Scorpius Malfoy: The Prophecy

Penalty

Niet veel later sta ik in het kantoor van Professor Anderling, die achter haar bureau zit. Ze wijst zwijgend naar de stoel voor haar bureau waar ik op ga zitten.

"Dus, de klas uitgestuurd hm?"

Ik knik zwijgend, het portret van Sneep hangt achter haar en ik kijk dan ook vlak langs haar heen naar de man die me met argusogen in zich opneemt.

Zouden portretten in staat zijn tot Occlumentie? Want ik probeer woordeloos over te brengen aan die man wat ik te vragen heb.

"En waarom bent u de klas uitgestuurd meneer Malfidus? Ik ben dit niet gewend van u," Professor Anderling kijk me nieuwsgierig aan.

"Ik heb niet op zitten letten in de klas," leg ik uit, "en ik zat met een medeleerling te kletsen in plaats van de les echt te volgen."

"En Firenze heeft u de deur gewezen?"

Ik knik.

"Dat is niets voor hem, dan heeft u het wel heel bont gemaakt hm?"

Ik glimlach een beetje verontschuldigend, "nou, dat blijkt." Ze pakt een perkament, veer en inkt en schrijft in haar kleine maar nette handschrift waarom ik de klas uit ben gestuurd.

Ze wilt net haar handtekening zetten als er onder ons een enorme knal klinkt.

Al snel volgen er kreten, en horen we Merryweather heel duidelijk "FOPPE", brullen. Vermoeiend kijkt Professor Anderling me aan, "kan ik je even alleen laten terwijl ik ga kijken wat er is gebeurd?"

Ik kan bijna niet geloven hoeveel geluk ik heb, dus ik knik. Pas als ik beneden het beeld weer dicht hoor vallen kijk ik Severus Sneep aan.

"Ik moet u iets dringends vragen professor," ik sta op, loop om het bureau heen en kom voor het portret staan, "het gaat om een van uw specialismen."

"Ik dacht al aan uw gezicht te zien dat er iets anders aan de hand was," Sneep zucht en gaat op de stoel in zijn portret zitten, "wat wilt u weten?"

"Ik heb het vermoeden dat mijn beste vriend misschien onder invloed is van de Imperius vloek," zeg ik meteen, ik probeer zo snel mogelijk uit te leggen wat ik wil weten voor Anderling weer terug komt. "Kunnen slachtoffers soms uit die trans raken? En wat zijn dan de symptomen?"

De vraag verrast de Professor duidelijk, want even zie ik zijn wenkbrauwen omhoog schieten.

"Voor u antwoord geeft, heb ik nog een vraag. Kun je het voelen als iemand door middel van Legillimentie in je gedachten en herinneringen probeert te komen?"

Sneep kijkt me afwachtend aan, ik glimlach even, "sorry, dat was het," even veeg ik met een hand door mijn haar.

"Als de Imperius vloek zwakker is of wordt, kan een slachtoffer ongewoon gedrag vertonen. Dat niet past bij hun karakter," hij kijkt me aan, 'aan uw gezicht te zien was u daar al bang voor."

Ik knik en bijt op mijn lip, "dan weet ik in ieder geval wat me te doen staat."

"De Imperiusvloek is een verboden vloek mijnheer Malfidus!" snauwt Sneep, hij kijkt me boos en streng tegelijk aan.

Even glimlach ik droevig, "ik zou niet de eerste Malfidus zijn die op deze leeftijd een illegale spreuk gebruikt."

"Jongen als ik nog zou leven-" hij komt dichterbij, "ga naar een professor waar je vertrouwen in hebt in godsnaam. Los dit niet zelf op want dat kun je niet! Er kan van alles misgaan. Bovendien weiger ik te geloven dat jij op je familie zou willen lijken. Dat idee gaf je me niet vannacht."

Uitgeluld. Ik weet dat hij gelijk heeft.

"Beloof het."

"Ik beloof het."

"Wat betreft je tweede vraag: als je te maken hebt met een gevorderde Legillimens kan het zijn dat je wat geprikkel in je nek voelt,' Sneep ziet mijn gezicht betrekken. "Iemand binnen het kasteel is dingen aan het doen die niet mogen?" raadt hij.

