan 'ko upang alamin kung saan banda ang sunog.
Lalabas na sana ako ng kuwarto pero hindi ko na ito naipagpatuloy pa ng mag ring ang cellphone ko sa bedside table.
Gustuhin ko mang lumabas upang makiususyo rin sa kung ano ang pinagguguluhan nila sa labas ay hindi ko na lang ito ginawa. Hindi ko na lang ito ipinagpatuloy dahil sa kadahilanang, malakas ang kutob ko na importante ang tawag na iyon.. ang tawag ni Storm.
At kung paano ko nalaman na si Storm ang tumatawag sa akin kahit na'y hindi ko pa man ito natitignan? Simple lang, siya lang naman kasi ang tanging contact na nasa cellphone ko. Wala ng iba. At siya lang rin ang tanging nakakaalam ng number ko.
Ang mga hinala ko na iyon ay napatunayan ko na tama ng makita ko ang pangalan niya na lumabas sa screen ng cellphone. Pinulot ko ito, kapagkuwan, ay sinagot ko na ito.
Ang hinala kong importante ang tawag niya'y napatunayan ko na tama ng sagutin ko ito, "He-" I cut got my own tongue when he cursed.
"Damn. What took you long?" he hissed. Bahagya ring hinihingal ang boses niya sa kabilang linya. Pero ang ipinagtataka ko'y bakit may kung anong tunog ng alingaw-ngaw sa background niya? Alingaw-ngaw na tila bay isa itong tunog ng police car or ambulance? Don't know.
Nagtataka ma'y ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon, bagkos ay itinuon ko sa mga kataga na sinabi niya.
"Anong long-"
Handa na sana akong itama ang sinabi niya. Ang sinabi niyang what took me so long, e, sa katunayan nga'y ilang ring pa lang naman iyon e. Pero hindi ko na ito naipagpatuloy pa ng sa ikalawang pagkakataon ay muli na naman akong napatigil sa pagsasalita ng putulin niya ito, but this time napatanga ako dahil sa sinabi niya, "What did you do to Dashiel, last night?!" bulyaw niya sa kabilang linya. Dahilan, para matuptop ko ang sariling bibig at maputol ang balak kong pagsasalita.
Bumalot ang pagtataka sa buong katawan ko. Pagtataka para sa sinabi niya, like what the fuck? Anong pinagsasabi niya? E wala naman akong ginawa kay Dash-
Napatigil ako sa pag-iisip ko ng may mapagtanto. Nanlaki rin ang mga mata ko. Kapagkuwan ay wala sa sariling napatakip ako sa bibig ko. Hala! May ginawa pala ako kagabi sakan'ya at ang ginawa ko na iyon ay 'yong pagpaso ko sakanya gamit 'yong matinka at 'yong pagsipa at pagtaboy ko sakan'ya ng ilang beses.
Nanliit ang mga mata ko. E, ano naman kung may ginawa ako? Anong meron do'n?
"E, An-" I was about to asked those questions on him ngunit hindi ko na ito naipagpatuloy pa ng muli siyang nagsalita.
"-Alam mo bang dahil sa ginawa mo'y nagpakamatay siya?!" pagpuputol niya sa balak ko pa sanang sasabihin. Dahilan, para matuptop ko ang sariling bibig at manlaki ang mga mata.
Parang may kung anong bomba ang sumabog sa harapan ko dahil sa mga sinabi niya, dahilan, para tumigil sa pag-inog ang mundo. Tila tumigil sa pag-inog ang mundo ko ng ilang segundo dahil sa mga narinig kong turan niya.
BINABASA MO ANG
PSYCHOPATH'S LOVE SERIES #2: DASHIEL DAVIN CARTER
RomanceC O M P L E T E D WARNING: THIS IS AN R-18 STORY! "He is Dashiel Davin Carter and he is my Psychopath Professor." ________________ Synopsis: Aiming to bail her mother out of jail, Marra did her best to seduce her so called handsome Psychology profe...