Scorpius Malfoy: The Prophecy

The Ball

De hele school is in rep en roer. Vanavond is het jaarlijkse kerstbal en daar kijkt iedereen naar uit.

Alleen de eerstejaars en tweedejaars niet, en dan met name degene die niet zijn gevraagd door iemand, lopen chagrijnig door de kleurige gangen. Op elke verdieping staan kerstbomen met allemaal een andere kleur en verspreiden een heerlijke dennengeur door het kasteel.

Sneeuw komt in de Grote Hal uit het plafond en het ruikt overal kruidig. Het gaat in mijn kleren zitten maar daar hoor je me niet over klagen.

Kruidnagel, kaneel en dennen. In één woord; kerst.

"Dus, gaan jullie?' vraagt Georgia als we aan het ontbijt zitten.

"Ik heb Claire gevraagd," zegt Lukas, "en ze heeft "ja" gezegd," hij grijnst, "dus ja, ik ga. Jij ook zus?"

"Hm? James heeft me gevraagd."

Albus en ik stikken in onze slok thee en we beginnen tegelijk te hoesten.

"Wacht even," zegt Albus schor als hij van ons twee als eerste zijn stem terug heeft gevonden, "James als in mijn bróér, James? Die James?"

"Zit er nog een andere James op school dan?" Georgia kijkt hem wijselijk aan, "ben je jaloers? Had jij me misschien willen vragen, Al?"

"Nee, nee," zegt Albus snel, "ik ben gewoon- ik had het niet verwacht. Dat hij überhaupt zou gaan, en een date zou meenemen," geeft hij toe.

"Oh geloof me, we waren niet alleen toen hij me vroeg," bromt Georgia, "ik heb nog nooit zoveel meisjes bij elkaar zien klitten als toen hij me aansprak in de gang. We waren op weg naar Toverdranken."

Ik kan me herinneren dat ze iets later dan de rest binnen was komen glippen ja. Dat heeft daar dus mee te maken gehad.

"En jullie? Hebben jullie iemand gevraagd?" Lukas kijkt ons aan, en met hem zijn zus ook.

Ik kijk Albus aan, met een plechtige gezichtsuitdrukking, "Albus Severus Potter, mag ik het genoegen je mee te nemen naar het bal morgenavond?"

"Jij wel Scor," zegt Albus luchtig, en tegelijk schieten we in de lach.

"Kijk lieverds, daar ben je beste vrienden voor," knipoog ik naar Lukas en Georgia, "als je door niemand word gevraagd kun je altijd op iemand terugvallen."

"Je trekt wel iets moois aan hoor date," zegt Albus en hij kijkt me veelbetekenend aan. "Ik ga niet met je dansen als je er als een slons bijloopt."

"Oké, maar serieus, wie van ons trekt de jurk aan dan?"

"Gast, bij het dansen leidt ik wat denk jij."

"Excuseer jou, vrouwen kunnen heel goed leiden hoor," neem ik het op voor álle vrouwen in de zaal. "Alleen maar omdat ik een jurk aan zou trekken denk jij dat je de baas over me kan spelen? Moet jij eens opletten vriend."

"Is dat een uitdaging?" Albus kijkt me bijdehand aan.

"Jij gaat echt geen jurk aantrekken man," zegt Lukas, en hij slaat zijn armen over elkaar. "Kom óp, dat is toch niets voor jou?"

Beledigd kijk ik hem aan.

"Dat vind ik nou echt iets voor Albus," vervolgt Lukas nuchter, en we schieten in de lach. Op Albus na die hem aan zit te kijken.

"Geef me een jurk dan, wedden dat ik er mooier uitzie dan Scor?"

"Wij zouden er echt geweldig uitzien als lesbisch stel," zeg ik droogjes, "dus ik geloof je op je woord."

"Jullie zien er zo ook uit als een leuk stel,' mengt Georgia zich in het gesprek en er valt een stilte.

Gelukkig worden we gered door Anderling, die ons er nog een keer aan herinnert dat morgen het feest gaat losbarsten, en dat we moeten onthouden dat het thema rood en zilver is.

"Georgia! Je bent beeldschoon!" ik draai haar een rondje in haar rode jurk, en ze lacht.

Zelf heb ik ook een roodfluwelen gewaad aan waar ik me eigenlijk veel te pompeus in voel, maar hé, het is maar voor één keer in het jaar.

Georgia lacht, en ik zie haar wangen kleuren bij het compliment.

"Echt James weet niet wat hem overkomt," voeg ik eraan toe.

"Oh hou op Scor," ze geeft me een duwtje, "je maakt me verlegen."

"Als James zich niet zo voelt als hij je ziet is er iets mis met jong-" ik kijk op als Albus de trap op komt en de leerlingenkamer binnen komt. Zijn gewaad is donkerrood en heeft een opdruk van sterren en sterrenbeelden in zilver.

En ik dacht dat ík pompeus zou zijn. Maar- ik kan er niet omheen, het gewaad staat Albus echt heel goed.

Hij lacht bij het zien van mijn gezicht, "blijkbaar valt het in goede smaak?" zegt hij terwijl hij aan het pak plukt.

"Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik het geweldig vind, pompeus, of een mengeling van beide," kets ik terug.

"Ik voel me er- nogal opgedoft in," geeft Albus toe.

"Dan is het maar goed dat ik met je meega. Ik trek ons weer recht," zeg ik.

Hij rolt met zijn ogen, voor hij Georgia aankijkt, "je bent prachtig, Georgia," zegt hij. Opnieuw wordt ze verlegen, en ze schud even haar hoofd, "hou op met me joh."

Lukas en Claire komen ook boven.

Claire heeft een mooie zilveren jurk aan, en Lukas is in het rood gestoken.

En toch vind ik de jurk van Claire verbleken bij die van Georgia.

Met zijn allen lopen we naar de Grote Hal en we horen al muziek de gang in drijven. Gelach van leerlingen die al zijn gearriveerd en de geuren van heerlijke hapjes die binnen op ons wachten.

"Ik wacht hier op James," zegt Georgia, en ze zwaait ons uit terwijl ze bij de deur blijft staan. Even kijk ik om, ze ziet er toch een beetje nerveus uit.

"Weet je zeker dat je broer haar met een beetje respect gaat behandelen?' vraag ik aan Albus. Hij volgt mijn blik naar de deur, maar knikt wel, "hij mag dan populair en een flirt zijn. Hij heeft respect voor mensen."

"Behalve voor ons," herinner ik hem. We lopen rechtstreeks naar de drankjestafel.

"Ja nouja, daar hebben we het ook wel zelf naar gemaakt met onze streken," lacht Albus, en hij pakt een boterbiertje. Hij knikt naar de deur.

Als ik opkijk zie ik Georgia aan de arm van James de Grote Hal binnen komen. Ze vormen echt een mooi paar, dat moet ik toegeven.

"Soms ben ik jaloers op hem," zegt Albus, "om hoe makkelijk alles hem toekomt. Populair, vriendelijk, respectvol. En knap."

"Jij bent ook knap, Albus," zeg ik zonder er echt bij na te denken.

"Excuseer? En al die andere dingen niet?" hij kijkt me aan en heeft compleet de échte intentie van mijn opmerking gemist.

"Jij bent vergevingsgezind, geduldig en humoristisch," ik kijk hem aan.

"Oh."

Ik schiet in de lach en pak hem bij zijn hand, "kom op, we zullen ze eens laten zien hoe je een feestje bouwt."