Met een zucht loop ik weer naar mijn plek en plof op de stoel, "daar ben ik bang voor, Professor," ik kijk hem aan. En tot nu toe is er niemand op school die me gelooft. Dus ik moet dit alleen op zien te lossen."

Stellig schudt de ex toverdrank Professor zijn hoofd, "je gaat dit niet alleen doen."

We horen voetstappen naar boven komen en ik zie Sneep weer zijn oude positie innemen voor ze wegging. Op tijd want hij staat net als de deur openvliegt.

"Meneer Malfidus, het spijt me. Kan ik u laten gaan met het vertrouwen dat ik u niet nog een keer hier tref dit jaar? Foppe heeft een enorme bende gemaakt van de derde verdieping en daar moet ik echt bij helpen."

Ik knik stilletjes en loop zo snel mogelijk naar beneden. Niet te geloven dat ik er zo goed vanaf ben gekomen én mijn gesprek met Sneep heb kunnen voeren."

"Een "graag gedaan" zou volstaan."

Met een ruk kijk ik me om. Fred zweeft achter me en kijkt me met een grijns aan, "Foppe vond het niet erg de schuld op zich te nemen,' voegt hij eraan toe.

Met een grijns kijk ik Fred aan, 'wacht even, die bende heb jij veroorzaakt?"

"Ik heb heel misschien je gesprek met Georgia mee geluisterd," geeft Fred toe. "En omdat het enige portret van Sneep op het kantoor van Anderling hangt wist ik dat ik haar uit haar kantoor moest zien te krijgen."

'Dankjewel Fred," glimlach ik, "met Sneep praten was zonder jouw hulp niet gelukt."

"Graag gedaan," even tikt hij tegen de zijkant van zijn hoofd en zweeft dan langzaam weg.

Ik draai me om en ren zo snel ik kan naar het lokaal toverdranken. Binnen verontschuldig ik me voor mijn te laat komen en dat ik bij Anderling zat.

Slakhoorn wijst naast de enige plek die nog open is en richt zich weer op de les. Als ik zie dat de enige plek die nog over is naast Al is, voel ik een steen in mijn maag en met tegenzin plof ik naast hem neer.

Hij is gericht op de les en ik zie dat hij zijn perkament al aardig heeft volgeschreven. Tot mijn opluchting ziet hij er voor zover ik kan zien ontspannen bij.

Glimlachend kijkt hij even opzij, "bevalt het uitzicht?"

Ik voel het bloed naar mijn oren stijgen, vlug kijk ik voor me naar het bord. Waar Slakhoorn de ingrediënten van de drank van vandaag op heeft geschreven. Die schrijf ik zo snel mogelijk over voor ik naar de kast loop om alles bij elkaar te zoeken. De rest van de les heb ik niet meer het lef Albus aan te kijken.

Wat ik wel weet aan het einde van de les is dat Albus nog nooit zo'n perfecte drank heeft ingeleverd bij Slakhoorn.

Ik blijf dralen en wacht tot mijn klasgenoten het lokaal hebben verlaten, "eh- Professor?"

"Meneer Malfidus, kan ik u ergens mee van dienst zijn?"

"Nou- eigenlijk wel," ik bijt op mijn lip, "voor ik u meer vertel- eh- tot nu toe gelooft nog niemand me en u bent mijn laatste redmiddel."

Nu verschijnt er een zorgelijke blik in de ogen van ons afdelingshoofd, "Scorpius, wat is er aan de hand?" vraagt hij zo gemoedelijk mogelijk. Maar ik hoor de zorgen in zijn stem doorklinken, mij houdt hij niet voor de gek...

"Ik denk dat Albus onder invloed is van de Imperiusvloek. En omdat ik minderjarig ben en die vloek verboden is-"

"Sorry, verstond ik dat goed?" nu fronst Slakhoorn. Meteen voel ik dat ik weer niet geloofd ga worden.

Moet ik dan verdomme echt alles zélf doen op deze vervloekte school?

"Als hij echt onder de invloed van die vloek was hadden we al lang de symptomen daarvan gezien denk je niet? Zéker Merryweather, die is met een goede reden jullie Professor verweer tegen de Zwarte Kunsten."

Dat is nu net het probleem, Professor.