Red Light (SPG)

Chapter 12

Pilit kong inaninag ang lalaki na nakasakay sa loob ng kotse ngunit hindi ko iyon mamukhaan.

"M-r. Hanz, m-ay, ughhhhhh! Ughhhhh! May lalaking nakatingin sa akin sa labas ng bintana. Ughhhhhh! Ughhhhh!"

"Hayaan mo syang ma inggit, hanggang tingin lang sya dahil hinding hindi ka naman nya makukuha, akin ka lang Jana." Siniil nya ako ng halik sa labi habang nakapwesto pa rin sya sa aking likuran. Ang isa nyang kamay ay nakahawak sa aking hiyas at minamasahe ang aking mani habang patuloy sa paglabas pasok sa aking bukana. Malakas na ungol ang pinakawalan naming dalawa hanggang sabay kaming nilabasan.

Pagbalik ko ng tingin sa labas wala na ang kotseng nakaparada sa tapat.

Sinagot ni Mr. Hanz ang kanina pa tumatawag.

"Hindi ba't ibinilin ko na wag nyo akong tatawagan ngayon," galit nyang wika sa kausap. "Bakit anong nangyari? What!" Napatingin ako kay Mr. Hanz na namumula sa sobrang galit. "That stupid brat! Tell the department to fix that problem as soon as possible, I'm coming to the office." Pinatay nito ang phone saka tumingin sa'kin.

"M-may problema ba?" tanong ko.

"I'm sorry baby, it's a company matter. I need to get back to the office."

"Ok lang."

"I'm sorry! hindi ko na kayo maihahatid pabalik ng momsie mo."

"Ok lang Miguel, kaya nanamin umuwi ni momsie, mukhang importante yong dapat mong puntahan."

Isa isa na nyang isinuot ang nagkalat nyang damit sa sahig. Bago umalis ay may dinukot ito sa kanyang wallet saka ito inabot sa akin.

Nagtataka ko iyong tiningnan. "Para saan yan?"

"Credit card, pang shopping nyo ng momsie mo. Magshopping muna kayo bago umuwi. Don't worry skies the limit."

"Hindi ko po iyan matatanggap."

"Oh come on Jana, prize mo yan dahil napakagaling mo, tanggapin mo na."

Hindi ko pa rin yon kinuha kaya naman inilagay na ito sa kamay ko ni Mr. Hanz.

"Sya nga pala birthday mo ang inilagay kong password, change password mo na lang mamaya. Bye baby." Ginawaran nya ako ng halik sa labi bago sya tuluyang lumabas ng kwarto.

Muli akong sumilip sa bintana at hinanap yong lalaking nakasilip ngunit wala na talaga ito roon.

Guni guni ko lang ba yon?

Ipinagkibit balikat ko na lang iyon. Dinampot ko nga damit na nagkalat at isinilid sa loob ng bag ang nighties, pumasok ako sa banyo para magbihis. Pagkalabas ay naupo ako sa kama at pinagmasdan ang buong kwarto.

Hindi ko akalain na magkakaroon ako ng sariling bahay. Hindi ako makapaniwala na malapit na akong makaalis ng Red Light District. Pero bakit ganon, sa kabila ng lahat ng blessings na natatanggap ko, hindi pa rin ako masaya? Natatakot ako na ipagkalat ni Randy ang scandal video naming dalawa. Nababalot ako ng takot at pangamba, na baka bago pa ako makaalis ng Red light district maunahan ako ni Mike na matuklasan ang tinatago kong sekreto. Natatakot ako na sa isang iglap lang mawala ang lahat. Isa pa hindi rin matatahimik ang buhay ko hanggat hindi ko nakukuha kay Randy ang lahat ng video. Hanggat hindi sya tumitigil sa ginagawa nyang pambablackmail. Kailangan kong makaisip ng paraan para matigil na ang ginagawa nya sa akin.

"Jana tingnan mo, kanina pa nakatingin sa direksyon natin ang grupo ni Michael." Tiningnan ko ang direksyong tinutukoy ni Diane. Nakaupo sila Mike at ang barkada nito sa bench. "Jana, curious lang ako, totoo ba na nanliligaw sayo si Mike?"

"Hindi," maikli kong tugon.

"Alam mo na, iyon kasi ang usap usapan mula nong dalhin ka ni Michael sa infirmary."