"Wat weten we dus tot nu toe?' vraagt Georgia zacht aan me.
"Dat de veiligste plek om Brandstof te jatten uit het kantoor van Merryweather is," zeg ik zacht. "Als hij s' nachts wacht loopt houdt hij zijn kantoor open."
Georgia knikt, "goed. Het enige waar je dus mee moet uitkijken is dat hij je niet snapt. Maar dat snap je wel."
We schieten zacht in de lach door die uitspraak, en de klas kijkt onze kant op.
"Als er een goede grap wordt gedeeld mag dat met de klas, juffrouw Farras en meneer Malfidus," zegt Merryweather, die even opkijkt van het boek waar hij uit stond te lezen terwijl wij uit ons boek over zaten te schrijven.
"Oh- eh- ik ben hem al vergeten professor," zegt Georgia stamelend.
"Je zit naast Malfidus, die onthoudt alles toch zo goed?" Merryweather kijkt mij aan, en met hem de hele klas.
Ik voel de ogen op me branden en ik kan maar één echt hele slechte grap bedenken die ik ooit heb gehoord van George, tijdens kerst met de Potters.
"Hoe hield Voldemort zijn adem fris?" vraag ik.
Merryweather trekt vragend een wenkbrauw op.
"Demen-tos!"
Naast me schiet Georgia in de lach, en ik houd nauwelijks mijn eigen gezicht in de plooi. Ik hoor andere leerlingen ook in de lach schieten, maar de meesten zuchten geïrriteerd voor ze zich weer op hun huiswerk richten.
Merryweather rolt even met zijn ogen, maar kan zichtbaar een glimlach niet helemaal onderdrukken, "nou vooruit, je komt ermee weg vandaag Malfidus," zegt hij en hij richt zich weer op zijn boek.
"Goed, we weten van Merry dat hij op dinsdag en zaterdag nachtwacht heeft," zegt Georgia zo zacht mogelijk, "dus morgen heb je de beste kans."
Ik knik, "ik kom er wel uit," zeg ik met een knipoog. "Ik heb vaker op de gangen rondgespookt s' nachts."
"Met een onzichtbaarheidsmantel, ja," wijst Georgia me nog maar eens op de afwezigheid van Albus in mijn leven. "Nu moet je het zonder doen en ben je alleen, ik ga mijn schooltijd niet op het spel zetten. Je hiermee helpen vind ik nog tot daaraan toe."
"Weet ik, weet ik," stel ik haar gerust, "maak je geen zorgen. Je moet je pas zorgen maken als ik maandag nog niet terug ben, deal?"
Ze knikt.
"Dan sla je alarm, beloofd?"
"Ik beloof het," knikt ze.
De volgende avond ga ik zo vroeg mogelijk op pad, het is van de zotte dat ik het niet overdag kan doen, wanneer mijn vader gewoon aan het werk is. Maar dat is toch te opvallend, en rond deze tijd zijn er nog een aantal mensen waar ik makkelijk tussen zou kunnen verdwijnen, als dat nodig mocht zijn.
Ik kan alleen mijn toverstok meenemen als hulpmiddel. Het punt is alleen, dat ik nog geen magie buiten Zweinstein mag gebruiken, omdat ik pas vijftien ben. Dus ik zal het met mijn sluwheid moeten doen.
Ben je nou een Malfidus of niet. Die sluwheid kun je nu mooi inzetten, spreek ik mezelf toe, als ik de gang in stap.
Ik ren zo snel en zacht mogelijk naar boven. Van Slakhoorn weet iedereen dat hij een lichte slaper is, dus bij een verkeerde beweging zit hij al rechtovereind in bed.
Ik wil niet mijn kans missen vanavond en dinsdag pas kunnen gaan dat valt veel te veel op. De zenuwen gieren door mijn lijf, als ik de donkere gang in kijk. Het lijkt allemaal simpel, paar trappen op naar verdieping drie en klaar, maar zo simpel is het niet. Ik ken het wandelpatroon van Merryweather niet en heb dus ook geen idee op welke verdieping hij zich op dit moment bevindt.
